Page 58 - ดำแล้วไม่โผล่
P. 58
ั
ื
ำ
ั
“รักเขตต์กลัวเสียเขตต์ทุกคนท้งประเทศต้องเร่งบารุง” ส่งต่อ เม่อเขาพร้อมเราก็ส่งคนไปรับมอบไว้ใช้ในราชการ
“เรือรบคืออำานาจ ถ้ารักชาติต้องบำารุง” ได้เลย แต่เรือดานำ้าหาเป็นเช่นน้นไม่ ทหารประจาเรือ
ำ
ั
ำ
ุ
ุ
้
ู
“สยามยังต้องการอีกมาก” ทกนายจะตองมีความร้ความสามารถในการใชอาวธ
้
ี
ำ
“ห้างพระจันทร์โอสถขอมอบเงิน ๑๐๐ บาทน้บารุง หรือเครื่องมือ เครื่องใช้ประจำาเรือเป็นอย่างดี แต่ละคน
ิ
กองทัพเรือของชาติ อุทิศส่วนกุศลแด่ผูมีพระคุณย่ง ท่เชิด ต้องมีความชานาญงานในหน้าท่ของตนเองอย่างชำ่าชอง
้
ำ
ี
ี
ไทยให้เปนไททุกวันนี้” ท้งยังต้องรอบร้หน้าท่ของคนอ่น เพ่อใช้แทนกันเม่อมีความ
ื
ื
ั
ี
ู
ื
ถึงแม้จะเป็นเงินเพียง“๑๐๐ บาท” แต่ก็นับว่า จาเป็นเกิดข้นได้ด้วย ไม่เช่นน้นแล้ว หากคนใดคนหน่ง ึ
ำ
ึ
ั
ั
ู
ำ
ิ
ึ
ื
ำ
เป็นเงินจานวนมากในสมัยน้นและนอกเหนือส่งอ่นใด ทาผิดพลาดข้น ก็ย่อมจะพาเรือไปส่ความพินาศคือ”
ำ
ำ
คือ การเห็นความสาคัญกาลังทางเรือของกอง “ดำ�แล้วไม่โผล่”
ำ
ทัพเรือและการแสดงน้าใจท่มีต่อกองทัพเรือ ๔. จ�กนิตยส�รน�วิกศ�สตร์ เดือนพฤศจิก�ยน
ี
ำ
้
๒. เรือดำ�น�ไทย ดำ�แล้วโผล่ ๒๕๒๕ “อัศวิน” ได้เขียนไว้ในเรื่อง “ราชนาวีไทยมีเรือ
ำ
จากหนังสือ “ONE OF OUR SUBMARINE” โดยนาวาตรี ดำาน้าเหมือนกัน” ว่า
้
EDWARD YOUNG “วฒนา” ไดเขียนไว้ในเร่อง “ชวนอ่าน” “ทุกคนต้องมีสมรรถภาพสูง สุขภาพสมบูรณ์
ื
ั
นิตยสารนาวิกศาสตร ฉบับเดือน มิถุนายน พ.ศ.๒๕๑๘ ว่า ซื่อสัตย์ สามัคคี รักษาความลับ และมีความมั่นใจในตัวเอง
์
“อันตาแหน่งผ้บังคับการการเรือดาน้าน้น ผิดพลาดไม่ได้ อันหมายถึงชีวิตของคนทั้งหมด”
ู
ำ
ั
ำ
ำ
อย่าว่าแต่นายทหารเรือประเภทกองหนุนอาสาสมัครเลย ๕. จ�กหนังสือ “อนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ
แม้แต่นายทหารเรืออาชีพก็ไม่ใช่ว่าทุกคนหรือใคร ๆ พลเรือเอก จริง จุลละสุขุม ๒๘ กันยายน ๒๕๓๙”
ำ
ู
ำ
ู
ำ
ำ
ำ
ก็เป็นได้ บางคนรับราชการอย่ในเรือดาน้าอย่นาน คุณครู “จริง” เคยเป็นนักดาของเรือดาน้าไทยมาแล้ว
แสนนาน แต่ก็ไม่เข้าขั้นที่จะเป็นผู้บังคับการเรือดำาน้าได้ ท้ง ๔ ลา คือ ร.ล.สินสมุทร ร.ล.พลายชุมพล ร.ล.มัจฉาณ ุ
