Page 25 - วิชาพะเยาเมืองศักดิ์สิทธิ์แก้ไขล่สุด
P. 25
ใบความรู้
วัดศรีโคมคำ
ประวัติความเป็นมาของวัดศรีโคมคำ
วัดศรีโคมคำ หรือ วดพระเจ้าตนหลวง พระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญ สังกัดมหานิกาย ภายในวิหาร
ั
ประดิษฐานพระเจ้าตนหลวงเป็นพระประธาน สร้างขึ้นในรัชสมัยของพญายอดเชียงราย กษัตริย์ลำดับที่ 10 แห่ง
ราชวงศ์มังราย ตั้งอยู่ริมกว๊านพะเยา เขตเทศบาลเมืองพะเยา เลขที่ 692 ถนนพหลโยธิน หมู่ที่ 1 ตำบล
เวียง อำเภอเมืองพะเยาจังหวัดพะเยา เนื้อที่รวมทั้งสิ้น ประมาณ 74 ไร่ วัดศรีโคมคำเป็นวัดที่สร้างขึ้นภายหลัง
จากการก่อสร้างพระเจ้าตนหลวง ตัววิหารหลังเดิม ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าผู้ใดสร้าง เนื่องจากเมืองพะเยามี
การอพยพผู้คนจากภัยสงคราม ทำให้ตัวเมืองถูกปล่อยร้าง จนกระทั่งมการฟนฟูเมืองขึ้นมาใหม่ หลังยุคที่กรุงธนบุรี
ี
ื้
ุ
และรัตนโกสินทร์ ตีเอาล้านนามาจากพม่า มาจนถึงช่วงที่พระยาประเทศอดรทิศ เป็นผู้ครองเมืองพะเยาคนสุดท้าย
ี
ก่อนที่จะมการเปลี่ยนระบบการปกครองแบบหัวเมือง มาเป็นมณฑลเทศาภิบาลในสมัยรัชกาลที่ 5 ช่วงสมัยนี้ เริ่มมี
การบูรณะวัดศรีโคมคำและพระเจ้าตนหลวงขึ้นมาอีกครั้ง หลังตัววัดและองค์พระมีสภาพทรุดโทรมมาเกือบ 60 ปี
การบูรณะวัดศรีโคมคำ เป็นการบูรณะไปทีละส่วน เนื่องจากขาดงบประมาณ ทำให้เกิดความล่าช้า จนเมื่อ
ุ
ปี พ.ศ. 2465 ชาวเมืองพะเยา ภายใต้การนำของพระยาประเทศอดรทิศได้อาราธนาครูบาศรีวิชัยจากเมือง
ลำพน เข้ามาเป็นประธานฝ่ายสงฆ์ การบูรณะวัด ปี พ.ศ. 2466 ภายใต้การนำของครูบาศรีวิชัย ได้มีการรื้อวิหาร
ู
ึ้
ุ
หลังเก่าที่ครอบพระเจ้าตนหลวงออกแล้วสร้างหลังใหม่ขนมาแทน มีการสร้างศาลาราย โบสถ์ วิหารพระพทธบาท
ี
จำลอง ทั้งหมดแล้วเสร็จภายในระยะเวลาเพยง 1 ปี จนเมื่อปี พ.ศ. 2467 ก็ได้มีการทำบุญฉลองวัดที่บูรณะขึ้นมา
ใหม่ เป็นระยะเวลานานกว่าหนึ่งเดือน
พระเจ้าตนหลวง
เป็นพระประธานอยู่ในวิหารวัดศรีโคมคำ จังหวัดพะเยา สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2034 ตรงกับรัชสมัยของพญา
ยอดเชียงราย กษัตริย์ล้านนาแห่งราชวงศ์มังราย และสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 แห่งราชวงศ์สุพรรณ
ภูมิ พระมหากษตริย์ของกรุงศรีอยุธยาพระเจ้าตนหลวงเป็นพระพุทธรูปปูนปั้นปิดทอง ปางมารวิชัย ศิลปะสกุลช่าง
ั
เชียงแสน เป็นพระพุทธรูปที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในดินแดนล้านนา
พระเจ้าตนหลวงเป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองพะเยา เดิมชื่อ พระเจ้าตนหลวงทุ่งเอี้ยงเมือง
พะเยา เนื่องจากสร้างขึ้นบริเวณริมหนองเอี้ยง ต่อมาในปี พ.ศ. 2482 กรมประมงได้มีการก่อสร้างประตูกั้นน้ำ ทำ
ให้น้ำแม่อิงและลำห้วยต่าง ๆ เอ่อล้นท่วมหนองเอี้ยงเป็นบริเวณกว้าง จนเกิดเป็นบึงขนาดใหญ่ ซึ่งภายหลังเรียกว่า
กว๊านพะเยา ทำให้พระเจ้าตนหลวงประดิษฐานอยู่ริมกว๊านพะเยามาจนถึงทุกวันนี้
