Page 59 - รายวิชาภาษาไทย(พท31001)
P. 59

ห น า  | 59







                       ขอควรคํานึงในการตีความ


                                                    
                                                    ู
                       1.  ศึกษาประวัติและพื้นฐานความรของผูเขียน
                                                         
                                                      ี
                       2.  ศึกษาสภาพสังคมในสมัยที่งานเขยนนั้นเกิดขึ้น วาเปนสังคมชนิดใด เปนประชาธิปไตยหรือ
                                                                   
               เผด็จการเปนสังคมเกษตร พาณิชยหรืออุตสาหกรรม เปนสังคมที่เครงศาสนาหรือไม  
                                                                        
                           
                                                                       
                       3.  อานหลายๆ ครั้ง และพิจารณาในรายละเอียด  จะทําใหเห็นแนวทางเพมขึ้น
                                                                                    ิ่
                       4.  ไมยึดถือสิ่งที่ตนตีความนั้นถูกตอง อาจมีผูอื่นเห็นแยงก็ได ไมควรยึดมั่นในกรณีที่ไมตรงกับ
                                                    
                 
                               
                    
               ผูอื่นวาของเราถูกตองที่สุด
                            
                       การอานขยายความ
                       การอานขยายความ คอ การอธิบายเพิ่มเติมใหละเอียดขึ้นภายหลังจากไดตีความแลว  ซึ่งอาจใช
                                         ื
               วิธียกตัวอยางประกอบหรือมีการอางอิงเปรยบเทียบเนื้อความใหกวางขวางออกไปจนเปนที่เขาใจชัดเจน
                                                    ี
               ยิ่งขึ้น

                            
                       ตัวอยาง
                       ความโศกเกิดจากความรัก ความกลัวเกิดจากความรัก ผูที่ละความรักเสียไดก็ไมโศกไมกลัว
                                                                                     
                                                                    
                                         (พุทธภาษิต)
                                                             
                                                      
                                                                                        ั
                                                          ุ
                        
                                        
                                   
                       ขอความนี้ใหขอคิดวา  ความรักเปนตนเหตใหเกิดความโศก และความกลัวถาตดหรือละความรัก
                                  
               ได ทั้งความโศก ความกลัวก็ไมมี
                       ขยายความ
                       เมื่อบุคคลมีความรักในสิ่งใดหรือคนใด เขาก็ตองการใหสิ่งนั้นคนนั้นคงอยูใหเขารักตลอดไป
               มนุษยสวนมากกลัววาคนหรือสิ่งที่ตนรักจะแตกสลายหรือสูญสิ้นจากไป    แตเมื่อถึงคราวทุกอยางยอม
                                                                                        ิ
                                                                                           ั
               เปลี่ยนไปไมอาจคงอยูได  ยอมมีการแตกทําลายสูญสลายไปตามสภาพ  ถารูความจรงดงนี้และรูจักละ
                                                 
                                                                                 
                                                                       
               ความรัก ความผูกพันนั้นเสีย  เขาจะไมตองกลัวและไมตองโศกเศราเสียใจอีกตอไป
                                                              
                                                          
                                             ี
                                                
                       การขยายความนี้ใชในกรณที่ขอความบางขอความ  อาจมีใจความไมสมบูรณจึงตองมีการอธิบาย
                                                                                        ํ
               หรือขยายความเพื่อใหเกิดความเขาใจยิ่งขึ้น    การขยายความอาจขยายความเกี่ยวกับคาศัพทหรือการให
               เหตุผลเพิ่มเติม เชน สํานวน สุภาษิต โคลง  กลอนตางๆ เปนตน
                                                          
                                                                   

                       การอานจับใจความหรือสรุปความ
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64