Page 324 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 324
281
พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)
ี
เออ! ๗ ชาติเขาว่าอย่างมากน่ะ แต่ว่าของเราน่ไม่แน่ อาจ
ั
จะเลย ๗ ชาติ เพราะเรายังส่งสมบารมีกันยังไม่ครบ ใช่ไหม
เล่า? อาจจะหนักทานบารมี หนักศีลบารมี แต่บารมีอย่างอ่นๆ
ื
ี
ยังอ่อนอยู่ มันก็ต้องพยายามให้ครบไปทุกบารมี มันจะถึงท่สุด
แห่งธรรมได้
ประเภทท่ ๓ เนยยะ เนยยะก็คือต้องอุปมาอุปไมยเปรียบ
ี
เทียบกัน เอามาเปรียบมาเทียบ มันจึงจะเข้าใจว่า อ้อ! ให้ทานน ี ่
่
มันดี แล้วเราจะเปรียบเทียบกับอะไร? ก็ในโลกมันมี ๒ อยาง
เราจะรู้ว่าอะไรดี อะไรไม่ดี มันต้องมีสิ่งตรงกันข้าม ใช่ไหม?
ิ
ี
ิ
ถ้ามนมีส่งเดียว เราจะไม่รู้จักอะไรเลยในโลกน้ ส่งตรงกันข้าม
ั
กับการให้ทานคืออะไร? ส่งตรงกันข้ามกับการให้ก็คือการลัก
ิ
ขโมย ๒ อย่างนี้ อย่างไหนมันดีกว่ากัน (ให้ทานครับ)
ี
ลักขโมยจ้ปล้นดีไหม? (ไม่ดีครับ) ไม่ดีใช่ไหมเล่า? เอาง่ายๆ
ี
ไม่ต้องถึงการลักขโมยจ้ปล้นหรอก เอาแค่ให้ทานกับขอทาน
อย่างไหนมันดีกว่ากัน? (ให้ทานครับ)
�
�
โลกมันมีตาแหน่งอยู่ ๒ ตาแหน่งให้เราเลือก เราจะเลือก
็
เปนอะไร หนึ่งเปนคนใหทานกับเปนคนขอทาน (ใหทานครับ)
้
็
็
้
เออ! แล้วก็จะมาเสียดายกันอยู่อย่างไง เออ! มันต้องซ่อสัตย์
ื
คนท่ไม่ชอบให้ทานคือคนท่ไม่ซ่อสัตย์ คบไม่ได้ มีใครคบบ้าง
ื
ี
ี
ี
คนท่ไม่ให้ทาน มีใครอยากคบไหม? (ไม่อยากคบ) ไม่มีหรอก
