Page 28 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 28

The byzantine                                                   babypigU


                             ิ
                เปลือกตาสีมุกเปดขึ้น นิ้วเรยวเกลี่ยคราบน ้าตาออกจากดวงหนาหวาน ปาก
                                                                ้
                                     ี
                                                      ้
                                                                 ี
                ้
                   ้
                                     ้
                                  ื
                             ้
                                        ้
                          ็
           เล็กเมมเขาหากันเปนเสนตรง ฝนเทากาวเดินออกไปจากหองนอนอย่างเงยบๆ
                หงง
                  ิ
                                                                     ็
                           ้
                จ้งจอกตัวเก่งรองครางในล าคอก่อนจะงับชายผาคลุมสีด าสนิทของผูเปนนาย
                 ิ
                                                   ้
                                                                   ้
           มันดึงไวไม่ใหวาเลนเซียเดินต่อไปได
                     ้
                                      ้
                 ้
                               ็
                       ็


                และมันกทาได้สาเรจ
                                          ้
                                                                       ิ
                คนตัวบางย่อตัวลงค่อยๆดึงชายผาคลุมของตัวเองออกจากฟนคมของฮวโก  ้
                                                               ั
                                       ้
           เขาอยากไปคนเดียว ไม่อยากใหมันตองไปล าบาก ไปเผชญหนากับสิ่งที่ไม่รว่าจะมา
                                                                   ้
                                                          ้
                                                                   ู
                                   ้
                                                      ิ
                                 ู
                                                             ้
              ื
                                                                    ้
                                     ้
                                                               ้
                                 ้
           ดีหรอมาราย ตัวเขาเองยังไม่รเลยดวยซ ้าว่าจะดูแลตัวเองไดไหม แลวถาฮวโกไปดวย
                                                       ้
                  ้
                                                                 ิ
                                                                       ้
                                                         ้
           มันคงแย่ เพราวาเลนเซียยังไม่สามารถที่จะดูแลตนเองไดเลยดวยซ ้า อย่าคาดหวังว่า
                                                     ้
           เขาจะดูแลอีกหนึ่งชวิตไดเลย
                          ี
                              ้
                  ิ
                “ฮวโก ไม่เอาน่า อย่าท าแบบนี้”
                     ้
                                                      ้
                                         ้
                                                    ้
                                                                     ์
                    ี
                                ิ
                        ี
                             ้
                          ้
                นิ้วเรยวช้หนาเจาจ้งจอกขนสีสมอมแดง แลวจองดวงตาของสัตวเลี้ยง
           ประจาตัว ใบหนางดงามมีเสน่หเยายวนคลายจะเขาใจสิ่งที่มันตองการจะสื่อสาร –
                        ้
                                                           ้

                                            ้
                                                  ้
                                     ้
                                   ์
                                               ้
           ฮวโกตองการที่จะไปกับเขา และจะคุมครองเขาดวยพละกาลังทั้งหมดที่มี

                ้
               ้
                                      ้
            ิ
                “ขอบคุณมากนะ นายเปนเพื่อนที่ดีที่สุดเลย”
                                  ็
                                                          ้
                วาเลนเซียกล่าวขอบคุณแลวลุกขึ้นยืนและเดินออกไปพรอมกับเพื่อนสี่ขาที่อยู ่
                                     ้
                                                               ็
            ้
           ดวยกันมาตั้งแต่เด็ก –มันอาจจะดีกไดที่ฮวโกไปดวยกัน ยังไงสองคนกดีกว่าคนเดียว
                                       ้
                                            ้
                                          ิ
                                      ็
                                                ้
           อยูแลว อีกอย่างถาเขามีเพื่อนมันคงดีกว่าอยูคนเดียวแบบเงยบเหงา
                                                        ี
                        ้
               ้
             ่
                                             ่
                              ื
                “คุณหนูคะ นอนหรอยังคะ”
                                                                     ้
                ตากลมโตเบิกกวางขึ้นดวยความตกใจ รางบางรอนรนวิ่งไปทางฝงหนาต่าง
                                                                  ั่
                                                     ้
                                   ้
                                               ่
                             ้
                                                    ้
            ้
           หองนอนของตนเอง เขาอุมใหฮวโกขามออกไปก่อน แลวปนขามตามทีหลัง
                                  ิ
                                                      ี
                                                        ้
                                     ้
                                      ้
                                 ้
                              ้
                ฟบ!!
                 ึ่
                “ว้ายยยย! คุณหนูคะ!! คุณหนูจะไปไหนคะ!!!!”
                                         28
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33