Page 33 - หนังสือ กรมป่าไม้ 123 ปี รักป่า รักประชาชน
P. 33
ื
ิ
ี
รวมเวลาท่ มร.เอช.เอ. สะเลด เดินทางไปศึกษาข้อมูลและ รัฐบาลโดยสิทธ์ขาด เพ่อให้การจัดการป่าไม้ของประเทศมีเสถียรภาพ
�
ั
ั
ิ
ี
ส�ารวจไม้ทางภาคเหนือเป็นเวลา ๔ เดือน ๒๑ วัน โดยได้มีโอกาสตรวจ อันม่นคง และรักษาสภาพเช่นน้นไว้ได้ จึงจาเป็นอย่างย่งท่จะต้องต้ง ั
ึ
ี
ท่ทาการป่าไม้สาคัญ ๆ ท้งหมด เว้นแต่เมืองน่านกับเมืองสวรรคโลก องค์การในรูปทบวงการเมืองของรัฐบาล ควบคุมและบริหารป่าไม้ข้น
�
ั
�
ี
เขาได้พบปะพูดจาไต่สวนโต้ตอบ ในการทาการป่าไม้กับผู้อานวยการของ โดยให้พนักงานท่ได้รับการศึกษาด้านการจัดการป่าไม้มาโดยเฉพาะเป็น
�
�
�
ึ
บริษัทท�าไม้ทุกบริษัท และผู้อ�านวยการท�าป่าไม้ฝ่ายไทยและพม่าด้วย ผู้ดาเนินการเพราะการป่าไม้เป็นวิทยาศาสตร์แขนงหน่ง และควรม ี
ี
�
ซึ่งทุกแห่งที่เขาเดินทางไปเขาจะได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี กฎหมายสาหรับควบคุมกิจการป่าไม้ด้วย นอกจากน้ ยังได้เสนอให้ม ี
๓ รายงานการสารวจการป่าไม้ในภาคเหนือ โดย บทบัญญัติ ด้านการจัดการป่าสงวน การบันทึกสิทธิต่างๆ ที่มีอยู่เหนือ
�
ี
ื
�
พ้นท่ป่าไม้ การป้องกันป่าไม้ให้พ้นจากการถูกบุกรุกทาลาย การเก็บ
ื
่
ื
่
ี
มร. เอช.เอ. สะเลด ได้ทารายงานการเดินทางสารวจกิจการป่าไม้
ม.ร.เอช.เอ. สะเลด เม่อ พ.ศ. ๒๔๓๙ � เงินผลประโยชน์และการควบคุมไม้ระหว่างเคลอนท และการแก้ไข
�
ี
แบบสัญญาอนุญาตทาป่าไม้ท่ใช้อยู่ โดยมุ่งเน้นการคุ้มครองรักษาป่าไม้
�
ในภาคเหนือ และได้กราบทูลถวายความเห็นต่อสมเด็จฯ กรมพระยา มากกว่าการบารุงป่า พร้อมระบุว่าการบารุงป่าน้นควรเป็นหน้าท่ของ
ั
ี
�
�
ด�ารงราชานุภาพ เมื่อวันที่ ๒๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๓๙ ความยาวรายงาน เจ้าหน้าท่ป่าไม้ รวมถึงค่าตอไม้ควรให้เจ้าหน้าท่ของรัฐบาลเป็นผู้
ี
ี
ถึง ๗๗ หน้า แสดงถึงข้อบกพร่องและข้อเสนอแนะในการทาป่าไม้ จดเก็บแทนพนักงานของเจ้าของป่าดาเนินการ เพ่อแก้ปัญหาการทุจริต
�
ื
ั
�
หลายประการ สรุปเป็น ๒ ประการหลัก ดังนี้
ี
ั
๑. การจัดการป่าไม้ในสมัยน้นยังไม่มีระเบียบแบบแผนในการ ๔ รัชกาลท่ ๕ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สถาปนา
ึ
ื
ื
ควบคุมและคุ้มครองป่าตามหลักการวางโครงการป่าไม้ เพ่อผลระยะยาว กรมป่าไม้ข้นเม่อ พ.ศ. ๒๔๓๙
ื
เป็นเหตุให้สภาพป่าเส่อมโทรมลง ดังน้น ควรดาเนินการสารวจป่า เมื่อ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาด�ารงราชานุภาพ
