Page 231 - PERLEMBAGAAN PERSEKUTUAN CETAKAN SEMULA Sebagaimana pada 1 November 2010

[Perkara 121] Perlembagaan Persekutuan 126

(a) bidang kuasa untuk memutuskan rayuan terhadap keputusan
Mahkamah Tinggi atau seseorang hakimnya (kecuali
keputusan Mahkamah Tinggi yang diberikan oleh
pendaftar atau pegawai lain Mahkamah itu dan yang
boleh dirayukan kepada seorang hakim Mahkamah itu
di bawah undang-undang persekutuan); dan

(b) apa-apa bidang kuasa lain yang diberikan oleh atau di
bawah undang-undang persekutuan.

(2) Maka hendaklah ada suatu mahkamah yang dikenali
sebagai Mahkamah Persekutuan dan yang mempunyai pejabat
pendaftarannya yang utama di mana-mana tempat yang ditentukan
oleh Yang di-Pertuan Agong, dan Mahkamah Persekutuan hendaklah
mempunyai bidang kuasa yang berikut, iaitu—
(a) bidang kuasa untuk memutuskan rayuan terhadap keputusan
Mahkamah rayuan, Mahkamah Tinggi atau seseorang
hakimnya;

(b) apa-apa bidang kuasa asal atau runding yang dinyatakan
dalam Perkara 128 dan 130; dan
(c) apa-apa bidang kuasa lain yang diberikan oleh atau di
bawah undang-undang persekutuan.

(3) Tertakluk kepada apa-apa batasan yang dikenakan oleh atau
di bawah undang-undang persekutuan, apa-apa perintah, dekri,
penghakiman atau proses mahkamah-mahkamah yang disebut
dalam Fasal (1) atau mana-mana hakimnya hendaklah (setakat
yang dibenarkan oleh keadaannya) berkuat kuasa dan berkesan
sepenuhnya mengikut maksudnya di seluruh Persekutuan, dan
boleh dilaksanakan atau dikuatkuasakan di mana-mana bahagian
Persekutuan dengan sewajarnya; dan undang-undang persekutuan
boleh membuat peruntukan supaya mahkamah-mahkamah di
satu bahagian Persekutuan atau pegawai-pegawainya bertindak
membantu mahkamah-mahkamah di suatu bahagian lain.

(4) Pada menentukan tempat pejabat pendaftaran utama bagi
Mahkamah Tinggi di Sabah dan Sarawak, Yang di-Pertuan Agong
hendaklah bertindak atas nasihat Perdana Menteri yang hendaklah
berunding dengan Ketua-Ketua Menteri bagi Negeri Sabah dan
Sarawak dan Hakim Besar Mahkamah Tinggi itu.