Page 74 - นาวิกศาสตร์ เดือน ธันวาคม ๒๕๕๔
P. 74
พวกท้าวพระยา พม่า มอญ
ต่างกรูกันเข้ามารุมล้อม และช่วงชิง
เอาพระศพพระมหาอุปราชาไป ได้
ใช้ปืนระดมยิงกระสุนปืนต้อง
พระหัตถ์ พระนเรศวร ถึงบาดเจ็บ
และถูกนายมหานุภาพ ควานช้าง
ของพระองค์ และหมื่นภักดีศวร
กลางช้างสมเด็จพระเอกาทศรถ ตาย
ทั้ง ๒ คน
พม่าพยายามรุมล้อมช้าง
สมเด็จพระนเรศวร และช้างทรงสม
ภาพเขียนแสดงการเดินทัพช้างไทยสมัยพระนเรศวร เด็จพระเอกาทศรถ พอดีกองทัพหลวง
ได้ที จ้วงฟันด้วยพระแสงของ้าว ต้องพระอังสาเบื้องขวา กองทัพเจ้าพระยามหาเสนา และกองทัพหน้าของ
ของพระมหาอุปราชาขาด ซบสิ้นพระชนม์อยู่บนคอช้าง พระยาสีหราชเดโชชัย ตามมาทัน จึงได้ช่วยรบกัน
(แสดงว่าสมเด็จพระนเรศวร ทรงฟันพระแสงของ้าว เอาทั้ง ๒ พระองค์ออกพ้นจากกองทัพข้าศึกได้ทัน
จากซ้ายมาขวา ฟันลง) ทัพพม่าเมื่อสูญเสียแม่ทัพใหญ่ ต่างก็แตกหนี
ส่วนสมเด็จพระเอกาทศรถ กได้กระทำยุทธหัตถ ี กระจัดกระจายไป แต่สมเด็จพระนเรศวร มิได้ให้
็
กับมางจาชะโร เจ้าพระยาปราบไตรจักร ได้ล่าง ทัพไทยไล่ติดตามตี เพราะเห็นว่ากองทัพหลวง
พลายพัชเนียง เสียทีเบนไป สมเด็จพระเอกาทศรถ ของพม่ายังไม่สูญเสียแต่อย่างใด ที่สูญเสียคือแค่
จ้วงฟันด้วยพระแสงของ้าว ต้องคอมางจาชะโร กองทัพหน้า กับตัวแม่ทัพหลวงเท่านั้น และกองทัพ
ขาดตายกับคอช้าง แสดงว่าฝีพระหัตถ์แม่นยำมาก ไทยอื่น ๆ ก็ยังตามมาไม่ทัน จึงมีกำลังไม่พอที่จะไล่
สามารถฟันข้าศึกคอขาดได้ ทั้ง ๆ ที่เป็นเป้าเล็ก ติดตามทำลายข้าศึกได้ จึงต้องปล่อยให้พม่าถอยทัพกลับ
ขั้นการเดินทัพ ตั้งทัพ ขั้นการโจมตี
(๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๑๓๕)
(๑๘ มกราคม พ.ศ.๒๑๓๕ เวลาเช้า)
นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๙๔ ฉบับที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๔ ๐73