�
�
ั
เพื่อก�าหนดจ�านวนต้นไม้ที่จะอนุญาตให้ตัดฟันเป็นรายปี ส่งเสริมให้ใช้ เสนาบดีกระทรวงมหาดไทยได้รับรายงานของ มร.เอช.เอ. สะเลด โดย
ประโยชน์ไม้กระยาเลย แทนไม้สัก และไม่ควรตัดฟันไม้สักต้นเล็ก ๆ ที่ พิจารณาเห็นชอบด้วยแล้ว จึงได้นาความกราบบังคมทูลพระบาทสมเด็จ
�
ยังไม่ได้ขนาด เนื่องจากสถานการณ์ท�าไม้ ณ ขณะนั้น ปรากฏว่ามีการ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เพ่อขอพระราชทานพระบรมราชวินิจฉัย
ื
ท�าไม้สักออกจากป่าเกินก�าลังผลิตของป่าประมาณ ๓ เท่าครึ่ง รัฐบาล พระองค์มีพระราชด�าริเห็นชอบ และพระราชทานพระราชหัตถเลขา ที่
ี
จึงควรหาวิธีการที่จะลดการท�าไม้ให้เหลือน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ๖๒/๓๘๕ ลงวันท่ ๑๘ กันยายน ร.ศ. ๑๑๕ (พ.ศ.๒๔๓๙) ถึง สมเด็จฯ
�
ิ
๒. ป่าไม้สักทางเหนือของสยามเป็นกรรมสิทธ์ของเจ้าผู้ครองนคร กรมพระยาดารงราชานุภาพ เสนาบดีกระทรวงมหาดไทย ทรงพระกรุณา
แทนที่จะเป็นกรรมสิทธิ์ของแผ่นดิน ท�าให้ไม่มีการคุ้มครอง ดูแลรักษา โปรดเกล้าฯ สถาปนากรมป่าไม้ข้น โดยให้สังกัดกระทรวงมหาดไทย
ึ
ป่าไม้ตามหลักวิชาการ มีแต่เพียงการเก็บผลประโยชน์จากค่าตอไม้ ดังข้อความในพระราชหัตถเลขาตอนส�าคัญนี้ว่า
ั
ี
�
ั
ค่าเปิดป่าเท่าน้น การท่เจ้าผู้ครองนครอนุญาตให้บุคคลเช่าทาไม้ได้ “กรมป่าไม้น้น เป็นตกลงให้ต้ง บันดาไม้ท้งปวงแลด่าน
ั
ั
�
ี
และส่งสัญญา มาประทับดวงตราสัตยาบันจากรัฐบาลท่กรุงเทพฯ ภาษีเมืองไชยนาท ให้สังกัดอยู่ในกระทรวงมหาดไทย ให้นาร่าง
ิ
ี
เท่ากับว่า รัฐบาลรับรองว่าป่าไม้เป็นกรรมสิทธ์ของเจ้าผู้ครองนคร พระราชบัญญัติการป่าไม้เสนอท่ประชุมรัฐมนตรี”
ซึ่ง ตามระเบียบแล้วคนต่างประเทศจะสามารถดาเนินการทาป่าไม้ได้ นับแต่บัดน้นเป็นต้นมา กรมป่าไม้ มีช่อภาษาอังกฤษว่า
�
ั
�
ื
เมื่อได้รับสัญญาอนุญาตที่รัฐบาลได้ลงดวงตราสัตยาบันให้แล้วเท่านั้น “The Royal Forest Department” เป็นหน่วยงานราชการท ่ ี
ตามที่ มร. เอช.เอ. สะเลด ได้ชี้แจงข้อบกพร่องดังกล่าวแล้ว ควบคุมกิจการป่าไม้ของประเทศไทยโดยเฉพาะ และทางราชการ
ี
ได้เสนอวิธีการแก้ไขที่ส�าคัญคือ รัฐบาลควรต้องเข้าด�าเนินการจัดการ ก็ได้ถือเอาวันท่ ๑๘ กันยายน ร.ศ. ๑๑๕ (พ.ศ. ๒๔๓๙) เป็น
ั
ป่าไม้เสียเอง ไม่ควรปล่อยให้อยู่ในมือของเอกชนคนใดคนหนึ่ง ดังนั้น วนสถาปนากรมป่าไม้
ป่าไม้สักอันมีค่าของไทยควรจะต้องโอนมาอยู่ในความดูแล ควบคุมของ
30 31
