Page 88 - 25. art 11003
P. 88

78





                                                                              
                      - ละครรักกระจุมกระจิ๋ม (Sentimental Comdy) และละครตลกเคลาน้ําตา (Tearful Comedy) ละครตลก
               ประเภทนี้ จัดอยูในประเภทละครเริงรมยที่เขียนขึ้น เพื่อใหถูกใจตลาดเชนเดียวกับละครชีวิตประเภทเมโลดรามา
               (Melodrama) และมีลักษณะใกลเคียงไปทางเมโลดรามามากกวาคอมเมดี เพราะผูเขียนใหความเห็นอกเห็นใจกับ

               ตัวเอกมาก ผิดกับลักษณะของการเขียนประเภทคอมมาดี ซึ่งมักจะลอเลียน หรือเสียดสีโดยปราศจากความเห็นใจ

                                                                                        ั
               และความตลกของตัวเอก และความตลกของตัวเอกมักจะนาเอ็นดู สวนใหญแลวตลกมกจะมาจากตัวคนใชหรือ
                                                                                                         
               เพื่อนฝูงของพระเอกนางเอกมากกวา
                                                     
                       3. ละครอิงนิยาย (Romance) เปนเรื่องราวทมนุษยใฝฝนจะไดพบมากกวาทจะไดพบจริงๆ
                                                                 ี่
                                                                                               ี่
                                                                           
                                                                         
                                                                                ี
                                                                               ู
                   ี
                                                                                       ุ
                                                           ี
                                                        ี่
                                                 ั
                                                                    ี
                                               ี
               ในชวิตประจําวัน ละครประเภทนี้มลกษณะทหลกไปจากชวิตจริงไปสชวิตในอดมคติ รูปแบบของละคร
               โรมานซนิยมการสรางสรรคอยางมสาระเต็มทีโดยไมยึดถือกฎเกณฑใดๆ ผูเขียนบทละครสามารถวางโครงเรื่อง
                                             ี
                                        
               โดยนําเหตุการณมาตอกันเปนตอนๆ ในดานภาพและเสยงและมกเปนบททนําไปจัดแสดงดวยฉาก แสง สี
                                                                            
                                                                        ั
                                                                                  ี่
                                                                 ี
                                                                                 
               และเครื่องแตงกายทงดงามตระการตา สวนในดานการแสดง ละครโรมานซนิยมใชการเคลอนไหวทนุมนวล
                                                                                              ื่
                                ี่
                                                  
                                                                                       
                                                                                                      ี่
               คลองแคลว งดงาม และไมพยายามลอกเลียนการกระทําที่ใกลเคียงกับชีวิตจริงจนเกินไป อาจใชลีลาที่สรางสรรค
                        
               ขึ้นใหมีความงดงามมากกวาชีวิตจริงและเปนสัญลักษณของสิ่งที่ตองการจะสื่อตอผชม
                                                                                     ู
                      4. ละครประเภทเริงรมย (Melodrama) หมายถึงละครที่ถือความสําคัญของโครงเรื่อง (Plot) หรือความ
                                           
                                                                  ํ
                                                                                             
                                                            ี
                                              ํ
               สนุกสนานของการดําเนินเรื่องเปนสาคัญ ตัวละครมความสาคัญลองลงมา จึงใชตัวละครเปนเครื่องมอในการ
                                                                                    
                                                                                                      ื
               เลาเรื่อง ทสนุกสนาน และเพอใหเขาใจงาย ติดตามทองเรื่องไดงาย จึงนิยมใชตัวละครประเภท  “ตายตัว”
                                                                                    
                                                   
                        ี่
                                             
                                                                        
                                         ื่
                 
                                                              
               (Typed Characters) เชนพระเอก นางเอก ผูราย เปนตน
                      5. ละครสมัยใหม (Modern drama) มีแนวทางดังนี้
                      1) ละครสมยใหมแนว “เหมอนชีวตหรอเปนธรรมชาติ” (Realism/Naturalism)  หมายถง ละคร
                                                                                                      ึ
                                                          ื
                                                      ิ
                                 ั
                                      
                                                ื
                                                                                                        
                                                                  
                                                            
                  ั
               สมยใหมทพยายามมองชวิตดวยความเปนกลาง แลวสะทอนภาพออกมาในรูปของละครตามความเปนจริง
                                                   
                       
                         ี่
                                     ี
               โดยไมเสริมแตงหรือบิดเบือน ตลอดจนใชวิธีการจัดเสนอที่ทําใหละครมีความใกลเคียงกับชีวิตมากที่สุด
                                                                  ี่
                                                                             ู
                      การเริ่มตนละครยุคสมัยใหม ในราวปลายศตวรรษท 19 บรรดาผนําในดานละครสมยใหมตางก็พากัน
                                                                                                   
                                                                                              ั
                                ี
                                                                              ู
               เรียกวา “ละครคือชวิต” (Theatre  is  life  itself)  และการแสดงละครทถกตองคือการนําเอา “แผนภาพชวิต”
                                                                            ี่
                                                                                                         ี
                                                                                                   
               (Slice of Life) ที่เหมือนจริงทุกประการมาวางบนเวทีโดยไมมีการดัดแปลง
                                                                                  ื่
                      2) ละครสมยใหมแนว “ตอตานชีวตจรง” (Anti-realism)  เกิดขึ้นเมอราวปลายคริสตศตวรรษท 19
                                                                                                          ี่
                                                     ิ
                                      
                                                         ิ
                                 ั
               มีหลายแนวดังนี้
                                                                    ั
                                                                  
                                                                                                
                                                                ี่
                      - ละครแนวสญลกษณ (Symbolism) เปนละครทใชสญลกษณในการนําเสนอความเปนจริงแทนทจะ
                                                        
                                                                                                           ี่
                                  ั
                                                                       ั
                                     ั
                                                             
                                                                                                    ี่
                                                                                                        ึ้
               หลอกภาพทเหมอนมาแสดงแตอางเดียว แตจะอวดอางวา “ความจริง” ทเสนอโดยใชสญลกษณทลกซงกวา
                                                                                                      ึ
                          ี่
                                                                                          
                                                                                           ั
                                            
                                                                                              ั
                                                                               ี่
                              ื
                                                                                                       ี
               ความจริงที่ไดมาจากการลอกเลียนแบบธรรมชาติโดยใชทั้งการสัมผัส นอกจากจะคัดคานการลอกแบบชวิตจริง
                                                              ี่
                                                                  ื
                                ั
                                                                                                ี
                    
               มาใชในการประพนธแลว ยังคัดคานการสรางฉากทเหมอนจริง ตลอดจนการเนนรายละเอยดและการใช             
                                   
                                     
               ขอปลีกยอยเกี่ยวกับกาลเวลาและสถานที่ในการเสนอละครมากเกินไป นิยมใชฉาก เครื่องแตงกายที่ดูเปนกลางๆ
   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93