Page 118 - รายงานประจำปี2562
P. 118
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๓๑๒๕/2562
แม้จำเลยได้รับอนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง แต่ต้องเป็นข้อเท็จจริงที่ได้ยกขึ้นว่ากัน
มาแล้วโดยชอบในศาลล่างทั้งสอง สำหรับคดีนี้เมื่อศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่าการกระทำของ
จำเลยเป็นความผิด จำเลยไม่ได้อุทธรณ์คำพิพากษาของศาลชั้นต้นในปัญหาดังกล่าว จำเลยเพียงแต่
อุทธรณ์ให้แก้คำพิพากษาของศาลชั้นต้นโดยให้รอการลงโทษ ดังนั้นปัญหาว่าจำเลยกระทำความผิดตาม
ฟ้องหรือไม่จึงเป็นอันยุติตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น จำเลยจะฎีกาว่าไม่ได้กระทำความผิดตามฟ้องไม่ได้
ึ้
ุ
เพราะเป็นฎีกาข้อเท็จจริงที่ไม่ได้ยกขนว่ากันมาแล้วโดยชอบในศาลอทธรณ์ภาค 1 ต้องห้ามมิให้ฎีกาตาม
่
ประมวลกฎหมายวิธีพจารณาความแพง มาตรา 225 วรรคหนึ่ง และมาตรา 252 ที่แก้ไขใหม่ ประกอบ
ิ
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15
รายงานประจำปี ๒๕๖๒ หน้า | ๑๐๗
