Page 783 - รวมคำวินิจฉัย ของประธานศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษ
P. 783

ค�ำวินิจฉัยของประธำนศำลอุทธรณ์คดีช�ำนัญพิเศษ   บริษัทเอ-เทค โพลีเมอร์ จ�ำกัด  โจทก์

                       ที่ วล ๓/๒๕๖๓                            นำยหลัว เจิ้น ฮวำ         จ�ำเลย


                       โจทก์ฟ้องว่ำจ�ำเลยกระท�ำควำมผิดตำม ป.อ. มำตรำ ๙๑, ๓๓๔, ๓๓๕

                                                             ี
                                                                                    ี
              โดยโจทก์มิได้ขอให้ลงโทษจ�ำเลยในควำมผิดเก่ยวกับล้มละลำยตำมท่บัญญัติไว้ใน
              พ.ร.บ. ล้มละลำย พ.ศ. ๒๔๘๓ คดีนี้จึงมิใช่คดีล้มละลำย
                                     ________________________________




                       โจทก์ฟ้องว่ำ จ�ำเลยเป็นกรรมกำรและเป็นประธำนบริหำรของโจทก์ ต้งแต่วันท่ ๑
                                                                                      ั
                                                                                              ี
                                    ี
                                                                       ื
              กรกฎำคม ๒๕๖๑ ถึงวันท่ ๓๑ สิงหำคม ๒๕๖๑ เวลำกลำงวันต่อเน่องเวลำกลำงคืน จ�ำเลยบังอำจ
                                       ื
                                                                 ื
                                                                           ื
                               ื
                          ื
              ขนย้ำยเอำเคร่องเช่อม ๑ เคร่อง รำคำ ๒๐,๐๐๐ บำท และเคร่องรีด ๑ เคร่อง รำคำ ๑๐๐,๐๐๐ บำท
              ของโจทก์ไปโดยทุจริต โจทก์รู้ถึงกำรกระท�ำควำมผิดเมื่อวันที่ ๓๑ สิงหำคม ๒๕๖๑ กำรกระท�ำ
                                                  ึ
                                                     ี
              ของจ�ำเลยท�ำให้โจทก์เสียหำย เหตุเกิดข้นท่ต�ำบลบ้ำนบึง อ�ำเภอบ้ำนบึง จังหวัดชลบุรี ขอให้
              ลงโทษจ�ำเลยตำมประมวลกฎหมำยอำญำ มำตรำ ๙๑, ๓๓๔, ๓๓๕ และขอให้จ�ำเลยคืนหรือใช้
              รำคำทรัพย์เป็นเงิน ๑๒๐,๐๐๐ บำท
                       ระหว่ำงไต่สวนมูลฟ้อง  จ�ำเลยย่นค�ำร้องว่ำ เม่อวันท่ ๓๐ พฤษภำคม ๒๕๖๑
                                                                         ี
                                                     ื
                                                                   ื
              ศำลล้มละลำยกลำงมีค�ำส่งพิทักษ์ทรัพย์ของโจทก์เด็ดขำด ต่อมำวันท่ ๒๕ ตุลำคม ๒๕๖๑
                                     ั
                                                                             ี
                                                                   ี
              ศำลล้มละลำยกลำงมีค�ำส่งยกเลิกกำรล้มละลำย ควำมผิดตำมท่โจทก์อ้ำงเกิดข้นในระหว่ำงท่โจทก์
                                                                                            ี
                                    ั
                                                                                ึ
              ถูกพิทักษ์ทรัพย์อันเป็นควำมผิดตำมพระรำชบัญญัติล้มละลำย พ.ศ. ๒๔๘๓ มำตรำ ๑๗๓ หำใช่
              ควำมผิดตำมประมวลกฎหมำยอำญำไม่ โจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหำย ไม่มีอ�ำนำจฟ้อง คดีตำมฟ้องอยู่ใน
              อ�ำนำจกำรพิจำรณำพิพำกษำของศำลล้มละลำยกลำง

                                                                   ู
                                                     ี
                                                                ี
                       ศำลจงหวดชลบรเหนว่ำ  กรณมปัญหำว่ำคดอย่ในอำนำจพจำรณำพพำกษำของ
                                                   ี
                                     ุ
                            ั
                                                                             ิ
                               ั
                                         ็
                                                                       �
                                      ี
                                                                                     ิ
              ศำลล้มละลำยหรือไม่  จึงเสนอปัญหำดังกล่ำวให้ประธำนศำลอุทธรณ์คดีช�ำนัญพิเศษวินิจฉัย
              ตำมพระรำชบัญญัติจัดตั้งศำลล้มละลำยและวิธีพิจำรณำคดีล้มละลำย พ.ศ. ๒๕๔๒ มำตรำ ๙
                              ่
                                    ้
                            ั
                       วินจฉยวำ  คดีนโจทก์อ้ำงวำจ�ำเลยกระท�ำควำมผิดตำมประมวลกฎหมำยอำญำ มำตรำ
                         ิ
                                              ่
                                    ี
                                                                     ี
                                                                                        ี
              ๙๑, ๓๓๔, ๓๓๕ โดยโจทก์มิได้ขอให้ลงโทษจ�ำเลยในควำมผิดเก่ยวกับล้มละลำยตำมท่บัญญัติไว้
              ในพระรำชบัญญัติล้มละลำย พ.ศ. ๒๔๘๓ แต่อย่ำงใด คดีน้จึงมิใช่คดีล้มละลำยอันจะอยู่ในอ�ำนำจ
                                                                ี
              พิจำรณำพิพำกษำของศำลล้มละลำย ตำมมำตรำ ๗ แห่งพระรำชบัญญติจดตงศำลล้มละลำย
                                                                                ั
                                                                             ั
                                                                                   ้
                                                                                   ั
              และวิธีพิจำรณำคดีล้มละลำย พ.ศ. ๒๕๔๒
                                                     755
   778   779   780   781   782   783   784   785   786   787   788