ั
ำ
ำ
ู
ำ
การเป็นผ้บังคับการเรือน้นแม้แต่เรือผิวนำ้าขนาดเล็ก ร.ล.วิรุณ ในตาแหน่งต้นหน และต้นเรือ ท่านได้เล่าให้ฟัง
ั
ี
ึ
ี
ำ
ทางราชการก็ต้องการคนท่มีความสามารถเป็นอย่างด ี ถึงตอนท่ท่านไปราชการทะเลกับเรือดาน้าลาหน่ง
ำ
ำ
ู
ี
ั
อย่แล้ว แต่สาหรับผ้บังคับการเรือดาน้าน้น แม้ใน ในปี พ.ศ.๒๔๘๔ ดังท่ นาวาเอก ดนัย จุลละสุขุม บุตรชาย
ำ
ำ
ำ
ู
ู
ยามปกติก็เต็มไปด้วยอันตรายร้อยแปดอย่แล้ว การ คนที่ ๓ คนสุดท้องของท่านได้บันทึกไว้ว่า
ำ
ตัดสินใจพลาดเพียงคร้งเดียวของผ้บังคับการเรือ “ตอนท่นาเรือดานำ้าไปฝึกดาท่บริเวณอ�ว
่
ั
ำ
ู
ำ
ี
ี
ื
ี
ำ
ั
ำ
ั
อาจจะหมายถึงจุดจบของคนท้งลา โดยท่ไม่มีโอกาสได ้ ประจวบคีรีขันธ์ น้น เป็นการฝึกดากบดานกับพ้น
ำ
ี
ิ
ื
แก้ตัวอีก ย่งในเวลาสงคราม ในยามท่ต้องเผชิญหน้า ท้องทะเล แต่พ้นท้องทะเลบริเวณดังกล่าวเป็นโคลน ทาให ้
้
่
ื
่
่
ื
ี
้
ิ
ุ
้
ู
ั
กบขาศกในลกษณะชิงไหวชงพริบแลว ต้องบคคล ดดทองเรือติดแน่น เมอเปาอากาศไลนำาออกเพ่อเตรยม
้
ั
ึ
ิ
ี
็
ั
ื
ั
่
้
้
พิเศษเท่าน้นท่จะสามารถเผชิญกับสถานการณ์ได้อย่าง ขึ้นสู่ผวนำาแลว กไม่สามารถขยบเรอได้ จึงไลนำาออก
้
่
ื
ื
้
ำ
ื
เยอกเยน และสามารถนาเรอรอดมาไดอยางปลอดภย ไปเร่อย ๆ จนเรือมีแรงลอยตัวหลุดพ้นจากโคลนได้
ั
็
ึ
ื
้
ั
่
่
กับทั้งต้องให้บรรลุภารกิจอีกด้วย” ทนใดนน แทนทเรอจะคอย ๆ โผล เรอกลบทะลงขนส ่ ู
้
ึ
ื
ั
ี
่
่
ั
้
ำ
๓. หนังสือ “รำ�ลึก ๗๔ ปี เรือดำ�น�แห่งร�ชน�วีไทย” ผิวน้าทันที เล่นเอาเรือประมงแถวน้นตกใจไปตาม ๆ
ั
ำ
้
ำ
วันเรือดำาน้าประจำาปี ๒๕๕๔ ได้บันทึกไว้ว่า กัน ดีว่า น�ไม่ลึกเท่าใด จึงไม่มีอันตราย”
ำ
้
“วิชาการของเรือดานำ้า เป็นวิทยาการใหม่สาหรับ เท่าทได้เลาถึงเร่องของเรอดานาไทยมา
ื
่
ำ
ื
ี
ำ
ำ
ำ
่
ู
ำ
ึ
นายทหารเรือแห่งประเทศไทย ซ่งยังไม่มีผ้ใดมีความร้ ู นี้จะเห็นได้ว่า กว่าจะได้เป็นทหารเรือดาน้า
ำ
และเรือดานำ้าก็ไม่เหมือนเรือรบประเภทอ่นท่เราซ้อหรือ ไทยน้น จะต้องได้รับการศึกษา และการฝึกหัดมา
ั
ำ
ื
ี
ื
นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๙๘ เล่มที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๘ 13
