Page 36 - หนังสือประวัติศาสตร์ชาติไทย ม.ปลาย
P. 36

26



                  ธรรมะ เปนองคประกอบในการตัดสินวินิจฉัยเรื่องทั้งหลายทั้งปวงดวย นอกจากนั้นยังปรากฏในคํา
                                              
                   ี่
                                                                                                     
                  ทประชาชนเรียกแทนตนเองวาขาพระพุทธเจา ซึ่งมีความหมายลึกซึ้งวาพระมหากษัตริย หรือ
                                                                     
                                                ู
                                                                          ื
                  พระเจาแผนดิน หรือพระเจาอยหัว หรือเจาชีวิตนั้น เปนเสมอนหนึ่งพระพุทธเจาผูทรงพระคุณ
                   ั
                                          ุ
                                                                                    ู
                                                                                                   ิ
                                                                    ู
                                                                              ื
                  อนประเสริฐ ประชาชนทกคนตางไดพึ่งพระบารมีอยเปนนิจเหมอนอยใตพระบรมโพธสมภาร
                                                                                                  ั
                                                                  
                                                                                              ุ
                             ั
                  กลาวไดวาวฒนธรรมการปกครองของสังคมไทยแมจะมความเปลี่ยนแปลงผานยคสมยตาง ๆ
                                                                       ี
                  ก็ยังคงรักษาแนวคิดเดิมคือความสัมพันธอนใกลชิดเปนหนึ่งเดียวกันระหวางพระมหากษัตริยกบ
                                                                                                         ั
                                                       
                                                        ั
                                                                   
                                                                                
                                                                                               ็
                                                                                                    
                                                                                                       ํ
                  ประชาชน และศาสนาไวไดเปนอยางดี เพราะไมวาเวลาจะผานไปนานเทาใด “พระราชากยงเปนกาลัง
                                                                                                 ั
                  ของคนทุกขยาก” ซึ่งไดทรงสงเคราะหโดยทั่วทุกชนชั้นวรรณะใหเกิดความผาสุกอยูเปนนิจ ตรงตาม
                  หลักมนุษยธรรมในไตรภูมพระรวงดังไดกลาวมาแลวขางตนอยางไมเสื่อมคลาย และทรงเปน
                                                                                                        
                                           ิ
                                                                             
                  ศูนยรวมความจงรักภักดีของคนไทยตลอดไป (มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราช
                  กุมารี, 2554 : พระราชนิพนธคํานํา)

                                                                            
                  กิจกรรมทายเรื่องที่ 2 บทสรุปสถาบันพระมหากษัตริยเปนศูนยรวมใจของคนในชาติ
                                                                                            ุ
                  (ใหผูเรียนไปทํากิจกรรมทายเรื่องที่ 2 ที่สมดบันทึกกิจกรรมการเรียนรูประกอบชดวิชา)
                                                         ุ
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41