Page 31 - แต้จิ๋ว แต่แจ๋ว
P. 31
“สะพานเซียง (จื๋อ) เกี๊ยแห่งแต้จิ๋วช่างงดงาม
สิบแปดล�าเรือยี่สิบสี่ตอม่อ
ยี่สิบสี่หอยี่สิบสี่ลักษณ์
โคเหล็กสองตัวเหลือเพียงหนึ่ง”
สะพานเก่าแก่แห่งน้มีการบูรณะซ่อมแซมต่อๆ กันมาทุกยุคทุกสมัย
ี
ั
ี
เปล่ยนหน้าค่าตาไปหลายคร้ง อย่างในปี 1958 ก็มีการเอาเรือท่เป็นสะพาน
ี
ุ
�
็
้
ึ
ท่นลอยออก แล้วทาเป็นสะพานปด้วยแผ่นเหลกขนมาแทนกมี สะพาน
ู
็
ี
เซียงจ๋อเก๊ยท่เราเห็นทุกวันน้ กลับมาฟื้นคืนชีพอีกคร้งในโครงการบูรณะ
ี
ื
ี
ั
ปี 2007 นี่เอง
นิทานพื้นบ้าน สะพานพุทธ-เต๋า
นอกจากความงดงามแปลกตาของสะพานเซียงจื๋อเกี๊ยแล้ว สะพาน
ื
แห่งน้ยังกลายเป็นจุดกาเนิดของนิทานพ้นบ้านว่าด้วยกาเนิดแห่งสะพาน
�
ี
�
โดยเรื่องเล่าย่อมหนีไม่พ้นต้องไปเกี่ยวพันกับหานอี้ว์ (หั่งยู่) พ่อเมืองแต้จิ๋ว
ในสมัยราชวงศ์ถังที่คนแต้จิ๋วนับถือนั่นเอง
ในนิทานเล่าว่า หานอี้ว์ เห็นผู้คนสองฝั่งน�้าไปมาหาสู่กันล�าบาก จึง
ชักชวนให้ หานเซียงจ่อ ผู้เป็นหลานชาย และเป็นหน่งในโป๊ยเซียน ให้มาช่วย
ื
ึ
สร้างสะพาน โดยหลวงจีนก่วงจี้ ได้มาร่วมสร้างด้วย แล้วจึงกลายเป็นการ
แข่งขันกันกลายๆ ระหว่าง เซียนเต๋า และ หลวงจีนพุทธ ว่าต้องสร้างสะพาน
ี
ในฝั่งของตัวเองให้เสร็จก่อนฟ้าสาง หานเซียงจ่อรับหน้าท่สร้างสะพานจาก
ื
ฝั่งตะวันออก หลวงจีนก่วงจี้รับผิดชอบฝั่งตะวันตก
30
