Page 86 - 25. art 11003
P. 86

76





               เรื่องที่ 5   ประเภทของละคร


                                 ละครสามารถแบงเปน 2 ประเภทใหญๆ คือ ละครสากล และละครไทย



               ละครสากล
                                ละครสากลแบงออกเปนประเภทไดดังนี้

                      1. ละครประเภทโศกนาฎกรรม (Tragedy) เปนวรรณกรรมการละครที่เกาแกที่สุด และมีคุณคาสูงสุดใน

               เชิงศิลปะและวรรณคดี ละครประเภทนี้ถือกําเนิดขึ้นในประเทศกรีซ และพัฒนาไปสูความสมบูรณภายใตการนํา
                         ุ
                                                                                            ิ
                                                           ี
               ของ เอสดิลส (Aeschylus,525-456 B.C.) โซโปคลส (Sophocles, 496-406 B.C.) และยูริพดีส (Euripides,484-
                                                                                     ี่
                                                                  ํ
                                                                                 ี
                                                                 ี่
                                                                                                
                          
                                  ี่
               406 B.C.)เปนละครทพยายามตอบปญหาหรือตั้งคําถามทสาคัญๆ เกี่ยวกับชวิตทตองนํามาใหผชมตองขบคิด
                                                                                                 ู
                                               
                                                                                                      ั
               เชน ชีวิต    คืออะไร มนุษยคืออะไร อะไรผิด อะไรถูก อะไรจริง ภายใตจักรวาลที่เต็มไปดวยความเรนลบ ละคร
                                                                                                   
                                                                                              
               ประเภทนี้ถือกําเนิดจากพิธีทางศาสนา จึงนับวาเปนละครที่มีความใกลชิดกับศาสนาอยูมาก แมในปจจุบนละคร
                                                                                                      ั
                                                                                 ิ์
                                                                                                     ี้
                                                                               ุ
                                     ู
                                                              ู
                                                           ึ
                                                                
                                                    
               แทรจิดี     ทมความสมบรณยังสามารถใหความรูสกสงสง และความบริสทธทางจิตใจไดดวยการชชวนแกม
                          ี่
                           ี
                                                                                    
                                                                   ึ
                                                                                               
               บังคับให     มองปญหาสําคัญ ๆ ของชีวิต ทําใหไดตระหนักถงคุณ คาของความเปนมนุษย กลาเผชญความจริง
                                                                                                   ิ
                       
               เกี่ยวกับตนเองและโลก และมองเห็นความสําคัญของการดํารงชีวิตอยางมีคุณคาสมกับที่ไดเกิดมาเปนมนุษย
                      ลักษณะสําคัญของละครประเภทโศกนาฎกรรม
                      1. ตองเปนเรื่องที่แสดงถึงความทุกขทรมานของมนุษย และจบลงดวยความหายนะของตัวเอก
                                                                   ั่
                                                                                                  ี
                      2. ตัวเอกของแทรจิดีจะตองมีความยิ่งใหญเหนือคนทวๆไป แตในขณะเดียวกันก็จะตองมขอบกพรอง
               หรือขอผิดพลาดที่เปนสาเหตุของความหายนะที่ไดรับ
                                                                         ํ
                                                                            
                                                                                                         ั
                      3. ฉากตางๆที่แสดงถึงความทรมานของมนุษยจะตองมผลทาใหเกิดความสงสาร และความกลวอนจะ
                                                                     ี
                                                                                                      ั
               นําไปสูความเขาใจชีวิต
                      4. มีความเปนเลิศในเชิงศิลปะและวรรณคดี
                      5. ไดความรูสึกอันสูงกวาหรือความรูสึกผองแผวจริงใจ และการชําระลางจิตใจจนบริสุทธ  ิ์
                                                                                  
                                                                                            ั่
                                                    ั
                                                                                                         ื
                                                                                                    ั
                     2. ละครประเภทตลกขบขัน ตามหลกของทฤษฎการละครทเปนทยอมรับกันโดยทวไปนั้นมกจะถอวา
                                                                         ี่
                                                               ี
                                                                           
                                                                              ี่
               ละครประเภทตลกขบขันแยกออกเปน 2 ประเภทใหญๆ คือ
                                                                                                 ื
                                                                                                     ื่
                                                                                                        
                      1) ละครตลกชนิดโปกฮา (Farce) ใหความตลกขบขันจากเรื่องราวหรือเหตุการณทเหลอเชอเปนการ
                                                                                              ี่
                                                      
               แสดงที่รวดเร็วและเอะอะตึงตัง
                                                                                         ั้
                                                                            
                                                                                            ู
                      2) ละครตลกที่มีลักษณะเปนวรรณกรรม (Comedy) บางเรื่องเปนวรรณกรรมชนสงทนับเปนวรรณคดี
                                                                                              ี่
                                                                                                   
               อมตะของโลก เชน สุขนาฎกรรม (Romantic Comedy) ของเชกสเปยร (Shakespeare) ละครตลกประเภทเสยดสี
                                                                                                         ี
               (Satiric Comedy) ของโมลแยร (Moliire) และตลกประเภทความคิด (Comedy of Ideas) ของจอรจ เบอรนารด
                                      ิ
               ชอว (George Bernard Shaw) เปนตน ละครคอมเมดีมีหลายประเภท ดังนี้
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91