Page 22 - คำแปลบาลีไทย, อิติปิโส, พาหุง, มะหาการุณิโก, ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก, พระไตรปิฎก, มงคลสูตร, กะระณียะเมตตะสุตตัง, อุปมาใบประดู่ลาย, ปฏิจจสมุปบาท, , คาถาพระพุทธเจ้า 5 องค์ตอนชนะมาร,

|๒๙๖.๔๘๙| ปหาย ปญฺจาวรณานิ เจตโส บุคคลละธรรมเป็นเครื่องกั้นจิต ๕ อย่าง บรรเทา อุปกิเลสทั้งปวง
อุปกฺกิเลเส พฺยปนุชฺช สพฺเพ แล้ว ผู้อันทิฐิไม่อาศัย ตัดโทษคือความเยื่อใยได้แล้ว
อนิสฺสิโต เฉตฺวา สิเนหโทสํ พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด ฉะนั้น
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ

|๒๙๖.๔๙๐| วิปิฏฺฐิกตฺวาน สุขํ ทุกฺขญฺจ บุคคลละสุข ทุกข์ โสมนัสและโทมนัสในกาลก่อนได้
ปุพฺเพว จ โสมนสฺสโทมนสฺสํ ได้อุเบกขาและสมถะอันบริสุทธิ์แล้ว
ลทฺธานุเปกฺขํ สมถํ วิสุทฺธํ พึงเที่ยวไปผู้เดียวเหมือนนอแรด ฉะนั้น
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ

|๒๙๖.๔๙๑| อารทฺธวิริโย ปรมตฺถปตฺติยา บุคคลปรารภความเพียรเพื่อบรรลุ ปรมัตถประโยชน์ มีจิตไม่หดหู่ มี
อลีนจิตฺโต อกุสีตวุตฺตี ความประพฤติไม่เกียจคร้าน มีความบากบั่นมั่น ถึงพร้อมแล้วด้วย
ทฬฺหนิกฺกโม ถามพลูปปนฺโน กําลังกายและกําลังญาณ
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด ฉะนั้น

|๒๙๖.๔๙๒| ปฏิสลฺลานํ ฌานมริญฺจมาโน บุคคลไม่ละการหลีกเร้นและฌาน มีปรกติประพฤติธรรม อันสมควร
ธมฺเมสุ นิจฺจํ อนุธมฺมจารี เป็นนิตย์ในธรรมทั้งหลาย พิจารณาเห็นโทษใน ภพทั้งหลาย
อาทีนวํ สมฺมสิตา ภเวสุ พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด ฉะนั้น
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ

|๒๙๖.๔๙๓| ตณฺหกฺขยํ ปตฺถยํ อปฺปมตฺโต บุคคลผู้ปรารถนาความสิ้นตัณหา พึงเป็นผู้ไม่ประมาท ไม่เป็นคนบ้า
อเนลมูโค สุตวา สติมา คนใบ้ มีการสดับ มีสติ มีธรรมอันกําหนดรู้แล้ว เป็นผู้เที่ยง มีความ
สงฺขาตธมฺโม นิยโต ปธานวา เพียร
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ พึงเที่ยวไปผู้เดียวเหมือนนอแรด ฉะนั้น

|๒๙๖.๔๙๔| สีโหว สทฺเทสุ อสนฺตสนฺโต บุคคลไม่สะดุ้งในธรรมมีความ
วาโตว ชาลมฺหิ อสชฺชมาโน ไม่เที่ยงเป็นต้น เหมือนราชสีห์ไม่สะดุ้งในเสียง ไม่ข้องอยู่
ปทุมํว โตเยน อลิมฺปมาโน ในธรรมมีขันธ์และอายตนะเป็นต้น เหมือนลมไม่ข้องอยู่
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ ในข่าย ไม่ติดอยู่ด้วยความยินดีและความโลภ เหมือน
ดอกปทุมไม่ติดอยู่ด้วยน้ํา
พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด ฉะนั้น

|๒๙๖.๔๙๕| สีโห ยถา ทาฐพลี ปสยฺห บุคคลพึงเสพเสนาสนะอันสงัด เป็นผู้เที่ยวไป
ราชา มิคานํ อภิภุยฺยจารี ผู้เดียวเช่นกับนอแรด เหมือนราชสีห์มีเขี้ยวเป็นกําลัง ข่มขี่
เสเวถ ปนฺตานิ เสนาสนานิ ครอบงําหมู่เนื้อเที่ยวไป เหมือน นอแรด ฉะนั้น
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ

|๒๙๖.๔๙๖| เมตฺตํ อุเปกฺขํ กรุณํ วิมุตฺตํ บุคคลเสพอยู่ซึ่งเมตตาวิมุติ กรุณาวิมุติ มุทิตาวิมุติ และอุเบกขาวิมุติ
อาเสวมาโน มุทิตญฺจ กาเล ในกาลอันควร ไม่ยินร้ายด้วยโลกทั้งปวง
สพฺเพน โลเกน อวิรุชฺฌมาโน พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือน นอแรด ฉะนั้น
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ

|๒๙๖.๔๙๗| ราคญฺจ โทสญฺจ ปหาย โมหํ บุคคลละราคะ โทสะ และโมหะแล้ว
สนฺทาลยิตฺวาน สํโยชนานิ ทําลายสังโยชน์ทั้งหลายแล้ว ไม่สะดุ้งในเวลาสิ้นชีวิต
อสนฺตสํ ชีวิตสงฺขยมฺหิ พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด ฉะนั้น

|๒๙๖.๔๙๘| ภชนฺติ เสวนฺติ จ การณตฺถา มนุษย์ทั้งหลายผู้ไม่สะอาด มีปัญญามุ่งประโยชน์ตน ย่อมคบหา
นิกฺการณา ทุลฺลภา อชฺช มิตฺตา สมาคมเพราะมีเหตุเป็นประโยชน์ ผู้ไม่มีเหตุมาเป็นมิตร หาได้ยาก
อตฺตตฺถปญฺ า อสุจี มนุสฺสา ในทุกวันนี้ บุคคล
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป ฯ พึงเที่ยวไปผู้เดียวเหมือนนอแรด ฉะนั้น ฯ