Page 31 - ๘๐ ปี ยุทธนาวีเกาะช้าง พ.ศ. ๒๔๘๔ กับทฤษฎีและการรบทางเรือสมัยใหม่

ิ
�
ที่จะลั่นระฆังแสดงความดีใจขณะเรือหลวงธนบุรีจมลง ทาให้คดว่าต้องใช้กาลังคนหมุน ส่วนท้ายเรือจมลงไป
�
�
้
ึ
แต่แล้วเรือประจัญบานรักษาฝั่งเป้าหมายของเรา บ้างแล้ว และส่วนหัวเรือเชิดข้น มีนาเข้าเรือทางกราบขวา
ื
ท่เอียงไปทางกราบขวา และมีไฟไหม้บนหอรบ และท่อ่น ๆ เวลา ๐๘.๐๕ น. ข้าพเจ้า (นาวาเอก เบรองเช่) สั่งให้เรือ
ี
ี
ี
�
อีก ๓ แห่ง กลับหันหัวเรือกลับมาสู้ และยิงมาจาก ทุกลา “มุ่งหน้าไปท่เข็ม ๒๘๐°” เวลา ๐๘.๓๐ น.
ป้อมปืนหัว ในขณะที่เรือลามอตต์ปิเกต์ก็ยิงเข้าถล่มใส่ต่อ เรือทุกลาของ “กลุ่มปฏิบัติการตามโอกาส” บ่ายหัวไป
�
ื
อีกเกือบ ๑๕ นาที จนเรือแล่นเกือบจะเกยต้น เวลา ในทะเลลึก มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก (๒๗๐°)
๐๗.๑๕ น. ข้าพเจ้าส่งสัญญาณไปยังเรือสลุป ดูม้องต์
ดูร์วิลล์ ให้ยิงเรือประจัญบานรักษาฝั่งลาน้ให้จมให้ได้ เรือหลวงธนบุรีถูกเครื่องบินฝ่ายเดียวกันทิ้งระเบิด
�
ี
แต่เนื่องจากเรือดูม้องต์ ดูร์วิลล์ เกรงว่าจะติดต้น ตามข้อมูลประวัติการยุทธของไทยระบุว่า “เวลา
ื
จึงไม่ได้ปฏิบัติตามค�าสั่ง ๐๗.๓๐ น. (น่าจะผิดพลาด เวลา ๐๗.๓๐ น. ก�าลังรบกับ
ี
ื
เวลา ๐๗.๔๘ น. ข้าพเจ้าต้องเล้ยวเรือลามอตต์ปิเกต์ ลามอตต์ปิเกต์ น่าจะเป็นเวลา ๐๘.๓๐ น.) เรอหลวงธนบร ุ ี
ื
ิ
ื
ไปทางขวาอย่างรวดเร็ว เพราะใบจักรเร่มพัดเอาดินโคลน ได้ยินเสียง และแลเห็นเคร่องบิน ๑ เคร่อง (น่าจะเป็น
ิ
ู
ื
่
ิ
ั
ิ
ขึ้นมาบนผิวน�้าแล้ว เครองบนแบบฮอร์ค ๓ ของฝงบนขบไล่ สนามบน
ู
ั
เวลา ๐๗.๕๐ น. ในขณะที่มุ่งหน้าไปทางเข็ม ๒๓๐° เนินพลอยแหวน จนทบรี) บินอย่เหนือเรือ ทุกคนตางดใจ
ุ
่
ี
ข้าพเจ้ายังสามารถยิงไปที่เรือหลวงธนบุรี และยิงตอร์ปิโด ว่าเป็นเครื่องบินฝ่ายเรามาท�าการช่วยเหลือ แต่กลับเป็น
ต้งความลึก ๒.๕๐ เมตร เข้าใส่เรือหลวงธนบุรีอีกชุด ตรงกันข้าม เสียงระเบิดสนั่นดังขึ้นในเรือ ระเบิด ๑ นัด
ั
ิ
ึ
�
ในขณะท่เรือหลวงธนบุรีว่งห่างออกไปทางทิศตะวันออก ได้ตกลงมาถูกห้องสูท (ห้องครัว) ทาให้ไฟไหม้หนักข้นอีก
ี
