Page 30 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 30

The byzantine                                                   babypigU


                “ท่านพ่อขอรบ! นอง...นอง!”
                                  ้
                             ้
                          ั

                “พ่อรแลว ฝากลูกสั่งกองกาลังออกไปตามหาทุกที่ในเมืองของเราดวย พ่อจะ
                      ้
                    ู
                    ้
                                                                  ้
           หาอยูในปราสาทก่อน”
                ่
                               ้
                                 ี
                            ้
                                              ้
                โจเนสพยักหนาแลวรบวิ่งไปโดยไม่ไดคิดไต่ตรองอะไรก่อน เขาเพียงแค่
                     ้
                                                                ็
           ตองการพานองกลับคืนสู่ปราสาทของเราพวกเราเท่านั้น วาเลนเซียกตัวเล็กแค่นั้น
            ้
                                               ้
                 ี่
                                ้
           จะเอาเรยวแรงที่ไหนไปต่อสูกับโลกภายนอก แมแต่ฝกพลังตนเองกยังไม่เคยเลยดวย
                                                                       ้
                                                  ึ
                                                             ็
           ซ ้าไป

                      ่
                เขาพารางของตัวเองมาจนถึงหน่วยกองกาลังที่ท่านพ่อกับเขาเปนคนฝก ให ้
                                                                     ึ
                                                                 ็
                                               ้
                                ้
                                                           ้
                                                                      ้
                           ี
           ชาวเมืองบางส่วนเตรยมพรอมเปนหน่วยทหารสูรบในสนาม แมการรบจะไม่ไดมีใน
                                    ็
                           ี
                                                           ์
                                   ้
           เวลานี้ แต่เราควรเตรยมการใหพรอม เพื่อที่จะไม่เกดเหตุการณดังเช่นจักรวรรดิไบ
                                                  ิ
                                     ้
                              ี

                           ้
                  ์
           แซนไทนเมื่อหลายรอยปก่อนที่ล่มสลายไปซ ้าสอง –โจเนสสั่งกองกาลังในหน่วย
           ลาดตระเวนออกไป และตัวเขาเองกออกไปตามหาในทางที่ไดเห็นนองนอยเดินไป
                                      ็
                                                             ้
                                                                ้
                                                         ้
                     ็
                ยังไงกไมมอะไรจะเสยอยูแล้ว เขาจะต้องพาน้องกลับมาให้ได้
                                   ่
                        ี
                       ่
                                ี

                ทองฟ้าในยามค ่าคืนนั้นมืดสนิท มีเพียงแสงสว่างจากดวงดาวระยิบระยับและ
                 ้
                   ์
           พระจันทรดวงเดิมที่มีเพียงครงเสี้ยว มันสุกสกาวราวกับกาลังดีใจกับเรองบางอย่างที่

                                 ึ่
                                                               ื่
           คนอย่างเขาไม่อาจรบร ลมหนาวพัดโชยกลิ่นหอมยามราตรของดอกไมแสนหวาน
                                                         ี
                                                                 ้
                           ั
                             ู
                             ้
                                       ้

           หิมะที่ปกคลุมทางเดินบางส่วนท าใหเทานอยๆของวาเลนเซียกาลังชาจนแทบกาว
                                           ้
                                                                       ้
                                         ้
           เทาไม่ออก –วาเลนเซียกาลังจะแย่ เขาลืมน าเสื้อโคทตัวหนาที่ใชในช่วงฤดูหนาว
                                                             ้
             ้

                                                   ้
                                                               ้
           ออกมาดวย ล าพังเสื้อกับกางเกงขายาวที่เขาสวมใส่อยูตอนนี้ มันไม่ไดช่วยอะไรมาก
                                                    ่
                  ้
                  ้
                                   ้
                แลวยิ่งกับรองเทาบูทที่ใชใส่ภายในปราสาท ไม่ใช่บูทที่ใส่ออกเดินปามันไม่ได ้
                                                                  ่
                            ้
                                                              ่
                                                     ็
           ทนทานต่อความหนาวเย็นเวลานี้เท่าไหรนัก  อีกทั้งลมกแรงมากจนรางของเขาแทบ
                                          ่
                                                                  ้
                                            ้
                                                                      ่
                                           ี
              ้
           จะตานทานกระแสลมไวไม่ไหว –เขาหยุดฝเทาลงและนั่งพักบรเวณขอนไมใหญที่วาง
                             ้
                                                         ิ
                               ้
           ขวางทางเดินตรงแถวนั้นดวยความอ่อนแรง
                                         30
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35