Page 58 - นาวิกศาสตร์ มีนาคม ๒๕๖๒
P. 58
ั
เนิน ๑๐๑๕, ๙๕๐, ๕๕๘, ๘๖๑, ๘๘๑ ต้งอยู่
ทางเหนือและตะวันตกเฉียงเหนือ ส่วนเนิน ๖๘๙ ตั้งอยู่
ี
ทางตะวันตก เนินท่จัดว่ามีความสาคัญทางยุทธศาสตร์
ี
มากท่สุดคือเนิน ๘๖๑ และ ๘๘๑ ซ่งอยู่ห่างกันประมาณ
ึ
๕,๐๐๐ เมตร เพราะมีลักษณะเป็นแนวป้องกันด่านแรก
ของเคซานห์
ประวัติการสู้รบท่ “เดียนเบียนฟู” ในอดีตเม่อปี
ื
ี
ภาพวาดการรบที่เคซานห์ระหว่าง นาวิกโยธินสหรัฐกับทหารเวียดนามเหนือ
ั
�
พ.ศ. ๒๔๙๗ สอนให้เรารู้ว่าฝร่งเศสทาผิดหลักการ
ึ
ื
ี
ื
ึ
อย่างไรก็ตาม ข้าศึกยังคงส่ง “พลซุ่มยิง” ข้นมา เม่อปล่อยให้ข้าศึกข้นไปยึดพ้นท่สูง รอบ ๆ ค่ายของตนเอง
บนเนินนั้นอีก ทั้งที่ค่ายเดียนเบียนฟู อยู่ในหุบเขาลึกเบื้องล่าง จนกระทั่ง
๑ สัปดาห์ของการสู้รบผ่านไป โดยที่เรายัง “เก็บ” มีบางคนกล่าวว่าเพียงทหารของโงวันเก๊ยบใช้ก้อนดิน
ี
ึ
ั
ี
พลซุ่มยิงคนใหม่ไม่ได้ จนกระท่งบ่ายวันหน่งขณะท่เรา โยนลงมาเฉย ๆ จากข้างบน มันก็จะถูกหัวทหารฝร่งเศสแล้ว
ั
เตรียมจะส่องมันด้วยปืนไร้แรงสะท้อน ทหารในบังเก้อร์ “เม่อกาลังทหารสหรัฐต้องเผชิญกับสถานการณ์ เดียวกัน
ื
�
ี
ี
ั
หน้าสุดก็คลานเข้ามาหาผมในหลุม กับท่ฝร่งเศสเคยเจอ จุดอ่อนเหล่าน้จึงถูกระมัดระวัง
�
ึ
“อย่ายิงมันเลยครับ ผู้กอง” เขากล่าวซ่งทาให้ผม เป็นอย่างดี ต้งแต่แรกท่หน่วยรบพิเศษเข้ามาในพ้นท่น ี ้
ื
ี
ั
ี
สงสยมากในตอนแรก “ปลอยให สไนเปอรขาศกอยตรงนน เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๕ ต่อมาพวกเขาย้ายไปที่แลงวี พวกเรา
ั
้
ู
่
้
่
ั
้
์
ึ
ี
ั
เหมือนเดิมดีกว่า” จึงเข้ามาแทนต้งแต่เดือนตุลาคมปี พ.ศ. ๒๕๐๙ หลังจากท่ม ี
ั
ทหารช่างสังเกตคนน้นอธิบายกับผมว่าเขาเฝ้า การพิสูจน์ทราบอย่างแน่ชัดแล้วว่ามีทหารเวียดนามเหนือ
ี
สังเกตพลซุ่มยิงคนน้มานานแล้ว สิ่งท่น่าตลกคือฝีมือ อยู่รอบ ๆ บริเวณนี้”
ี
ิ
ยิงปืนของเขา “ห่วยแตก” อย่างย่งสไนเปอร์คนใหม่ ร้อยเอกแดบนี่ย์ เล่าต่อไปว่า
ั
ี
ั
้
�
ั
ยิงบ่อยมาก บางวันยิงถึง ๔ คร้งด้วยซา แต่ไม่เคย “เนิน ๘๘๑ ท่กองร้อยของผมต้งม่นอยู่ ผ่านการสู้รบ
�
ื
ั
ถูกอะไรเลย ถ้าเราฆ่านักเลงปืน “ช้นสวะ” คนน ี ้ มาแล้วอย่างนองเลือดเม่อปีก่อน ผลของมันทาให้บนเนิน
กองทัพเวียดนามเหนือจะต้องส่งพลซุ่มยิงมาใหม่ และ แทบไม่มีต้นไม้เหลืออยู่เลย
ี
้
ี
ถ้ารายนฝีมือดีกว่า พวกเราก็จะต้องบาดเจ็บล้มตายกันอีก แต่เดิมน้นทหารเวียดนามเหนืออยู่บนน้ แต่หลังจากท ี ่
ั
ดังน้นถ้าเลือกได้ เราก็ควรจะเลือกพลซุ่มยิง ถูกถล่มจนแตกกระจาย ข้าศึกก็หนีไปคงท้งไว้ เพียงบังเก้อร์
ิ
ั
“ไร้ฝีมือ” เอาไว้ดีกว่า ที่พังทลาย ซึ่งเป็นสุสานของทหารหลายร้อยศพ รวมทั้ง
“ความคิดดังกล่าวเข้าท่ามาก ผมจึงสั่งเลิกการถล่ม หลุมบ่อกระจัดกระจายอันเน่องมาจากการโจมตีทางอากาศ”
ื
ั
ี
ึ
ี
ยังผลให้ พลซุ่มยิงรายนี้อยู่กับเราเกือบ ๒ เดือน ตลอด กองร้อยของแดบน่ย์ สถาปนาท่ม่นข้นมาใหม่
ั
การสู้รบ และเขาก็ยังคงยืนยันความต้งใจเดิม คือยิง พร้อมทั้งได้ แต่ภาวนาว่ารอบ ๆ ตีนเนินที่อยู่ไกลออกไป
ั
ั
พวกเราอย่างสม�่าเสมอ..แต่ไม่เคยถูกเลย” จะไม่มีข้าศึกขนเอาอาวุธหนักมาต้งไว้ เพราะถ้าเป็นอย่างน้น
กองร้อยของแดบนี่ย์ ตั้งมั่นอยู่บนเนิน ๘๘๑ ซึ่งเป็น ทหารบนเนินก็จะถูกรบกวนจากอาวุธหนักตลอดเวลา
เนินสูงเนินหนึ่งรอบ ๆ ฐานเคซานห์ เป็นที่รู้กันว่าชัยภูมิ ผบ.ร้อย นาวิกโยธิน บันทึกต่อไปว่า
ของเคซานห์ไม่ปลอดภัยนัก เพราะเป็นท่ราบซ่งล้อมรอบ “พวกเราซ่งครอบครองพ้นท่อยู่ ต้องอาศัยการส่ง
ื
ึ
ึ
ี
ี
ด้วยเนินสูง ตัวเลขบ่งบอกถึงระยะท่วัดจากระดับน�าทะเล กาลังบารุงทางอากาศโดยตรง การจะจัดหน่วยเล็ก ๆ
�
�
้
ี
ื
โดยมีหน่วยเป็นเมตร เคล่อนลงไปตามเชิงเขา จะทาให้ถูกข้าศึกเล่นงานได้ง่าย”
�
นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๑๐๒ เล่มที่ ๓ ประจำ�เดือน มีน�คม ๒๕๖๒ 57
