Page 74 - หนังสือประวัติศาสตร์ชาติไทย ประถม
P. 74

65





                                                         ี่
                                สมัยโบราณการเลือกพื้นทตั้งเมืองอยู่  ณ บริเวณใดนั้น จะต้องพิจารณาจุดแข็ง
                                         ี่
                                                                                                 ี่
                  ทางภูมิศาสตร์ของพื้นทเป็นหลัก ประกอบด้วย สภาพความอุดมสมบูรณ์ของพื้นท การเป็น
                                             ี่
                         ี่
                  ชัยภูมิทดีในทางทหาร และทส าคัญ บ้านเมืองต้องมีความปลอดภัยจากน้ าทวมในฤดูน้ าหลาก
                                                                                         ่
                                                                                ี่
                  และไม่ขาดแคลนน้ าใช้อุปโภคบริโภคในฤดูแล้ง การเลือกหาพื้นทตั้งเมืองให้ตรงตามลักษณะ
                  ดังกล่าว จะต้องอาศัยภูมิความรู้ทางภูมิศาสตร์และความเข้าใจทละเอียดทางด้านระบบสังคม
                                                                               ี่
                  สมัยโบราณ จะเชื่อมโยงเป็นระบบด้วยการจัดความสัมพันธ์ระหว่าง คน กับ ธรรมชาติและ

                  อ านาจเหนือธรรมชาติ  เพราะการสร้างบ้านแปงเมืองถือเป็นสัญลักษณ์แห่งความมั่นคง

                              ั้

                  ของมนุษย์ ทงด้านอ านาจการเมือง การปกครอง การค้าขายแลกเปลี่ยน และการทามาหากิน
                  หากจะย้ายไปสร้างเมืองใหม่ที่ใดอีกก็เป็นไปด้วยเหตุภัยสงคราม หรือภัยธรรมชาติครั้งรุนแรงจน

                  เมืองพังทลายเสียหายมากเท่านั้น

                                ส่วนการตั้งถิ่นฐานบ้านเรือนอยู่เมืองสุโขทัยโบราณนั้น มักจะพบอยู่บริเวณล าน้ า

                                    ี่
                                           ี่
                  เล็ก ๆ และมีพื้นทรับน้ าทเป็น หนอง บึง และเลี้ยงชีพด้วยการเกษตรเป็นหลัก ดังนั้นจึงมี
                  2 ปัจจัย ในการเลือกตั้งถิ่นฐาน คือ


                                1.  แหล่งน้ า คือ ปัจจัยส าคัญทสุดส าหรับการทาเกษตร โดยอาณาบริเวณสมัย
                                                              ี่
                  สุโขทยมีล าน้ าขนาดใหญ่ผ่านถึง 3 สาย คือ ล าน้ าปิง ล าน้ ายม ล าน้ าน่าน โดยล าน้ าทง 3 สาย
                                                                                                  ั้
                       ั
                                     ี่
                  นี้ไหลลงไปรวมกันทเมืองนครสวรรค์ ช่วยให้เกิดความอุดมสมบูรณ์ต่อการเกษตร แต่ในฤดูแล้ง
                  จะมีปัญหาเพราะน้ าน้อย ส่วนในหน้าน้ าหลากจะไหลล้นตลิ่งในปริมาณสูง ทาให้สองฟากของ

                  แม่น้ าที่เหมาะแก่การเกษตรกรรมไม่สามารถเพาะปลูกได้

                                                                                         ี่
                                2.  สภาพพื้นทดิน คือ ปัจจัยส าคัญรองลงมาจากสภาพพื้นทน้ า การตั้งถิ่นฐาน
                                               ี่
                  ของชุมชนโบราณบนพื้นทรับน้ า เช่น ล าน้ าเล็ก ๆ หรือ หนอง บึง ธรรมชาติตามฤดูกาล
                                            ี่
                                                        ี่
                  ก่อให้เกิดพื้นท 3  ลักษณะ คือ  พื้นททอยู่ระหว่างเขาลงมาตามทราบลุ่มแม่น้ า พื้นทบริเวณ
                                                                                                   ี่
                                                       ี่
                                                                                 ี่
                                ี่
                                                                 ี่

                                                                                                        ี่
                                                                                                ี่
                                            ี่
                                                               ี่
                  ลุ่มน้ าใกล้เคียงกัน และพื้นทราบลุ่มน้ า เป็นพื้นททเหมาะกับการทาการเกษตรมากทสุด พื้นทนี้
                  ครอบคลุมบริเวณเมืองพิษณุโลก

                                                                                                ี่
                                           ั
                                สมัยสุโขทยบ้านเมืองมีความร่มเย็น อุดมสมบูรณ์ด้วยมีพื้นทในการทา
                  การเกษตรและมีผลผลิตเพียงพอในการเลี้ยงประชาชนที่มีจ านวนไม่มากนัก มีระบบชลประทาน

                  แบบเหมือง ฝาย คันดิน ทานบ เขื่อน น าน้ าเข้าพื้นทการเกษตร เพื่อใช้อุปโภคบริโภค ส าหรับ
                                                                   ี่
                  ชาวบ้านชาวเมือง คือ
                                1.  สรีดภงส์ 1  (ทานบพระร่วง1)  (สรีดภงส์ อ่านว่า สะ-หรีด-พง เป็นค านาม

                                                                                         ิ

                  แปลว่า เขื่อน หรือ อ่างเก็บน้ า  ทานบ) สรีดภงส์ตั้งอยู่ห่างตัวเมืองไปทางทศตะวันตกเฉียงใต้
   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79