Page 8 - ประวัติศาสตร์การสงคราม บทที่ 6-9

8

ไว้ในเชียงตุงเพียงกองพันเดียว คือ ร.พัน.52 ของ ร.7 พล.3 เมื่อญี่ปุ่นยอมจำนนต่อสัมพันธมิตรเมื่อ 14 ส.ค.
ั
2488 ต่อมากองพันทหารราบที่รักษาเชียงตุงได้ทำพิธีมอบแคว้นชานสเตทคืนให้แก่อังกฤษ ภารกิจของกองทพ
พายัพในสงครามโลกครั้งที่ 2 ก็เป็นอันสิ้นสุดลง
บทเรียนจากการรบ

ประเทศไทยก็มีสภาพเช่นเดียวกับประเทศฟินแลนด์, นอร์เวย์, เดนมาร์ค, เบลเยี่ยม และฮอลแลนด ์

แม้ว่าจะดำเนินนโยบายเป็นกลางอย่างเคร่งครัด แต่ลักษณะที่ตั้งทางภูมิศาสตร์มีความสำคัญในทางยุทธศาสตร์
ู่
็
ของมหาประเทศ ย่อมจะรักษาความเป็นกลางไว้ไม่ได จึงจำเปนต้องเข้าสสงครามด้วยความจำใจ ฉะนั้นในยาม
้
ปกติเราต้องพิจารณาให้แน่ชัดว่าประเทศใดจะเป็นศัตรูและเตรียมไว้เสียแตเนิ่น สำหรับประเทศเล็ก ๆ จำเป็น
่
อย่างยิ่งที่จะต้องผูกมิตรกับมหาอำนาจที่เป็นฝ่ายตรงข้ามกับประเทศที่เป็นศัตรู
ประเทศมหาอำนาจเมื่อแน่ใจในมิตรอันซื่อสัตย์ซึ่งเป็นประเทศเล็กไม่ควรลังเลใจควรช่วยเหลือทก
ุ
วิถีทางตลอดจนการวางแผนร่วมกันเพื่อป้องกันการรุกรานจากศัตรู มิฉะนั้นจะเหมือนกับอังกฤษที่ปล่อยให้

ประเทศไทยต้องเข้าสู้โดยลำพังตามยะถากรรมในสงครามครั้งนี้
่
เพื่อความรวดเร็วในการระดมพลตลอดจนการจัดกำลังเพื่อสงไปยังยุทธภูมิด้วยความเรียบร้อยควร
ิ
้
ิ
กำหนดระบบที่แน่นอนไว้แต่ในยามปกตทหารที่ปลดเป็นกองหนุนทุกคนตองมีสมุดประจำตัว และประวัตของ
้
ตนที่ตนสังกัด เมื่อระดมพลประจำกองทัพไม่ต้องเสียเวลาสอบถามหรือทำการคัดเลือกเข้าประจำตำแหน่งตางๆ
่
นั้นสับสน ไม่ตรงกับความรู้ความสามารถของตนทำให้การปฏิบัติการรบขาดประสิทธิภาพ
ในตอนเริ่มแรกแห่งสงครามกองทัพเราขาดแคลนนายทหารเพราะนายทหารประจำการมีไม่พอกับ
อัตรา นายทหารกองหนุนที่เรียกเข้าประจำการส่วนมากอายุแก่เกินไปสำหรับตำแหน่งต่าง ๆ ทั้งนี้เพราะเรา

ิ
ขาดระบบการผลตนายทหารกองหนุนที่แน่นอน
่
ประเทศที่มีลักษณะภูมิประเทศของภาคตาง ๆ ไม่เหมือนกัน กำลังที่จัดสำหรับจะปฏบัตในแตละภาค
ิ
ิ
่
ต้องให้เหมาะสมกับภูมิประเทศ บทเรียนที่ได้รับจากการปฏิบัติของกองทัพพายัพได้แก่ ตอนเริ่มต้นเราได้ใช ้
ั
กำลังที่จัดไว้รบบนพื้นราบไปปฏิบัติในชานสเตท ซึ่งมีภูมิประเทศป่า และ เขา ทำให้เกิดความอุ้ยอ้ายไม่คล่องตว
ภายหลังได้มีการแก้ไขการจัดกำลังใหม่จึงทำให้การปฏิบัติเกิดผลดีขึ้น

การศึกษาวิธีรบของเหล่าตาง ๆ ตลอดจนการฝึกก็เช่นเดียวกัน ในฐานะที่ประเทศไทยมีบางภาค
่
เป็นป่าและเขา ในยามปกติเราควรสนใจในการศึกษาและฝึกการรบในป่าและบนเขาเตรียมไว้อย่างชำนิชำนาญ
บทเรียนนี้จะเห็นจากก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 กองทัพเราไม่ค่อยสนใจในเรื่องนี้เท่าใดนัก ฉะนั้นเมื่อจำเปนท ี่
็
จะต้องปฏิบัติการรบในป่าและบนเขาจึงทำให้เสียเปรียบข้าศึกในตอนแรก กว่าจะเรียนรู้ถึงข้อบกพร่องก็ตอง
้
เสียเวลาไปมิใช่น้อย

ี
การปฏิบัติการรบของหน่วยรองในกองทัพพายัพครั้งนั้นกระทำได้ไม่เต็มท บางครั้งถึงกับเสยผล
ี่
่
เพราะขาดแคลนแผนที่กลาวคือ กองพัน, กองร้อย และหมวด โดยปกติเราอาศัยคนพื้นเมืองช่วยในการนำทาง
ี่
และให้ข่าวต่าง ๆ เกี่ยวกับภูมิประเทศ ผลที่ได้รับจึงไม่แน่นอนเพราะแผนท ที่ได้รับจ่ายมีแค่หน่วยกองร้อย และ
ิ
เป็นมาตราส่วนเล็กเกินไปไม่เหมาะสมกับขนาดหน่วย ข้อบกพร่องในเรื่องนี้เราควรรีบแก้ไข อนึ่ง นายสบของเรา
ส่วนมากใช้แผนที่ไม่เป็น ฉะนั้นกองทัพเราควรกวดขันในเรื่องนี้