�
ุ
ั
ื
ั
เฉยงเหนอ ข้าพเจ้าได้สงการให้เรอทกลา “ถอนตวจาก ทหารบริเวณนั้นเสียชีวิตทันที ๓ นาย บางคนถูกไฟลวก
ื
ี
่
�
การรบ” ตามหน้าและค้ว มองเห็นหนังกาพร้าสีขาว บางคนก ็
ิ
ี
เวลา ๐๘.๐๐ น. ณ ท่จุดสมมุติ A4 ข้าพเจ้า ไหม้เกรียม คนท่ไม่บาดเจ็บก็ถึงกับตะลึงกันไปช่วขณะหน่ง ึ
ั
ี
ั
ื
ื
ั
(นาวาเอก เบรองเช่) ออกคาส่งให้หยุดยิง เน่องจากเช่อม่น
�
ว่าไม่มทางตดตามเรอหลวงธนบรได้แล้ว เพราะสภาพ การปฏิบัติการของฝูงบินขับไล่ และฝูงบินตรวจการณ์
ี
ิ
ื
ี
ุ
ี
เรือหลวงธนบุรีท่ถูกบังคับด้วยหมู่เกาะเล็ก ๆ ติดกับ ทหารอากาศ
ile du Pic (เกาะแห่งยอดแหลม = เกาะไม้ซี้ใหญ่) คือ จากบันทึกของ เรืออากาศโท ประสงค์ คุณะดิลก
เกาะไม้ซ้เล็ก และเกาะฝาละมีใต้ เกาะฝาละมีเหนือ (ต่อมา ยศพลอากาศเอก อดีตเสนาธิการทหารอากาศ)
ี
ึ
�
่
ี
เกาะฝาละมีนอก จงเป็นไปไม่ได้ทจะนาเรือลามอตต์ปิเกต์ ระบุว่า
ี
�
ี
ี
้
ื
และเรือสลุปเข้าไปในเขตนาต้นเพ่อท่จะเข้าสู้รบ ก่อนท่จะมีการรบท่เกาะช้าง เม่อวันท่ ๑๗ มกราคม
ื
ื
ี
ี
ั
ั
ิ
ย่งไปกว่าน้นควรจะคาดการณ์ว่าจะมีการโจมตีโต้ตอบ พ.ศ. ๒๔๘๔ น้น ในตอนเย็นวันท่ ๑๖ เวลาประมาณ
ทางอากาศ ในไม่ช้าภาพสุดท้ายของเรือหลวงธนบุรีท ี ่ ๑๖.๐๐ น. ทางฝูงบินได้รับการติดต่อจากกองทัพเรือว่า
ี
ข้าพเจ้า (นาวาเอก เบรองเช่) เห็นคือภาพของเรือท่ม ี มีเคร่องบินข้าศึกเข้ามาตรวจการณ์ถึงสัตหีบ และกาลัง
�
ื
ไฟไหม้ลุกลามหลายจุดบน le pond (สะพานเดินเรือ) บ่ายโฉมหน้าไปทางทิศตะวันออก ขอให้ช่วยสกัด
จุดหน่งท่ไฟไหม้เหนได้ถนัดคือหอบังคับการ ป้อมปืน เรืออากาศโท บุญนา สงขภติ (รองผ้บังคบฝูงบินขบไล่)
ู
ึ
ี
็
�
ั
ั
ู
ั
ึ
ท้ายเรือเคล่อนไหวไม่ได้ และหยุดการยิงไปต้งแต่ เวลา ได้ขนทาการบนสกดทนท บนไล่ออกไปในทะเลลก
ิ
ั
ั
�
ั
ึ
้
ื
ิ
ี
๐๗.๒๐ น. ป้อมหน้าซ่งเคยเล็งยิงอย่างรวดเร็วในตอน ตามแนวเกาะช้าง เกาะกง ไม่พบ จึงบินกลับตามแนวเดิม
ึ
ื
แรก ๆ แต่พอเวลาผ่านไปนานเข้าชักจะดูเคล่อนไหวได้ช้า ถึงแนวเกาะกูด ก็ได้เห็นเคร่องบินข้าศึกกาลังบินกลับ
ื
�
นาวิกศาสตร์ 14
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