Page 261 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 261

218
                                   สาราสารกถา




          ประการ ลูกผู้เปี่ยมด้วยกตัญญูกตเวทีย่อมซาบซ้งในพระคุณ
                                                          ึ
          ท่านได้ดีว่าใหญ่หลวงเพียงใด สมแล้วท่โบราณกล่าวไว้ว่า คุณพ่อ
                                              ี
                   ั
          -คุณแม่น้นใหญ่หลวงนัก แม้จะจารึกด้วยตัวอักษรจนเต็มแผ่น
          ฟ้าอากาศ ก็ไม่อาจพรรณนาคุณท่านให้สิ้นสุดได้


                ลูกท่เป็นคนโดยสมบูรณ์ ย่อมเห็นพระคุณของพ่อ-แม่ตน
                    ี
               ี
                               ู
          ทุกเม่อ แต่ลูกอกตัญญหามองเห็นแม้แต่น้อยไม่ เพราะความเลว
                            ิ
                      ั
                                                                 ิ
          ของตนบดบงไว้ คดว่าพ่อ-แม่มได้ตงใจให้ตนเกด เมอเกดมา
                                                              ื
                                                              ่
                                             ั
                                         ิ
                                                         ิ
                                             ้
                                 ี
                                                           �
                       �
          แล้วก็จาเป็นจาใจต้องเล้ยงดูมา เพราะกลัวโลกจะตาหนิติเตียน
                 �
          คิดเหมือนกับว่าพ่อ-แม่ของตนมิใช่คน
                          ี
                ลูกอย่างน้ไม่น่าจะเกิดให้รกโลกเลย เพราะเป็นคนไร้ค่า
                                             ี
                                                    �
                                                                    ุ
          หาประโยชน์อะไรมได้แม้แต่น้อย มแต่จะทาลายประโยชน์สข
                             ิ
          ของสังคมถ่ายเดียว
                ถ้าพบคนอย่างน้ลอยนามาคู่กับไม้แห้งหน่ง จงเก็บเอาไม้แห้ง
                              ี
                                                     ึ
                                    ้
                                    �
                                                                    ั
                                      �
           ึ
          ข้นมาเถิด อย่างน้อยก็เอามาทาฟืนหุงข้าวต้มแกงได้ ส่วนคนน้น
          อย่าเก็บเอาขึ้นมาเลย ปล่อยให้ลอยไปตามยถากรรมเถิด
                                                ื
                ก็ลูกผู้มีความกตัญญูกตเวทีน้น เม่อมาระลึกเห็นพระคุณ
                                           ั
          ของพ่อ-แม่ อันมีแก่ตนอย่างใหญ่หลวงแล้ว จึงตอบแทน
                                         ่
                                                           ั
                                         ี
                                                                   ี
                                                                   ่
                ุ
                                                     �
          พระคณท่านตามกาลโอกาส ทจะพงกระทาได้ อนการทจะ
                                              ึ
                                                 ื
                                                                 ั
                                           ื
                                         ี
          ตอบแทนสนองพระคุณให้เป็นท่ช่นอกช่นใจของพ่อ-แม่น้น ก          ็
                           �
                                  ี
          พึงพิจารณากระทาตามท่เราชอบใจ คือให้ลองถามตัวเราเองด         ู
   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266