Page 8 - ข้อขัดแย้ง ล่าสุด
P. 8
การบริหารจัดการความขัดแย้ง การบริหารจัดการความขัดแย้งมีหลายรูปแบบ
โดย มนตรี ศิลป์มหาบัณฑิต ได้สรุปว่า การบริหาร
จัดการความขัดแย้ง เป็นกระบวนการที่คู่กรณีเป็นผู้
ตัดสินใจเลือกกระบวนการ ซึ่งขึ้นอยู่กับลักษณะของ
ความขัดแย้ง สถานการณ์ความรุนแรงของปัญหา และ
อํานาจในการจัดการความขัดแย้งโดยมีวิธีที่แตกต่าง
กัน คือ (ธปภัค บูรณะสิงห์, 2563 : 7-8)
1. การหลีกเลี่ยงหรือการหนีปัญหา (Avoidance) เป็นวิธีการที่ฝ่ายหนึ่งซึ่งโดยปกติเป็นผู้
มีหน้าที่ในการแก้ปัญหาความขัดแย้งด้วย แต่กลับไม่สนใจในสิ่งที่อีกฝ่ายหนึ่งเรียกร้อง หรือคู่กรณี
ทั้งสองฝ่ายไม่สนใจที่จะแก้ปัญหา อาจมีหลายสาเหตุ เช่น การไม่รู้ว่ามีความขัดแย้งเกิดขึ้น หรือรู้แต่
ไม่สนใจที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งนั้น ซึ่งหากข้อขัดแย้งนั้นมีการเริ่มต้นเรียกข้อเรียกร้องจากฝ่าย
ใดฝ่ายหนึ่ง หากอีกฝ่ายหนึ่งใช้วิธีการนี้ ฝ่ายที่เรียกร้องจะมีความรู้สึกว่าข้อเรียกร้องของตนไม่ได้
รับความสนใจหรือการตอบสนอง จนเกิดความรู้สึกว่าเป็นฝ่ายแพ้ และอาจนําไปสู่ความรุนแรงที่สูง
ขึ้นเรื่อย ๆ เนื่องจากปัญหาไม่ได้รับการแก้ไข
2. การเจรจาต่อรองหรือการเจรจา (Negotiation) เป็น
วิธีการที่คู่พิพาทสมัครใจที่จะแก้ไขปัญหาระหว่างกัน ด้วยการ
พูดคุยบอกกล่าวให้อีกฝ่ายหนึ่งทราบถึงความต้องการและ
ผลประโยชน์ของฝ่ายตน เจรจาต่อรองแลกเปลี่ยนประโยชน์
ต่างๆ ซึ่งกันและกัน และตกลงร่วมใจกันในการยุติความขัด
แย้ง เป็นวิธีการที่สะดวก ง่าย ไม่เป็นทางการ และรวดเร็ว
ที่สุดในการแก้ไขความขัดแย้ง แต่จะเป็นวิธีการที่จะประสบผล
สําเร็จได้ดีก็ต้องอาศัยทักษะและความชํานาญในการเจรจาต่อรองของคู่
เจรจาที่ต้องคํานึงถึงผลประโยชน์และการรักษาความสัมพันธ์ มากกว่าการ
ใช้อารมณ์และความรู้สึก รวมทั้งการรักษาจุดยืนของแต่ละฝ่าย
