Page 23 - หนังสือประวัติศาสตร์ชาติไทย ม.ปลาย
P. 23

13



                               1. การแปลพระคัมภีรอัลกรุอานเปนภาษาไทย ขอใหแปลอยางถูกตอง
                               2. ขอใหใชสํานวนเปนภาษาไทยที่สามัญชนทั่วไปอานเขาใจได

                                                                                                      
                                                                       ั
                                                                                           ิ
                               นอกจากนี้ในงานไดมีการพระราชทานรางวลโลเกียรติคุณ และเงนรางวัลแกผูนํา
                  ศาสนาอิสลามประจํามัสยิดตาง ๆ และทรงมีพระราชดําริใหมีการสนับสนุนการจัดสรางมัสยิดกลาง
                  ประจําจังหวัดขึ้น โดยใหรัฐบาลจัดสรรงบประมาณแผนดินสําหรับจัดสราง ขณะนี้ไดสรางเสร็จ
                                         
                                                                                        
                  เรียบรอยแลวใน 4 จังหวัดภาคใต ซึ่งรัชกาลท 9 ทรงเสด็จพระราชดําเนินไปเปนองคประธานในพิธ ี
                                                          ี่
                  ดวยพระองคเอง
                                                                                                ุ
                               รัชกาลที่ 10 หรือ “สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจาฟามหาวชิราลงกรณ สยามมกฎราชกุมาร”
                  ในขณะนั้นไดทรงเคยปฏิบัติพระราชกรณียกิจ ทั้งเสด็จพระราชดําเนินในฐานะผูแทนพระองค และในฐานะ
                  ของพระองคเอง ไดแก ทรงเปนผูแทนพระองคเปดงานเมาลิดกลางแหงประเทศไทย เสด็จพระราชดําเนิน

                                                                                       ั
                                                                      ั
                  เยือนมัสยิดกลางจังหวัดปตตานี เพื่อพระราชทานถวยรางวลการทดสอบการอญเชิญพระมหาคัมภีร
                      ุ
                   ั
                                                                                                     ุ
                                                 ี่
                  อลกรอาน และโดยเสด็จรัชกาลท 9 ไปจังหวัดนราธวาส และพระราชทานพระคัมภีรอัลกรอาน
                                                                  ิ
                  และคําแปลเปนภาษาไทยแกคณะกรรมการอิสลาม
                               1.2.4 ศาสนาซิกข   
                                                                ิ
                                                 ึ
                                                                                
                                                                                                   ิ
                                                                          ็
                                                                       
                                ชาวซิกขสวนมากยดอาชีพคาขายอสระ บางกแยกยายถิ่นฐานทํามาหากนไปอย           ู
                  ตางประเทศบาง และเดินทางไปมาระหวางประเทศ ในบรรดาชาวซิกขดังกลาว มพอคาชาวซิกข
                                                                                            ี
                                                       
                  ผูหนึ่งชื่อ นายกรปาราม มาคาน ไดเดินทางไปประเทศอัฟกานิสถาน เพื่อหาซื้อสินคาแลวนําไป
                                ิ
                                                         ี
                                                                                      ื่
                                                                        ู
                                                           
                                                                ุ
                           ั
                                   ิ
                              
                                            ี่
                  จําหนายยงบานเกด สินคาทซื้อครั้งหนึ่ง มมาพันธดีรวมอยดวยหนึ่งตัว เมอขายสินคาหมดแลว
                  ไดเดินทางมาแวะที่ประเทศสยาม โดยนํามาตัวดังกลาวมาดวย และมาอาศัยอยูในพระบรมโพธิสมภาร
                                      
                                                                  
                                                                                            ี
                  ของพระมหากษัตริยสยาม ไดรับความอบอนใจเปนอยางยง ดังนั้น เมื่อเขามโอกาสเขาเฝา
                                                                           ิ่
                                                                       
                                                            ุ
                                                                                        ั
                                                         ั
                  พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกลาเจาอยหว (รัชกาลที่ 5) เขาจึงไดกราบบงคมทลนอมเกลาฯ
                                                                                              ู
                                                        ู
                                                                                      ิ
                  ถวายมาตัวโปรดของเขาแดพระองค ดวยความสํานึกในพระมหากรุณาธคุณ พระบาทสมเด็จ
                        
                                          ั
                  พระจุลจอมเกลาเจาอยูหว จึงเหนในความจงรักภักดีของเขา พระองคจึงไดพระราชทานชาง
                                                 ็
                  ใหเขาหนึ่งเชือก ตลอดจนขาวของเครื่องใชที่จําเปนในระหวางเดินทางกลับอินเดีย
                                เมอเขาเดินทางกลับมาถึงอนเดียแลวเหนวา ของทเขาไดรับพระราชทานมานั้น
                                                         ิ
                                  ื่
                                                                     ็
                                                                               ี่
                  สูงคาอยางยิ่งควรที่จะเก็บรักษาใหสมพระเกียรติยศแหงพระเจากรุงสยาม จึงไดนําชางเชือกนั้นไปถวาย
                                                     ั้
                                           ี
                              
                  พระราชาแหงแควนแคชเมยร พรอมทงเลาเรื่องทตนไดเดินทางไปประเทศสยาม ไดรับความสุข
                                                                ี่
                                                                                                       
                  ความสบายจากพี่นองประชาชนชาวสยาม ซึ่งมีพระเจาแผนดินปกครองดวยทศพิธราชธรรมเปนท         ี่
                  ยกยองสรรเสริญของประชาชน ถวายการขนานนามของพระองควา พระปยมหาราช
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28