Page 61 - นาวิกศาสตร์ มีนาคม ๒๕๖๒
P. 61
ั
ทหารเวียดนามเหนือท้งคู่ โบกมือแสดงการยอมแพ้
ี
พร้อมกับท่พวกเดียวกันสาดกระสุนเข้าใส่ “คนทรยศ”
จากด้านหลังเพื่อสังหารฝ่ายเดียวกัน
ี
“ทหารเวียดนามเหนือล้มลงตายท่ลวดหนามคนหน่ง
ึ
ู
ั
่
ื
แต่อีกคนรอดและหมอบอย่กับพ้น ผมสงให้ทหารของเรา
ไปเอาตัวเขาเข้ามา”
ภายใต้การยิงคุ้มกันอย่างหนาแน่น ลูกน้องของแดบนีย์
สามารถคลานไปลากตัว ทหารเวียดนามเหนือกลับเข้ามาได้” นายพลโงวันเกี๊ยบ แม่ทัพเวียดนามเหนือ
ร้อยเอกแดบนี่ย์จ�าได้ว่า ร้อยเอก วิลเลี่ยม แดบนี่ย์ ได้รับเหรียญกล้าหาญ
“เขาเป็นคนเอเซียท่มีลักษณะดูน่าประทับใจ สูง จากการปฏิบัติหน้าที่บนเนิน ๘๘๑ เรื่องราวของเขายังมี
ี
ประมาณ ๖ ฟุต ท่าทางแข็งแรง และสุขภาพจิตดี เราเริ่ม เกร็ดเล่าขานกัน ถึงลักษณะความเป็นผู้นาท่เข้มแข็ง
�
ี
ั
ตั้งค�าถามเขา เพื่อให้ได้ข้อมูลต่าง ๆ ทุกอย่างดูจะเป็นไป และมีพรสวรรค์ แดบน่ย์ ส่งให้ลูกน้องของเขา “สู้” จนกว่า
ี
ตามปกติ จนกระทั่งเครื่องบินแฟนท่อม บินโฉบลงมา” ข้าศึกจะถอยหรือไม่ นาวิกโยธินก็ต้องตายคารังปืน
�
�
ึ
ื
ี
เสียงคารามกึกก้องของเคร่องบินเจ๊ท ทาให้เกิด วิธีการหน่งแดบน่ย์นามาใช้ก็คือ การปลุกใจทหาร
การเปลี่ยนแปลงในพริบตา ทหารเวียดนามเหนือคนนั้น ด้วยการ “ชักธงชาติ” ขึ้นบนเนิน ๘๘๑ จนนักข่าวของ
เปล่ยนสภาพไปโดยไม่มีใครคาดคิด เขาควบคุมตัวเอง “ไทมส์” น�าไปพาดปกเมื่อเดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๑๒
ี
ไม่อยู่กล้ามเน้อทุกส่วนส่น ดวงตาเหลือโพลง ระบบ ว่า “ธงชาตสหรฐถกยงพรน บางส่วนแดงไปด้วยเลอด
ื
ุ
ิ
ั
ู
ื
ิ
ั
ขับถ่ายเร่ยราด มันเป็นอาการเดียวกับ “สัตว์” บางชนิด ของทหาร แต่มันก็ยังถูกชักเหนือเนินทุกเช้า”
ี
เมื่อหวาดกลัวและตกใจจนถึงขีดสุด ข้อความข้างต้นทาให้คนท่อยู่แนวหลังมองเห็นภาพ
�
ี
ี
ิ
“ส่งท่เห็นทาให้เราสรุปได้ทันทีว่า สภาพจิตของ ความทรหดอดทนของ นาวิกโยธินในสนามรบได้เป็นอย่างด ี
�
ี
�
ทหารเวียดนามเหนือถูกทาลายอย่างส้นเชิง อันเน่อง ทุก ๆ วันในตอนเช้า แดบน่ย์จะส่งให้ทหารเชิญธง
ื
ิ
ั
ึ
ี
ึ
มาจากการโจมตีทางอากาศท่เกิดข้นอย่างหนัก แม้ระเบิด สหรัฐข้นสู่ยอดเสาแม้ธงนั้นจะพรุนไปด้วย รูกระสุน แต่
จากเคร่องบินจะไม่สามารถฆ่าศัตรูได้โดยตรง แต่ผล มันก็ท�าให้ นาวิกโยธินทุกคนระลึกได้เสมอว่า เนินนี้ยัง
ื
ของมันก็ท�าให้ข้าศึกไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายทั้งเป็น” อยู่ในกามือของพวกเขา มันเป็นการกระตุ้นขวัญและ
�
�
ี
�
กาลังใจอย่างได้ผล เช่นเดียวกับท่ทาให้ข้าศึกรู้ดีว่า
�
ี
ื
การยึดเนิน ๘๘๑ ไม่ใช่เร่องท่จะทาได้ง่าย ๆ เพราะข้าศึก
ก็มองเห็น นาวิกโยธินเชิญธงชาติขึ้นสู่ยอดเสาเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม จริง ๆ แล้ว การชักธงชาติสหรัฐ
แบบเด่ยว ๆ ข้นสู่ยอดเสาในดินแดนเวียดนาม เป็นส่งท ี ่
ี
ึ
ิ
ตองหามยกเว้นว่าจะชักคู่กับธงชาติเวียดนามใต้ แต่สาหรับ
้
้
�
ในสนามรบแล้ว กฎระเบียบต่าง ๆ ก็ไม่มีความหมาย
เท่ากับขวัญและก�าลังใจของผู้ที่ท�าการรบอยู่
นาวิกโยธินคนหนึ่งกล่าวว่า
“เลือดเนื้อและชีวิตของพวกเราล้วน ๆ ในการต่อสู้
นาวิกโยธินวิ่งเข้าที่กำาบังเมื่อโดนถล่มด้วยอาวุธหนัก
ื
เพ่อป้องกันเคซานห์จนได้รับชัยชนะ การมองเห็นธงชาต ิ
60 นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๑๐๒ เล่มที่ ๓ ประจำ�เดือน มีน�คม ๒๕๖๒
