Page 203 - สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิตปทุมวัน เล่ม 4
P. 203
“Ê͹ʹء ÊÃéÒ§ÊØ¢ ÊäµÅìÊÒ¸Ôµ (»·ØÁÇѹ) àÅèÁ 4”
แกล้งโง่ เพื่อฉลาด คือฉลาด
แกล้งฉลาดเพื่อฉลาด คือโง่..
ผู้รู้จักถ่อมตน ย่อมมีโอกาสฉลาดมากกว่า ผู้อวดตน...
อวดรู้ อวดเก่ง อวดเบ่งรู้มาก หาใครเท่า ไม่ยอมใคร ไม่ฟังใคร ชอบเสนอ
ความคิดเห็นทั้ง ๆ ที่รู้ไม่จริง ชอบไถไปข้าง ๆ ชอบเห็นคล้อยตามผู้ใหญ่
ชอบประจบสอพลอ เอาดีเข้าตัว ส่วนชั่วปัดให้ผู้อื่น....
คนประเภทนี้เป็นได้แค่ “ผู้ตาม”
คิดในสิ่งที่ควรคิด พูดในสิ่งที่ควรพูด ทำในสิ่งที่ควรทำ ....ฉลาด...สุข
คิดในสิ่งที่ไม่ควรคิด พูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ...โง่...ทุกข์
อวดรู้ในสิ่งที่รู้ ....เท่าตัว
อวดรู้ในสิ่งที่ไม่รู้ ....โง่
ถ่อมตนในสิ่งที่รู้...ฉลาดจริง
ถ่อมตนในสิ่งที่ไม่รู้...ฉลาดได้
มีความรู้มาก มีความสามารถมาก ทำงานเป็น ไม่อวดตน ไม่ถือตัว
ให้เกียรติผู้อื่น ผลลัพธ์ที่จะตามมาคือ มีคนเคารพนับถือ ให้เกียรติ เกรงขาม
เป็นแบบอย่างผู้อื่น มีแต่คนรักและปรารถนาร่วมงานด้วย อย่างนี้เรียกว่า
“บัณฑิต” ถ้าตรงกันข้าม เรียกว่า “คนพาล”
