Page 7 - บรรทัดฐาน(ทฤษฎี)
P. 7
2. ศีลธรรม
ศีลธรรม หมายถึง ความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ว่าการกระทำอย่างไรเป็นการ
กระทำที่ชอบที่ควร การกระทำอย่างไรเป็นการกระทำที่ไม่ชอบไม่ควร เป็นความรู้สึก
ภายในของมนุษย์ มุ่งหมายที่จะทำให้มนุษย์พร้อมบริบูรณ์ไปด้วยความดีทั้งในทาง
ร่างกายและจิตใจ ศีลธรรมนั้นมนุษย์จะปฏิบัติหรือไม่ขึ้นอยู่กับความรู้สึกนึกคิดเป็น
คนๆ ไป การฝ่าฝืนย่อมมีผลกระทบเพียงจิตใจของผู้ฝ่าฝืนเองมากบ้างหรือน้อยบ้าง
แล้วแต่ความรู้สึกในศีลธรรมของแต่ละบุคคล ศีลธรรมจึงเป็นความรู้สึกผิดชอบชั่วดี
ของมนุษย์ รู้ว่าอะไรดีอะไรชั่ว รู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด รู้ว่าอะไรชอบอะไรไม่ชอบ ซึ่งศีล
ธรรมของคนจะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับการอบรมเลี้ยงดู การศึกษา และสันดานของ
แต่ละบุคคล ดังนั้นสภาพแวดล้อมทางสังคมจะช่วยขัดเกลาความสำนึกผิดชอบชั่วดี
ภายในจิตใจของคน เช่น คนที่ไม่มีบิดามารดาค่อยสั่งสอนย่อมมีความยับยั้งชั่งใจน้อย
เมื่อทำผิดศีลธรรมแล้วจะไม่รู้สึกผิดหรือสำนึกในสิ่งที่ทำไป เป็นต้น ซึ่งหากคนในสังคม
มีศีลธรรมสูงย่อมทำให้สังคมนั้นอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขเพราะต่างคนต่างรู้จักยับยั้ง
ชั่งใจในการที่จะทำสิ่งที่ผิดศีลธรรม เช่น สามีการแอบนอกใจภริยา ซึ่งบทลงโทษของ
ผู้ทำผิดศีลธรรมก็คือความทุกข์ภายในจิตใจ เป็นการลงโทษตนเองเพราะกลัวว่าภริยา
จะรู้หรือจับได้ว่าตนเองแอบนอกใจไปมีสัมพันธ์กับหญิงอื่น
