Page 207 - สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิตปทุมวัน เล่ม 4
P. 207
“Ê͹ʹء ÊÃéÒ§ÊØ¢ ÊäµÅìÊÒ¸Ôµ (»·ØÁÇѹ) àÅèÁ 4”
“อยากให้เป็น” เป็นลูกที่คุณต้องการ เป็นลูกที่เชื่อง ตามคู่มือการใช้งาน
ของเครื่อง ว่าแต่...ถ้ามีไอ้เครื่องจริง ๆ “iWave4s” คุณพ่อคุณแม่จะกล้า
ใช้หรือเปล่านะ?
การเลี้ยงลูกไม่ง่ายอย่างที่ทุกท่านคาดหวังไว้แน่นอนมันมีปัจจัย
แวดล้อมต่าง ๆ อีกมากมาย บางครอบครัวให้ทุกอย่างแล้วทำไมลูก
ถึงไม่เป็นไปตามที่เราต้องการ ไปติดเหล้า ติดยา ติดเพื่อน ติดแฟน
ไม่สนใจเรียน
แต่กับบางครอบครัวเริ่มต้นได้ไม่สมประกอบ มีพ่อหรืออาจจะมี
แม่แค่คนใดคนหนึ่ง หนักหน่อยก็ไม่มีเลย ไม่มีรถ ไม่มีเงิน ไม่มีบ้าน ต้องทำ
งานเลี้ยงตัวเองตั้งแต่เด็ก ชีวิตไม่เคยได้รับการกอดจากคนที่คลอด
มาสักครั้ง แต่เด็กพวกนั้นบางทีก็ดีได้จนน่าตกใจ เป็นเด็กที่มีเปาหมาย
ในชีวิต ต่อสู้กับความลำบากได้ดี ไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อน
โลกเราไม่เคยกำหนดค่ากลางมาตรฐานในการเลี้ยงลูก พ่อแม่
ทุกคนเลี้ยงลูกด้วยสัญชาตญาณ ไม่มีผิดไม่มีถูกในวิธี ส่วนผมคิดว่า
การเลี้ยงลูกบางครั้งก็คล้ายกับการตีลูกเทนนิส บางจังหวะต้องแบ็คแฮนด์
บางจังหวะต้องโฟร์แฮนด์ บางจังหวะจำเป็นต้องตบ และบางจังหวะต้อง
วิ่งเข้าหยอด หากเบาเกินไปก็จะถูกคู่ต่อสู้ (ลูกเรานั่นแหละ) ตบกลับมาได้
หากแรงเกินไปก็เตลิดเปิดเปิงออกเส้นหลังไปได้เหมือนกัน
ต้องมีหนักมีเบา ต้องมีพระเดชต้องมีพระคุณ ต้องมีไม้หนักไม้นวม
ต้องพยุงและบ้างครั้งต้องให้ล้ม การให้เด็กได้ล้มบ้างเขาจะได้รู้ว่าการลุกขึ้น
ด้วยขาของตัวเองต้องทำอย่างไร
การตีเป็นสิ่งที่พ่อแม่ทุกคนไม่ค่อยอยากทำเพราะคิดว่าหมดยุค
ไปแล้ว แต่อย่างที่ผู้เขียนกล่าวไปข้างต้นนั่นแหละ มีไม้หนักต้องมีไม้เบา
ลงไม้ได้ แต่อย่าลงมือหรือลงเท้า ตีเสร็จต้องบอกเหตุผลที่ตีด้วย แล้วจะจดจำ
ไม่ใช่ตีอย่างเอาเป็นเอาตาย (ยกเว้นคุณทำอาชีพตีเหล็กขายจนกลาย
