Page 38 - รายวิชาภาษาไทย(พท31001)
P. 38

38 | ห น า



                         ค.  โอกาสที่ไมเปนทางการ เชน การสังสรรคกับเพื่อนเกา  การเลาเรื่องตลกใหที่ประชุมการ
                            
                                     
                                                                 
               พบปะสังสรรคกับเพื่อนรวมงานเนื่องในวันขึ้นปใหม เปนตน
                       5.  แบงตามรูปแบบ มีดังน ี้
                                                                 
                                                                                   
                         ก.  การสนทนาตอหนาชุมชน คือ รูปแบบที่มีผูพูดสองคนหรือมากกวานั้นสนทนาซึ่งกันและ
               กัน เชน รายการสนทนาปญหาบานเมือง
                                                                         
                                                                   
                                         
                                                     
                         ข.  การปาฐกถา  ผูปาฐกถาเปนผูเชี่ยวชาญเฉพาะดาน ไดศึกษาคนความาอยางละเอียด
                                                                                   
                                                                               
                                         
                         ค.  การอภิปรายเปนคณะ คือ การพูดของคณะบุคคลประมาณ 3 – 5 คน พูดแสดงความร และ
                                                                                                   ู
               แลกเปลี่ยนความคิดเห็นตอหนาผูฟงเปนจํานวนมาก
                                     
                                         
                                           
                                                             ื
                         ง.  การซักถามหนาที่ประชุม        คอการพูดหนาประชุมโดยแบงผูพูดออกเปน
                                                                                                ิ
                                   ั
                                                  ํ
               2  กลุม  กลุมหนึ่งเปนตวแทนของผูฟง  จานวน  2  –  4  คน  มีหนาที่ซักถาม  อีกกลุมหนึ่งเปนวทยากร
                                    
               ประมาณ 2 – 4 คน เปนผูตอบคําถาม
                         จ.  การโตวาท ี เปนการพูดโตแยงระหวางบุคคล 2 ฝาย ฝายหนึ่งเปนฝายเสนอญัตติ อีกฝาย
                                                                      
               หนึ่งเปนฝายคาน  มีกรรมการตัดสินชี้ขาดใหฝายหนึ่งฝายใดเปนฝายชนะหรือเสมอ
                                                     
                                                      
                                                             
                        
                           
                       การเตรียมการพูดตอหนาชุมชน
                                                                    ั
                                                            ั้
                       การพูดตอหนาชุมชนนั้น    ผูฟงสวนมากก็ตงความหวงไววาจะไดรับความรหรือประโยชนจาก
                                                                                       ู
                                       ั
                                                              ี
               การฟง  ผูพูดจึงตองเตรยมตวเปนอยางดี เพราะการเตรยมตวจะชวยใหผูพูดมีความมั่นใจกลาที่จะแสดง
                                    ี
                                                                  ั
               ความคด  ความเห็น  การพูดดวยความมั่นใจยอมจะทําใหผูฟงเกิดความเชื่อถือ  ประทับใจใน
                      ิ
               การพูด
                        
                        ู
                       ผพูดแตละคนอาจใชวิธีการเตรียมตัวไดตางๆ กัน ดังนี้
                       1.  การกําหนดจุดมุงหมายของการพูด ผูพูดควรกําหนดใหชัดเจนทั้งจุดมุงหมายทั่วไป  และจุด
               มุงหมายเฉพาะเรื่อง     เชน    การใหเลาประสบการณเกี่ยวกับการทํางาน       จุดมุงหมาย
                                                                          
                                    
                               ู
                          
                                                                                  
               ทั่วไปคือใหความร จุดมุงหมายเฉพาะ คือ วิธีการทํางานและอุปสรรคตางๆ ที่ไดพบ
                                      ู
                       2.  การวิเคราะหผฟง  กอนที่จะพูดทุกครั้งผูพูดควรจะไดพิจารณาผูฟงอยางละเอียดวาผูฟงสวน
                                                              ี
               ใหญสนใจหรือชอบเกี่ยวกับเรื่องใด  โดยผูพูดควรเตรยมขอมูลและการใชภาษาใหเหมาะกับเพศวัย
                                            ู
                                                                                             ิ
                                            
               สถานภาพทางสังคม (โสดหรือมีคสมรสแลว) อาชีพพื้นความร ความสนใจตลอดจนทัศนคตของกลุมผูฟ
                                                                    ู
               ง
                       3.  การกําหนดขอบเขตของเรื่องที่จะพูด  ผูพูดตองมีเวลาเตรียมตัวในการพูด  ผูพูดจึงควร
                                                                                   ู
                                                  ู
               พิจารณาเรื่องที่จะพูดวา  ตนเองมีความรในเรื่องนั้นๆ เพียงใด หากไมมีความรเพียงพอก็ควรหาความร ู
                     ิ
                                                                         ็
               เพิ่มเตม  และกําหนดขอบเขตของเรื่องใหเหมาะกับผูฟง เชน เปนเดกเล็ก เปนวยรุน หรือเปนผูใหญ เป
                                                                                   ั
               นตน
                  
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43