Page 88 - ฉบับที่ 100

ในการปฏิบัติการทางทหารและนําไปส “การวางแผนบนพ้นฐานของวัตถุประสงค (Objective-
ู
ื
Based Planning)” หรือใน ทร.สหรัฐฯ จะเรียกวา “การวางแผนบนพ้นฐานของภารกิจ
ื
ั
ี
(Mission-Based Planning)” โดยข้นตอนแรก ๆ ของแนวความคิดน้มีความคลายคลึง
ื
กับการวางแผนบนพ้นฐานของเปาหมาย (Threat-Based Planning) คือ การวิเคราะห 
ิ
ี
ุ
ิ
หาส่งท่มง (Objective) และกําหนดส่งท่มงทางวัตถุ (Physical Objective) ท่มีลักษณะ
ี
ุ
ี
ื
เปนรูปธรรม หลังจากน้นการพัฒนาแนวความคิดยุทธศิลป (Operational Arts) ในเร่อง
ั
ิ
จุดศูนยดุล (COG) แลววิเคราะหหาปจจัยวิกฤต (Critical Factors) จะเร่มเขามาสนับสนุน
ี
ุ
ิ
กระบวนการกําหนดหนทางการปฏิบัติอยางมีนัยสําคัญตอการบรรลุส่งท่มง (Objective)
ื
เพ่อใหไดมาซ่งความลอแหลมวิกฤติ (Critical Vulnerabilities) หรือจุดออนของจุดศูนยดุล
ึ
ั
ี
ั
ี
ของท้งสองฝาย จากน้นหนทางการปฏิบัติท่ดีท่สุดสําหรับฝายเราคือ การกระทําตอความ
ี
ออนแอของฝายตรงขามแทนท่จะเปน COG โดยตรง และปกปองความออนแอของฝายเรา
การปฏิบัติในลักษณะ OBO น้จึงลดความสูญเสียจากการตองเผชิญกับปจจัยท่เขมแข็ง
ี
ี
ของขาศึกโดยตรง และเปนการเปล่ยนความเขาใจท่ยึดถือกันมาแตเดิมวา ปจจัยการแพ 
ี
ี
หรือชนะในการทําสงครามยอมมาจากจํานวนและขีดความสามารถของกําลังรบเปนหลัก
ึ
ู
ไปสการใหความสําคัญตอปจจัยทางยุทธการ (Operational Factors) มากย่งข้น การชดเชย
ิ
ี
ื
ความเสียเปรียบจากกําลังรบดวยปจจัยพ้นท่และเวลา เปนส่งท่กลายเปนเร่องปกติของ
ี
ื
ิ
ึ
นักวางแผน การใหความสําคัญตอปจจัยเวลาซ่งเปนปจจัยท่สําคัญท่สุดและไมสามารถ
ี
ี
ึ
นํากลับคืนมาไดหากสูญเสียไปแลวเร่มถูกใหความสําคัญมากข้น สําหรับการวางแผน
ิ
บนพ้นฐานของภารกิจ (Mission-Based Planning) นั้น ทร. ไดมีการแปลและเรียบเรียง
ื
จาก NAVY WARFARE PUBLICATION NAVY PLANNING (NWP 5-01) ฉบับป ค.ศ.๑๙๙๖
และเปนเอกสารอางอิงไวใชเชนกัน โดยมีการจัดทําเปน อทร.๘๓๐๗ เลมแรก ในป
ี
ิ
พ.ศ.๒๕๔๑ และปรับปรุงแกไขเพ่มเติมในป พ.ศ.๒๕๔๖ (อางถึง ภาพท่ ๕ เอกสารการวางแผน
ของ ทร. ตั้งแตอดีตจนถึงปจจุบัน)
เมื่อสิ้นสุดสงครามเย็นและสหรัฐฯ กลายมาเปนมหาอํานาจเพียงหนึ่งเดียวในชวง
ั
เวลาน้น ไดเกิดความขัดแยงข้นในตะวันออกกลางจากการท่กองทัพอิรักของประธานาธิบดี
ึ
ี
ซัดดัม ฮุสเซน นํากําลังเขายึดครองประเทศคูเวตเมื่อวันที่ ๒ สิงหาคม ค.ศ.๑๙๙๐ ซึ่งนับเปน
การทาทายระเบียบโลกภายใตการนําของสหรัฐฯ โดยภายหลังจากการคว่าบาตรทางเศรษฐกิจ
ํ
ั
กับอิรัก และการเจรจาทางการทูตหลายคร้งไมประสบความสําเร็จ สหประชาชาติจึงมีมต ิ
ื
ใหใชปฏิบัติการทางทหารเพ่อผลักดันกองทัพอิรักออกจากประเทศคูเวต และการปฏิบัต ิ
¹ÒÇÔ¡Ò¸Ô»˜µÂÊÒÃ
86 ¤Åѧ»˜ÞÞÒ ¾Ñ²¹Ò¼ÙŒ¹íÒ