Page 27 - 39013
P. 27
της απλησίαστος. Μα μου έμεινε και η τελευταία μεγάλη αγάπη της ζωής μου, κάτι
σαν λατρεία, σαν θρησκεία.
(Π. Δέλτα, Πρώτες ενθυμήσεις)
• Αφήγηση σε β΄ πρόσωπο
– Αποτελεί αποστροφή εις εαυτόν, μονόλογο. Πίσω από το β΄ πρόσωπο υποκρύπτε-
ται ένα «εγώ».
Π.χ. Τις αστροφεγγιές
Πήγαινες στο δάσος με τους σταλαχτίτες
Έκαιγες λιβανωτά
Οι άγιοι ξυπνούσαν
Χαμηλώναν τις ρομφαίες
Δίναν τα χέρια για χορό
Ένιωθες το χρόνο
Με συνοχή και συνέχεια.
(Χριστ. Λιοντάκης, Το τέλος του τοπίου)
– Μπορεί όμως να αποτελεί αποστροφή και στον αναγνώστη.
Π.χ. Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να ’ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
(Κ. Π. Καβάφης, Ιθάκη, στ. 1-3)
Η αφήγηση σε β΄ πρόσωπο προσδίδει ζωντάνια, αμεσότητα, δραματικότητα.
• Αφήγηση σε γ΄ πρόσωπο
– Δημιουργεί την αίσθηση της αντικειμενικότητας, της αποστασιοποίησης από όσα
συμβαίνουν.
– Είναι ο τύπος αφήγησης που χρησιμοποιείται στην περίπτωση του παντογνώστη
αφηγητή.
Π.χ. Έβγαλε την ατζέντα του, έκοψε ένα φύλλο κι έγραψε με το μολύβι του:
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ελπίς.
Ύστερα πρόσθεσε το όνομά του και τη διεύθυνσή του. Φώναξε το γκαρσόνι. Ήθε-
λε να πληρώσει, να πάει κατευθείαν στην εφημερίδα, να δώσει την αγγελία του,
να παρακαλέσει, να επιμείνει να μπει οπωσδήποτε στο αυριανό φύλλο.
(Αντ. Σαμαράκης, Ζητείται ελπίς)
γ. Τύποι αφηγητή
• Ανάλογα με τον βαθμό συμμετοχής του αφηγητή στην ιστορία:
Ομοδιηγητικός: είναι πρόσωπο που συμμετέχει στην αφηγούμενη ιστορία με πρω-
ταγωνιστικό ή δευτερεύοντα ρόλο. Διακρίνονται δύο παραλλαγές ομοδιηγητικού:
112
07/09/2020 10:27
05-NTRINIA-GLWSSA LOGOTEXNIA-C-LYK.indd 112 07/09/2020 10:27
05-NTRINIA-GLWSSA LOGOTEXNIA-C-LYK.indd 112

