Page 140 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 140
97
พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)
ื
ิ
ั
ี
ก็จะฝึกเร่อยไป พอหลับตาน่งเข้าท่ เกิดนิมิตติดตาน่งเฉยอยู่
�
ิ
ั
อย่างน้น ฝึกให้ชานาญ พอหลับตาเห็นนิมิตๆ น่งเฉย ฝึกไว้ให้
ี
�
ั
ั
ิ
ี
ี
ชานาญ น่ข้นท่ ๒ ได้แค่น้ ได้แค่จับนิมิตให้น่งอยู่เท่าน้น ลักษณะ
การจับนิมิตให้น่ง เรียกกันว่า อุคคหนิมิต ในข้นท่ ๒ อปจาร-
ุ
ี
ิ
ั
ั
ี
ภาวนา อุปจารสมาธิ อุคคหนิมิต พอได้ข้นท่ ๒ ชานาญแล้ว
�
เราก็เริ่มขั้นที่ ๓
ขั้นที่ ๓ เรียกว่า อัปปนาภาวนา อัปปนาภาวนา คือ การท ี ่
จิตเป็นหน่ง เม่อมันไม่เป็นหน่ง มันเป็นอัปปนาไม่ได้ เพราะฉะน้น
ึ
ั
ื
ึ
เราจะต้องพยายามเช่อม หรือพยายามหลอมจตเรากบนมตท ี ่
ิ
ื
ั
ิ
ิ
ี
ิ
ื
เราจับน่งไว้ ให้เป็นหน่งเดียวกัน เม่อใดท่จิตเรากับนิมิตท่เกิดข้น
ี
ึ
ึ
ึ
ั
เป็นหน่งเดียวกัน ขณะน้น จิตเราจะเป็นอัปปนาสมาธิ คือมัน
ึ
ั
ิ
ิ
ึ
ื
ี
แนบแน่นกับนิมตท่เกิดข้น เมอจตกับนิมตเป็นหน่งเดียวกนแล้ว
ิ
่
ั
ิ
ิ
ก็สามารถจะบังคับนิมิตน้นได้ เราเรียกกันว่า ปฏภาคนมต บังคับ
ิ
ิ
นิมตได้อย่างไร? คือจิตกับนมิตเป็นหนงน้ เราจะนึกอย่างไร?
ึ
ี
ิ
่
ึ
ั
นึกให้นิมิตน้นมันขยายใหญ่ข้น นิมิตมันก็จะใหญ่ เพราะนิมิต
กับใจมันเป็นหน่ง เราจะนึกให้นิมิตมันลอยไป มันก็จะลอยไป
ึ
จะนึกให้มาใกล้ มันก็จะมาใกล้ จะนึกให้มันหมุนไปรอบตัว มัน
ก็จะหมุนไปรอบตัว หมุนไปได้ เราจะนึกให้นิมิตมันเล็กลง มัน
ก็เล็กลงไปตามจิต จะนึกให้มันเข้าไปศูนย์กลางกาย มันก็เข้าไป
ี
ั
ในศูนย์กลางกาย พอมาถึงข้นน้ เราเรียกว่า ปฏิภาคนิมิต ตรงน ้ ี
แหละที่เราเรียกกันว่า จิตเราเป็นสมาธิเบื้องต้น
