Page 59 - ดำแล้วไม่โผล่
P. 59
ิ
ำ
ู
อย่างดีย่ง ตลอดจนต้องเป็นผ้มีระเบียบวินัย การมีอ่าวไทยได้เป็นย่านปฏิบัติการของเรือดาน้าข้าศึก
ำ
ี
ู
มีความเข้มแข็ง ความอดทน จนเป็นผ้ทสามารถใน อย่างได้ผลในสงครามท่แล้วมาก็ดี ย่อมเป็นเหตุผล
ี
่
ำ
ำ
ำ
ี
้
ี
ำ
ั
การใชเรือดาน้าท้งในยามปกติ และในยามสงคราม สนับสนุนแนวความคิดท่ว่าเรือดาน้าจะเป็นอารุธท่ม ี
ั
ฉะน้นท่กล่าวว่า “เรือดานำ้าไทย ดาแล้วไม่โผล่” คุณค่ายิ่งของกองทัพเรือไทยในปัจจุบัน”
ำ
ี
ำ
“จึงเป็นไปไม่ได้” ๘. พลเรือเอก ประพฒน จนทวรัช ได้เขยน
ี
ั
์
ิ
ั
ำ
ี
ื
ำ
ื
๖. “เก�ะพระ” ได้เขียนเร่อง “เห็นท่เราจะต้องมีเรือ น�วิกนิท�น เร่อง “เรือดาน้าต้องลมปาก (คนและปากกา)
ำ
ดานำ้าเสียแล้ว” ในนิตยสารนาวิกศาสตร์ เดือนกุมภาพันธ์ ในนิตยสารนาวิกศาสตร์ เดือนกันยายน ๒๕๓๘ ไว้ว่า”
ำ
ำ
๒๕๒๑ ว่า “…เรือดานำ้าไทย กาลังถูกลมปากและลมปากกาของ
ุ
“ศัตรูมีกำาลังมหาศาลและนานาชนิด แต่มีขีดความ คนไทยด้วยกันเอง และหนักพอดู ทหารเรือไทยร่นปัจจุบัน
ำ
ำ
ื
ำ
้
่
สามารถปราบเรอดานาตำามาก ถ้าเรามหนวยเรอดานา ซ่งทราบเรือดาน้าของเราเพียงผิวเผินไม่สามารถ“โต้”
ี
่
ื
ำ
้
ึ
ำ
ำ
ศัตรูย่อมไม่สามารถใช้ทะเลได้ ถ้าศัตรูจะปราบหน่วยเรอ ลมเหล่านี้ได้เต็มมือ...”
ื
ำ
ื
ดานำ้าของเรา เขาจะต้องลงทุนมากกว่าหน่วยเรือดาน้า “...ผมได้เขียนเร่อง”เรือดานำ้ากับกองทัพเรือไทย”
ำ
ำ
ำ
ของเราหลายเท่า ตรงตามหลัก “ก้าวหนึ่งก้าว” ที่บังคับ ลงในนาวิกศาสตร์ ฉบับวันนาวี พ.ศ.๒๕๒๗ เล่าถึงความ
ำ
ี
ให้ศัตรูต้องก้าวสิบก้าว (หรือสองก้าวก็ยังดี)” เป็นมาของความคิดเก่ยวกับเรือดานำ้าของทหารเรือไทย
ึ
้
ี
ี
ิ
ำ
ี
้
ิ
ี
็
ำ
ำ
ื
้
็
ำ
ื
“การสรางหนวยเรอดาน้าข้นเด๋ยวน เปนส่งท่ถูก ตลอดจนความพยายามดาเนนการจนมเรอดานาไดสาเรจ
ำ
่
ำ
้
้
ั
็
้
ั
หลกการตรงตามเปาหมาย เปนไปได และสามารถยอมรบได ้ ใน พ.ศ.๒๔๘๐ และยังได้เล่าถึงก�รปฏิบัติก�รของเรือ
ำ
่
่
้
ำ
ี
เป็นการลงทุนท่กาไรงามกว่าการลงทุนสร้างกาลังรบ ดำ�นำ�ต�งช�ติในอ�วไทย ในระหว่างสงครามโลกคร้ง
ั
ื
้
ี
หน่วยใหม่ หน่วยใด” ท่สองเพ่อยืนยันว่า เรือดำ�นำ�ขน�ดใหญ่ ๑,๕๐๐ - ๒,๐๐๐ ตัน
