Page 4 - ประวัติศาสตร์การสงคราม บทที่ 6-9
P. 4

4




            เป็นที่ทราบโดยทั่วกันว่าเส้นทางต่างๆ ตลอดจนลักษณะภูมิประเทศที่ทำการรบกันอยู่นี้ ในฤดูฝนยากลำบาก
            เพียงใด เส้นทางต่าง ๆ  ยานพาหนะเดินไม่ได้  ไข้มาลาเรียระบาดได้โดยง่าย ตลอดจนโรคภัยอื่น ๆ ย่อมเกิดขึ้น

                                                                           ี
            โดยง่ายในฤดูนี้ เราทำสัญญาร่วมรบกับญี่ปุ่นใน ธ.ค. 2484 แต่เปิดการเข้าตใน พ.ค. 2485  ซึ่งเป็นระยะเวลา
            ห่างกันประมาณห้าเดือน  คงจะมีเหตุการณ์ทางการเมืองบางประการที่บีบบังคับให้ทางการทหารกระทำการ

            ยุทธในฤดูกาลอันไม่เหมาะสมเช่นนั้น

                    ทางด้านของ พล.4 พบการต้านทานของข้าศึกตลอดเป็นระยะ ๆ ตามลำดับตั้งแต่เมืองเลน – เมืองโก
            – เมืองพยาค เมื่อพิจารณกำลังและลักษณะการต้านทานของข้าศึกแล้วรู้สึกว่ามีความมุ่งหมายเพียงจะเหนี่ยวรั้ง

            การรุกของกองทัพพายัพให้ช้าลงมิได้มุ่งที่จะต้านทานอย่างแตกหัก แม้กระนั้นก็ดีลักษณะภูมิประเทศ

            อันทุรกันดาร เส้นทางจำกัดย่อมอำนวยประโยชน์อย่างสูงให้แก่ฝ่ายตั้งรับ และฝ่ายข้าศึกไดเลอกแนวตานทาน
                                                                                                 ้
                                                                                       ้
                                                                                         ื
                                                                                            ้
            แต่ละแห่งได้เหมาะสมอย่างยิ่งเพราะเลอกตรงตำบลภูมิประเทศคับขันทั้งสิ้น แม้ข้าศกจะมีกำลังตานทานเพียง
                                            ื
                                                                                  ึ
                                       ื่
                                                                                                     ่
            เล็กน้อย ก็สามารถยับยั้งการเคลอนที่ของฝ่ายเราไว้เป็นเวลานาน กว่าจะขับไล่ข้าศึกออกจากจุดต้านทานแตละ
                                             ่
            แห่งต้องใช้กำลังมากกว่าข้าศึกหลายเทาและเสียเวลาไปเป็นอันมาก อนึ่ง ปืนใหญ่ไม่สามารถจะติดตามทหาร
                           ี่
                                                                                                       ี่
                                                                                              ้
                                             ้
                                                                                                    ็
            ราบได้อย่างเต็มทเพราะเส้นทางเต็มไปดวยโคลน  ถึงแม้จะติดตามไปได้ก็ไม่สามารถจะสนับสนุนไดอย่างเตมท
                                                                                                ้
                                                                   ่
            ทั้งนี้เพราะปืนใหญ่เป็นกระสุนวิถีราบ จึงแทบกล่าวได้ว่าปืนใหญ่เทาที่มีอยู่ไม่สามารถช่วยทหารราบได เฉพาะ
                                                                    ่
            ทหารราบเอง กำลังยิงของตนเองก็ไม่ค่อยจะสมบูรณ์นัก เพราะมีแตอาวุธกระสุนวิถีราบเป็นส่วนใหญ่ ฉะนั้นทำ
            ให้การเข้าตีจุดต้านทานของข้าศึกเป็นไปด้วยความลำบากยิ่ง
                                     ้
                                                                                     ็
                            การเข้าตีทางดาน พล.2 ซึ่งเป็นด้านเข้าตีรองคงปะทะข้าศึกกำลังเพียงเลกน้อยความลำบากใน
            เรื่องภูมิประเทศยิ่งกว่าทางด้านเข้าตีหลัก  การเคลื่อนที่จึงล่าช้าเพราะการส่งกำลังบำรุงมักจะขัดข้องเสมอ
            เมื่อ พล.4 ยึดเมืองพยาคได้แล้ว พล.2 จึงถอนตัวกลับมายังชายเขตแดน
                             หลังจาก พล.4 เริ่มเคลื่อนที่เข้าตีได้ประมาณหนึ่งสัปดาห์ ก็สามารถยึดเมืองพยาค เมืองเชยง
                                                                                                     ี
                                       ้
            ลับ ซึ่งเป็นที่หมายขั้นที่หนึ่งไว้ได พล.3 ซึ่งเป็นพลหนุนเคลื่อนที่ตาม พล.4 อย่างกระชั้นชิด สภาพของทหารใน
            ขณะนั้นบอบช้ำมากเนื่องจากฝนตกทุกวันเครื่องนุ่งห่มและอุปกรณ์กันฝนก็ไม่มี การลำเลียงทำไม่สะดวกเพราะ
            ลำเลียงด้วยรถยนต์ใช้ไม่ได้ทางเป็นหล่มโคลนรถยนต์ที่ใช้ลำเลียงติดหล่มตามทางนับเป็นจำนวนร้อย ๆ คน
                                                                                                      ั
            ทหารเริ่มเป็นไข้มาลาเรีย ยาไม่มีพอบำบัดเฉพาะ พล.3 ซึ่งเป็นกองหนุนเพียงเคลื่อนที่ติดตาม พล.4 จำนวน

