Page 243 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 243

babypigU                                         The Byzantine


                                                                   ็
                 นิ้วช้เล็กๆจ้มลงไปบนแกมของคนเปนพี่เพื่อจะเอาคืน แม็กซิมัสเองกเผลอ
                     ี
                          ิ
                                   ้
                                            ็
                                                  ้
            หลุดยิ้มออกมาก่อนจะยื่นมือออกไปตรงหนาของเจาตัวเล็ก ฟโอน่ามองมือของแม็ก
                                            ้
                                                          ิ
            ซิมัสอยูสักพักก่อนจะยื่นไปจับแลวลุกขึ้นยืน
                  ่
                                     ้
                                  ้
                                            ้
                 “เดี๋ยวพี่พาไปเล่นตรงนูน มันมีปลาดวยแหละ”
                    ิ
                                 ้
                 “จรงเหรอ! แม็กพาเคาไปตอนน้เลยนะ”
                                         ี
                                                            ิ
                                             ้
                                                                      ้
                 วาเลนเซียที่นั่งมองเด็กๆคุยกันเลยไดแต่อมยิ้ม เห็นท่าว่าฟโอน่าคงจะไดเพื่อน
                    ้
            เล่นเสียแลวล่ะนะ
                         ้
                 “อย่าพานองไปเล่นน้าลึกนะแม็ก”

                    ั
                 “ครบพี่วาเลนเซีย”
                                                                 ิ
                                                                ้
                               ้
                                                         ้
                                      ้
                 เด็กหนุมรบปากแลวจับมือนองพลางออกแรงดึงเล็กนอยเพื่อใหฟโอน่าเดิน
                         ั
                       ่
            ตามมา แม็กซิมัสเดินบนหินอย่าระมัดระวังพลางหันไปมองคนนองอีกคร้งว่าเดิน
                                                                  ั
                                                           ้
                      ื
                                               ิ
                    ้
            ขามมาไดหรอไม่ เขารออย่างใจเย็นจนกระทั่งฟโอน่าเดินมาเหยียบแผ่นหินเดียวกัน
             ้
            แลวจึงพากันเดินไปต่อ
              ้
                   ั่
                 ฝงทางของไคโรและเรเชล เด็กหนุมมองคนตัวเล็กแต่เปนพี่ว่ายน ้ากลับไป
                                                          ็
                                          ่
                                        ้
                                                   ้
            กลับมา เขาไม่นึกว่าจะมีใครว่ายน ้าไดเก่งกว่าเขา แลวท าไมท่านพ่อถึงเอาแต่เอ่ย
            ชมเรเชลอยูได  ้
                     ่
                 เขามุดลงไปในน้าแลวด าน ้าอยูดานล่าง ดวงตากลมโตเพ่งมองไปยังขาของเร
                                        ่

                                 ้
                                         ้
                            ่
                                                                   ่
            เชลที่กาลังลอยตัวอยู ไคโรค่อยๆเคลื่อนตัวไปหวังจะแกลงหลอกดึงขาอีกฝาย
                                                      ้

            ความคิดอันแสนสนุกภายในหัวของเขาผุดขึ้นมามากมาย แต่หารไม่ว่าธารน้าแห่งนี้

                                                            ู
                                                            ้
                                   ่
                                                 ้
            มันใสสะอาดมากพอที่จะเห็นรางของเด็กชายวัยหาขวบก าลังด าน ้ามาทางนี้
                                          243
   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248