๗. พลเรือเอก ประพัฒน์ จันทวิรัช ได้เขียนเรื่อง เคยเข้�ม�ปฏิบัติก�รในอ่�วไทยม�แล้ว…”
ู
้
ี
ั
“เรือดำ�นำ�กับกองทัพเรือไทย” ในนิตยสารนาวิกศาสตร์ “ในสมัยท่ผมยังรับราชการอย่น้น ผมก็เคยได้พบ
เดือนพฤศจิกายน ๒๕๒๖ ไว้ว่า เหตุการณ์ “เรือดำ�น�ไทยต้องลมป�กคน” มาแล้วด้วย
ำ
้
้
้
“กองทัพเรือจะสร�งเรือดำ�นำ� เป็นข่าวท่แพร่หลาย ตนเอง จึงขอนำามาเล่าเสียด้วย”
ี
ู
เกรียวกราวอย่ในหน้าหนังสือพิมพ์เม่อสองสามเดือน “วัน - เวล� วันหนึ่งในเดือนสิงหาคม พ.ศ.๒๕๒๖
ื
ู
่
ั
่
ั
่
ี
ุ
กอน และยงเปนทสนใจกันอยจนถงปจจบนตลอดจน หลังจากรับประทานอาหารกลางวัน”
ั
ึ
็
ำ
้
ี
ำ
ี
ได้มีการวิจารณ์กันท่วไป ประเด็นสาคัญท่วิจารณ์กันก็คือ สถ�นท่ ห้องโถงนายทหารในเรือ “ช่วยรบท่ดำ�น�ได้” (LPSS)
ี
ั
ั
กองทัพเรือไทยสมควรจะมีเรือดาน้าอันมีราคาแพงมากน ้ ี เหตุก�รณ เปนชวงเวลาหลงจากการฝก “งูเห�ทอง”
่
ึ
่
์
ำ
ำ
็
ั
ู
ั
เป็นกาลังรบหรือไม่ และเรือดาน้าท่คิดจะมีน้นจะสามารถ (COBRA GOLD-กรีฑา) ในปีน้น ผมอย่ในจานวน
ี
ำ
ำ
ำ
ำ
ี
่
ั
ปฏิบัติการในอ่าวไทยอันมีน้าไม่ลึกนักได้ละหรือ ?” “แขกรบเชญ” ไปเยยมชมและรบประทานอาหารกลาง
ั
ิ
ำ
ี
“เรือดาน้าของต่างชาติท่เข้ามาปฏิบัติการในอ่าวไทย วันในเรือดานำ้า และเป็นนายทหารเรือผ้เดียว ส่วนแขก
ำ
ู
ำ
ำ
ั
ในสงครามโลกคร้งท่ ๒ เป็นเรือท่มีระวางขับน้าเหนือน้า ำ อื่น ๆ มี “ผู้ทรงเกียรติ” ซึ่งมีผู้ติดตาม ๒ - ๓ คน ผู้แทน
ำ
ี
ี
ั
ึ
ี
่
ิ
ั
ู
่
ประมาณ ๑,๕๐๐ ตันท้งส้น การท่มีบางท่านกล่าวว่า ทางการทตของสหรฐอเมรกา ซงอยในประเทศไทยมานาน
ู
ิ
เรือดาน้าขนาดใหญ่ไม่สามารถปฏิบัติการในอ่าวไทยได ้ พอสมควร เข้าใจภาษาไทยและพูดได้”
ำ
ำ
จึงเป็นคำากล่าวที่ห่างไกลจากข้อเท็จจริงมาก” “หลังจากท่รับประทานอาหารแล้ว ท่านผ้ทรงเกียรต ิ
ู
ี
้
่
่
“แนวความคิดของบรรพบุรุษทหารเรือเก่ยวกับ ได้เอ่ยข้นว่า “มีคนเล�ให้ฟังว� เรือดำ�นำ�ไทยน้นไม่กล�
ึ
้
ี
ั
้
ำ
ำ
้
การมีเรือดำานาเป็นเขี้ยวเล็บทางทะเลดังกล่าวมาแล้วก็ดี ดำ�น�เพร�ะดำ�แล้วไม่โผล่”
14 นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๙๘ เล่มที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๘
