Page 9 - บรรทัดฐาน(ทฤษฎี)
P. 9
3. จารีตประเพณี
จารีตประเพณี หมายถึง สิ่งที่มนุษย์ประพฤติ
ปฏิบัติติดต่อกันมานมนานและยอมรับว่าสิ่งที่ประพฤติ
ปฏิบัติอยู่นั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องจนกลายเป็นจารีต
ประเพณี ซึ่งจารีตประเพณีมุ่งถึงสิ่งภายนอกของ
มนุษย์เท่านั้น เช่น การแต่งกาย ภาษา วิธีพูดและวิธี
ติดต่อกับบุคคลอื่น รวมถึงวัฒนธรรมด้วย จารีต
ประเพณีย่อมเป็นของเฉพาะตัวที่มีอยู่ในสังคมใด
สังคมหนึ่ง เช่น จารีตประเพณีในการค้าขาย จารีตประเพณีในการทูต เป็นต้น และ
จารีตประเพณีอาจแตกต่างกันได้ตามกาลเทศะ (สมยศ เชื้อไทย. 2552 : 41) นอกจากนี้
ยังมีจารีตประเพณีทางศาสนา จารีตประเพณีวัฒนธรรมของชนชาติไทย จารีตประเพณี
จารีตประเพณีนั้นก็อาจจะนำมาบัญญัติไว้เป็นกฎหมายใน
ภายหลังก็ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจจะมีการโต้แย้งทะเลาะวิวาท
กันในเรื่องของจารีตประเพณี รัฐก็อาจจะเข้ามาควบคุม
เช่น อาจจะมีการไปแย่งชิงลูกเมียหรือทรัพย์สินของผู้อื่น
ผู้ที่ได้รับความเสียหายก็อาจจะมีความรู้สึกรุนแรง โกรธแค้น ก็
อาจจะใช้กำลังเข้าไปต่อสู้เพื่อป้องกันช่วยเหลือตัวเอง ซึ่งอาจจะ
เป็นเรื่องที่เกิดความสับสนยุ่งยาก ดังนั้นรัฐก็อาจจะเข้าไปแก้ไข
โดยการที่จะไปดำเนินการเอากับผู้กระทำความผิดนั้นเอง เอาตัว
มาลงโทษอาจจะมีการจำคุก กักขัง ประหารชีวิต หรืออาจจะขับ
ออกไปจากสังคม คือ เนรเทศออกไปก็ได้ ดังนั้นการที่รัฐเข้ามา
ดำเนินการกับผู้ที่กระทำความผิดตามจารีตประเพณีเช่นนี้ก็คือ
ว่าเป็นการเริ่มต้นการใช้อำนาจของสังคมเข้ามาบังคับตาม
ประเพณี ซึ่งเรียกว่าเป็นกฎหมายประเพณีก็ได้ กฎหมาย
ประเพณีเกิดขึ้นในระยะแรกๆ เป็นกฎเกณฑ์ความประพฤติที่รู้
กันในบรรดาสมาชิกของสังคมว่าจะต้องไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับลูกเมีย
ของคนอื่น ไม่ไปทำร้ายร่างกายของคนอื่น ไม่ไปแย่งชิงทรัพย์สิน
ของอื่น หรือจะแต่งงานกับคู่รักก็ต้องปฏิบัติตามประเพณีโดย
ต้องไปสู่ขอกับบิดามารดาของหญิงสิ่งเหล่านี้ก็ประพฤติปฏิบัติ
กันมาเป็นเวลานานและก็มีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนยากที่จะจดจำจารีต
ประเพณีนั้นได้อย่างครบถ้วน
