Page 131 - รายงานประจำปี2562

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๗๙๘/2562

พฤติการณ์ล่อซื้อจับกุมตามคำเบิกความของพยานโจทก์ผู้ร่วมจับกุม เห็นได้ชัดว่าเจ้าพนักงาน
ตำรวจไม่ประสงค์ให้นางสาวแนนเข้าทำการล่อซื้อเมทแอมเฟตามีนจากจำเลย จนเป็นความผิดสำเร็จเพื่อให ้
นางสาวแนนเป็นประจักษ์พยานยืนยันการกระทำความผิดของจำเลย ทั้งที่นางสาวแนนร่วมรู้เห็นและอยู่ในรถ
ของเจ้าพนักงานตำรวจด้วย ตลอดจนในชั้นพิจารณาโจทก์ก็มิได้นำนางสาวแนนซึ่งเป็นพยานปากเดียวที่พูดคุย
เจรจาตกลงซื้อขายเมทแอมเฟตามีนกับจำเลยมาเบิกความเป็นพยานยืนยันพฤติการณ์ในการกระทำความผิดของ
จำเลยและทำให้จำเลยไม่มีโอกาสใช้สิทธิถามค้านให้เกิดการกระจายข้อเท็จจริงอย่างรอบด้าน ส่วนข้ออ้างของ
พยานโจทก์ผู้ร่วมจับกุมว่าได้ยินเสียงสนทนาซื้อขายเมทแอมเฟตามีนจากลำโพงโทรศัพท์เคลื่อนที่ของนางสาว
แนนที่เปิดไว้ ก็ไม่ได้ดำเนินการบันทึกเสียงการสนทนาไว้เป็นหลักฐาน ทำให้เป็นที่ระแวงสงสัยว่าข้อมูลการ
ติดต่อทางโทรศัพท์ระหว่างจำเลยกับนางสาวแนนที่ปรากฏอยู่นั้น เป็นการพูดคุยติดต่อซื้อขายเมทแอมเฟตามีน

กันจริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงการติดต่อทวงถามเรื่องเงินที่มีการกู้ยืมกันไปดังที่จำเลยฎีกาต่อสู้ อีกทั้งร้อยตำรวจ
โท กรุงไกร พยานโจทก์ทำหนังสือขออนุญาตจากผู้บังคับบัญชาเพื่อปฏิบัติการอำพรางตามเอกสารหมาย จ.1
โดยระบุชัดเจนว่าจะดำเนินการล่อซื้อเมทแอมเฟตามีนจากจำเลยในราคาเม็ดละ 100 บาท นั้น พยานโจทก์ผู้ร่วม
จับกุมก็ไม่ใช้วิธีการจัดเตรียมธนบัตรมอบให้นางสาวแนนไปดำเนินการล่อซื้อเมทแอมเฟตามีนจากจำเลยให้เกิด
เป็นความผิดสำเร็จ เพื่อที่พยานโจทก์ผู้ร่วมจับกุมที่ไปซุ่มดูอยู่จะได้เป็นประจักษ์พยานรู้เห็นการจำหน่ายเมทแอม
เฟตามีนของจำเลย ส่วนข้อที่ร้อยตำรวจโท กรุงไกร เบิกความว่าจะใช้ธนบัตรล่อซื้อเฉพาะกรณีสถานที่ล่อซื้อ เป็นจุด
อับซึ่งผู้กระทำความผิดไม่สามารถหลบหนี หรือมิฉะนั้นต้องเป็นกรณีที่ทราบที่อยู่ของผู้กระทำความผิด เพราะ
สามารถติดตามจับกุมได้สะดวกนั้นการคาดคะเนของพยานขัดแย้งกับที่พยานเบิกความว่ามีการวางแผนการตรวจค้น

จับกุมด้วยวิธีการใช้รถยนต์ของเจ้าพนักงานตำรวจปิดล้อมรถยนต์ของจำเลยไว้ มิให้ขับหลบหนีไปได้ตั้งแต่แรก
้
ซึ่งส่อให้เห็นเป็นพิรุธ ไม่มีน้ำหนักให้น่าเชื่อว่ามีเหตุขัดข้องทำใหไม่สามารถใช้วิธีล่อซื้อเพื่อจับกุมได้ นอกจากนั้น
ลักษณะบรรจุเมทแอมเฟตามีนของกลางซึ่งพยานโจทก์ผู้ร่วมจับกุมเบิกความอ้างว่าแยกเป็น 2 ส่วน บรรจุอยู่ใน
ถุงพลาสติกใส 10 เม็ด อีก 2 เม็ดห่อไว้ด้วยกระดาษตะกั่ว เป็นทำนองว่าจำเลยได้จัดเตรียมแบ่งเมทแอมเฟตา
มีนเพื่อจำหน่ายตามที่ถูกล่อซื้อแล้วนั้น จำเลยนำสืบปฏิเสธว่า ไม่มีการแบ่งบรรจุเมทแอมเฟตามีนแยกเป็น 2 ส่วน
แต่ประการใด เมทแอมเฟตามีนทั้ง 12 เม็ด ใส่อยู่รวมกันในถุงพลาสติกใบเดียว ในข้อนี้ นอกจากโจทก์จะไม่มี
ภาพถ่ายในชั้นจับกุมจำเลยมาแสดงให้เห็นลักษณะการแบ่งบรรจุเมทแอมเฟตามีนของกลางแล้วในชั้นสอบสวน
พนักงานสอบสวนก็มิได้ระบุลักษณะการแบ่งบรรจุเมทแอมเฟตามีนดังกล่าวว่าแยกเป็น 2 ส่วน จริงหรือไม่
ประกอบกับการมายังที่เกิดเหตุของจำเลยไม่อาจรับฟังได้เป็นที่ยุติ ดังวินิจฉัยมาข้างต้นว่า เป็นเพราะนางสาว

ั
แนนโทรศัพท์ติดต่อซื้อขายเมทแอมเฟตามีนจากจำเลยจริงหรือไม่ พยานหลักฐานที่โจทก์นำสืบจึงยังมีเหตุอน
ควรสงสัยว่า จำเลยมีเมทแอมเฟตามีนของกลางไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและพยายามจำหน่ายจริงหรือไม่
ต้องยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้แก่จำเลยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 227 วรรคสอง
ประกอบพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ. 2550 มาตรา 3

รายงานประจำปี ๒๕๖๒ หน้า | ๑๒๐