Page 26 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 26

The byzantine                                                   babypigU


                      ์
                นาเรซซกล่าวขึ้นมาหลังจากที่เขาลองคาดเดาคราวๆ –เมื่อวานวาเลนเซีย
                                                      ่
            ้
                                                    ็
                              ี
                                                         ้
                ้
           รองไหหนักมากและวิ่งหนออกไปทั้งที่ยังตกลงกันไม่เสรจดี เจาตัวคงจะเสียใจที่ท่าน
                   ์
                                        ้
           วาเดอมารส่งตัวไปที่อื่น ไม่ไดปกป้องเจาตัวเหมือนอย่างเคย
                                 ้
                                      ้
                “อืม ฟาล่าหคนที่คอยรบใชลูกชายของฉันบอกว่า เธอเห็นวาเลนเซียปน
                                   ั
                                                                        ี
                          ์
                                                             ็
           หนาต่างหองออกไปตั้งแต่เมื่อวาน ฉันส่งคนออกตามหาไปทั่ว แต่กไม่เจอ”
                   ้
             ้
                                                     ี่
                “มีที่ที่วาเลนเซียชอบไปไหม ผมว่าเธออาจจะไปทนั่น”

                                   ้
                “ไม่มี ไปจนหมดทุกที่แลว วาเลนเซียไม่เคยออกไปนอกกาแพงเมือง และไม่
                     ่
                 ี
                        ่
                ้
           เคยใชชวิตอยูในปา ฉันกลัวว่าลูกชายของฉันจะเปนอันตราย”
                                                ็
                                                                     ั
                               ์
                ในตอนนี้วันเดอมารกลัวไปหมดทุกอย่าง ลูกชายคนเล็กที่เขาเฝ้าฟูมฟกทะนุ
                                                 ้

                 ้
                                                                       ้

           ถนอมอุมชูเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กๆ กาลังหนีออกจากบานกับสัตว์เลี้ยงประจาตัว แลววา
                          ่
                     ้
                            ้
                                                                   ้
                      ี
                                    ้
           เลนเซียจะใชชวิตอยูไดอย่างไร เจาตัวไม่สามารถควบคุมพลังของตนเองไดดวยซ ้า
                                                                  ้
                                   ้
                                                                      ้
                                           ้
                                                 ้
                “เราจะออกไปตามหาดานนอก ถาเจอแลวจะส่งข่าวมาบอกท่านแลวพา
           กลับไปที่ไบแซนไทน”
                          ์
                                                     ู
                                        ์
                                                     ้
                                                  ี
                                                         ่
                                               ่
                                                               ้
                เจโรมคงตองรบตามหาแวมไพรตัวเล็กที่ปานน้ไม่รไปอยูที่ไหน ขางนอกนั้นมัน
                           ี
                        ้
           ยิ่งอันตรายเพราะพวกของซานตตัสของจับตามองอยู่ตลอด เพียงคลาดกันแค่ไม่ก ี่
                                    ์
                                          ์
           นาที วาเลนเซียคงไม่รอดน ้ามือของซานตตัส
                “ฝากดวยนะหลานอา”
                     ้
                “ขอรบท่านอา”
                    ั

                  ้
                                               ื
                                                         ้
                แกมนวลขาวปรากฏคราบน ้าตาเปรอะเป้อนไปทั่วใบหนาหวาน ความเสียใจที่
                                                            ้
                                  ้
           ไม่ไดพานพบมาเนิ่นนานทาใหเขาทรมานจนแทบสิ้นสติ ราวกับไดยินเสียงหัวใจของ
               ้

                    ี
                                                   ้
           ตนเองถูกฉกทึ้งแลวเขวี้ยงทิ้งลงพื้นเหมือนดอกไมที่แหงเหี่ยวไรซึ้งคุณค่า การกระท า
                                                          ้
                         ้
                                                ้
                                       ้
           ของท่านพ่อมันบ่งบอกว่ายังซะเขากตองไป
                                      ็
                “ฮึก...ท่านพ่อ ไม่รกลูกแลวหรอกหรอ”
                              ั
                                   ้
                                           ื
                                         26
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31