Page 240 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 240

The byzantine                                                   babypigU


                             ้
                แม็กซิมัสพยักหนาขึ้นลง เพราะพี่โจเปนคนบอกใหเขาคอยดูแลนองๆ
                                            ็
                                                                ้
                                                     ้
                    ็

                               ็
           เนื่องจากเปนพี่โตสุด และกคงไม่เหนือบ่ากว่าแรงหากจะพาไคโรออกไปเล่นน้า โดย
                                                    ้
                      ้
           ที่แม็กซิมัสจะตองไปขออนุญาตพี่โจและพี่วาเลนเซียใหนองๆก่อน
                                                     ้
                                    ้
                       ้
                “แต่เราตองไปขออนุญาตผูใหญ่ก่อน”
                                      ็
                                       ้
                “ขอท าไมเล่า ไปเล่นกันเลยกไดนี่นา”
                                                                     ้
                                                                   ่
                        ่
                                              ้
                      ้
                ไคโรหนามุยอย่างไม่ชอบใจ เขาไม่เคยตองเอ่ยถามใครก่อนเพราะอยูที่บาน
                                                ้
                                   ้
           ของเขานั้น ท่านพ่อกับท่านแม่ใหเขาท าทุกอย่างไดอย่างอิสระ
                “ไม่ได พี่ตองไปขอพี่โจกับพวาเลนเซียก่อน”
                        ้
                     ้
                                     ี่
                       ้
                     ็
                “อื้อ กได”
                                 ้
                พอไคโรยอมเชอฟงแลว แม็กซิมัสจึงจูงแขนนองชายไปหาผูใหญ่อยูใน
                              ั
                           ื่
                                                                  ่
                                                 ้
                                                            ้
                                                     ้
           ปราสาท เสียงเดินของพวกเขาดังกองเปนเสียงสะทอนใหไดยิน ปราสาทของที่นี่
                                                       ้
                                     ้
                                         ็
                                                 ้
                                                            ้
                      ้
           ใหญโตและมีหองหับอยูมากมายการที่พวกเขาทั้งสองคนจะเดินเขาไปในโถง
                             ่
               ่
                                  ่
                     ้
                       ็
                        ้
                            ้
           หองนั่งเล่นได กตองใชเวลาอยูพอสมควร
            ้
                แม็กซิมัสจูงแขนไคโรเขาไปหาโจเนสที่กาลังนั่งพูดคุยอยูกับวาเลนเซีย เขาเอ่ย
                                 ้
                                                          ่

                                                         ้
           เรยกพี่โจเบาๆเพื่อไม่ใหเปนการแทรกบทสนทนา เมื่อทุกคนใหความสนใจเด็กหนุม
                              ็
                            ้
             ี
                                                                       ่
           แม็กซิมัสจึงเรมเอ่ยปากขออนุญาตใหไคโร
                                       ้
                     ิ่
                                                   ้
                “พี่โจ ไคโรอยากไปเล่นน้าตก แม็กพานองไปไดไหม”
                                             ้

                โจเนสหันไปมองวาเลนเซียกับสามีที่นั่งอยูขางกัน แต่ท่าทางของไจโรนั้นไม่ได ้
                                                ้
                                               ่
                         ้
                                     ิ่
                                  ้
           ดีอย่างที่คาดเอาไว เพราะคิ้วเขมเรมขมวดแน่น และดวงตาที่เรมดุดัน วาเลนเซีย
                                                         ิ่
           เลื่อนมือไปกุมฝามือหนาเอาไวก่อนที่จะเปนคนเอ่ยขึ้นมาเสียเอง
                                  ้
                                          ็
                       ่
                      ้
                           ้
                “ไปไดจะ แต่ตองใหผูใหญไปดวย”
                     ้
                               ้
                                       ้
                                    ่
                                ้
                                         240
   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245