Page 5 - ประวัติศาสตร์การสงคราม บทที่ 6-9

5

ุ
จึงได้ดัดแปลงที่มั่นตามไหล่เขา ตามช่องแคบไว้อย่างมั่นคง ทั้งนี้เพราะดอยเหมยเป็นจดยุทธศาสตร์ที่สำคัญ
ของชานสเตท ถ้าหากจีนคิดจะต้านทานอย่างแตกหักจริง ๆ แล้ว กองทัพพายัพจะผ่านแนวต้านทานแห่งนี้ไปได ้

โดยยาก นอกจากเส้นทางที่กล่าวนี้มีเส้นทางคนเดินทอดขนานไปทางทิศตะวันตก เส้นทางนี้ลำบากแก่การ
เคลื่อนที่ เพราะต้องเดินตามสันเขาชัน

การเข้าตีของ พล.3 ใช้กำลังดังนี้ ร.9 ยึดเมืองยอง มีหน้าที่รักษาปีกตะวันออก ร. 8 เข้าตหลกยึดเมือง
ี
ั
เชียงตุงและดอยเหมย ร.7 เป็นกองหนุนเคลื่อนที่ตาม ร.8 ร.8 จัดกำลังส่วนหนึ่งเคลื่อนตามเส้นทางคนเดินทาง
ตะวันตกตามสันเขาซึ่งขนานกับเส้นทางหลักเพื่อเป็นการป้องกันปีกตะวันตก

่
ี
การเข้าตเพื่อยึดเชียงตุงเดิมทีเดียวคาดว่าคงประสบการตานทานข้าศึกอย่างเหนียวแน่น แตความเป็น
้
จริงกลับตรงข้าม ฝ่ายเราได้รับการต้านทานของข้าศึกเพียงเล็กน้อย ซึ่งเป็นการหน่วงเหนี่ยวของกองระวังหลง
ั
ของข้าศึกเท่านั้น ทั้งนี้เพราะ พล.93 จีนไม่สามารถยึดเชียงตุงไว้ต่อไป โดยถูกกำลังญี่ปุ่นคุกคามทางปีก
ุ
ตะวันตก คือ ญี่ปุ่นยึดเมืองมัลฑะเลย์ จุดยุทธศาสตร์อันสำคัญทางภาคเหนือพม่าได้ใน 4 พ.ค. 2485 ในที่สด
กำลังของ พล.3 ยึดเชียงตุงได้ใน 26 พ.ค. 2485 และยึดเมืองยองได้ใน 30 พ.ค. 2485 ก่อนถอนตัว พล.93 จีน
ุ
ได้เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างตลอดจนตึกรามบ้านช่องของอังกฤษเพื่อมิให้เราได้ประโยชน์จากการยึดเชียงตง
ิ
ิ
แม้ว่ากองทัพพายัพสามารถปฏบัตการขั้นที่ 2 เป็นผลสำเร็จก็ตาม แต่สภาพของทหารในขณะนี้บอบชำเพราะ
้
ิ
ภัยธรรมชาต ทหารเป็นไข้มาลาเรียทุกคน อาหารเริ่มขาดแคลน ยารักษาโรคไม่เพียงพอ ถ้าพิจารณาถึง
้
สภาพการณ์แล้วไม่น่าจะใช้ พล.3 ปฏิบัติหน้าที่ในขั้นที่ 3 แต่มีความจำเป็นบางประการกองพลนี้จำตองทำการ
ี่
กวาดล้างข้าศึกให้ออกจากดินแดนชานสเตทซึ่งเป็นการปฏิบัติในขั้นท 3 ต่อไปจนได ้
ี่
ิ
การปฏิบัติงานขั้นท 3 ของกองทัพพายัพเป็นหน้าที่ของ พล.3 ดังได้กล่าวแล้ว กองพลนี้เริ่มปฏิบัต
8 มิ.ย.2485 ใช้กำลังดังนี้
ร.7 กวาดข้าศึกให้ออกจากเขตแดนชานสเตทตั้งแต่เมืองยางถึงเมืองมะ ร.8 เป็นกองหนุนที่เชียงตง
ุ
ร.9 ยึดรักษาเมืองยอง การกวาดล้างทางด้านเมืองยาง ปรากฏว่าข้าศึกชิงถอนตัวเข้าสู่แคว้นยูนานเสยก่อน จง ึ
ี
ไม่มีการต้านทานใด ๆ ส่วนทางด้านเมืองมะนั้น ข้าศึกต้านทานอย่างเข้มแข็ง เพราะเส้นทางนี้มีความสำคญ
ั
ในทางยุทธศาสตร์ เพราะเส้นทางใหญ่ททอดไปสู่แคว้นสิบสองปันนา พุ่งเข้าสู่คนหมิง การป้องกันรักษา
ุ
ี่
ช่องประตูด้านนี้ข้าศึกได้เลือกภูมิประเทศต้านทานได้อย่างดีน่าชมเชยคือวางแนวต้านทานไว้ที่เขากิ่วทราย ก่อน

ู
ถึงเมืองมะประมาณ 20 ก.ม. ดัดแปลงที่มั่นอย่างประณีตและมั่นคงมีเครื่องกีดขวางถึง 5 ชั้น ทางทจะเข้าส่ท ี่
ี่
้
มั่นแห่งนี้มีเส้นทางทางเดียว ณ ที่มั่นข้าศึก อาวุธยิงสามารถคุ้มครองพื้นที่และเส้นทางไดโดยตลอด และอยู่ใน
ระยะยิงที่ฉกรรจ์ข้าศึกใช้กำลังรักษาทมั่นแห่งนี้ประมาณ 1 กองพัน นอกจากนี้อีกทางหนึ่งทจะพุ่งสเมืองมะได ้
ี่
ู่
ี่
คือ เส้นทางแคบ ๆ ทางตะวันออกเป็นทางลัดแต่ลำบากต้องผ่านเขาชัน เส้นทางนี้ข้าศึกปิดเส้นทางด้วยการลม
้
ี
ต้นไม้ทับทางไว้เป็นระยะ ๆ และวางกำลังรักษาเพียงเล็กน้อย การเข้าตีที่มั่นบนเขากิ่วทรายเป็นภาระท่หนัก
ึ
่
ที่สุดของ พล.3 ตลอดสงครามครั้งนี้ กำลังของ ร.7 ที่ใช้ คือ ร.พัน.20 เข้าตีตรงหน้าต่อที่แนวรักษาดานข้าศก
ี่
ที่ลำน้ำหลวย ตรงข้ามตาปิง ใน 13 มิ.ย. 2485 กำลังส่วนหนึ่งของ ร.พัน.21 เข้าตีปีกซ้ายข้าศึกทท่าข้ามท ี่
ตาลอมภายในวันนี้เอง ข้าศึกถอนตัวไปตั้งรับในแนวที่มั่นใหญ่บนเขากิ่วทราย ร.พัน.20 พยายามไล่ติดตามและ
ี่
เข้าตีจนถึงวันท 20 มิ.ย. 2485 ไม่สำเร็จกลับเป็นฝ่ายเสียเปรียบขาศึก ตกอยู่ในสภาพอันตรายในขณะเดยวกัน
ี
้