                                                                ี่
            ทหารป่วยเกินกว่าร้อยละ 50 แต่ขวัญของทหารยังอยู่ในระดับทพอทำการรบต่อไปได  ้
                    ประมาณ 20 พ.ค. 2485 พล.3 ถึงเมืองพยาค การปฏิบัติขั้นต่อไปคือขั้นที่ 2 เป็นหน้าที่ของ พล.3,

            พล.4 ทำหน้าที่เป็นกองหนุน การปฏิบัติในขั้นนี้นับว่าสำคัญ เพราะจะต้องเข้าตีและยึดเมืองเชียงตุง ซึ่งเป็น
            เมืองหลวงของชานสเตทไว้ให้ได้ ขณะนั้นกำลัง พล.93 ของจีน ได้ถอนตัวไปทางเหนือตามลำดับ วางกำลง
                                                                                                      ั
            ต้านทานไว้เป็นขั้น ๆ ตามลำดับเพื่อหน่วงเหนี่ยวการเคลื่อนที่ของกองทัพพายัพ

                                                                                                 ้
                     จากเมืองพยาคไปเชยงตุง เสนทางที่สะดวกมีเพียงเส้นทางเดยวซึ่งถือเป็นเส้นทางหลัก ตามเสนทางนี้
                                    ี
                                           ้
                                                                     ี
                                 ุ
                                                                                                 ้
            ก่อนจะถึงตัวเมืองเชียงตงประมาณ 30 ก.ม. มีเส้นทางแยกขึ้นเขา “ดอยเหมย” ซึ่งอยู่ทางตะวันตกใตเชยงตุง
                                                                                                   ี
            จากเขาลูกนี้ลงไปสู่เชียงตุงเช่นเดียวกันบนดอยเหมยสูงกว่าระดับน้ำทะเลหลายพันฟุต  ในยามปกติเป็นท่ตั้ง
                                                                                                     ี
            ของกองทัพอังกฤษซึ่งรักษาชานสเตท ต่อมาภายหลังเป็นที่ตั้งกำลังส่วนใหญ่ของ พล.93 จีน ฉะนั้น พล.93 จีน
   1   2   3   4   5   6   7   8   9