Page 17 - หลักสูตรนิติศาสตรบัณฑิต

17

บทที่ 2

ประเภทของทรัพย์สิน

่
ตามประมวลกฎหมายแพงและพาณิชย์ ตั้งแต่มาตรา 139 ถึงมาตรา 143 กำหนด
ประเภทของทรัพย์สินออกเป็น 5 ประเภท คือ อสังหาริมทรัพย์ สังหาริมทรัพย์ ทรัพย์แบ่งได้ ทรัพย์

แบ่งไม่ได้ และทรัพย์นอกพาณิชย์ การแบ่งประเภทของทรัพย์สินทำให้เกิดประโยชน์ต่อการใช้

กฎหมาย เช่น การซื้อขายที่ดินซึ่งเป็นอสังหาริมทรัพย์ที่กฎหมายกำหนดให้ต้องทำเป็นหนังสือและจด

ทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ มิฉะนั้นสัญญาซื้อขายตกเป็นโมฆะสูญเปล่าตั้งแต่แรก แต่การซื้อขาย

สังหาริมทรัพย์ไม่จำต้องทำตามแบบก็ทำให้สัญญาซื้อขายมีผลสมบูรณ์ตั้งแต่คำเสนอสนองถูกต้อง

ตรงกน หรือกรณีเจ้ามรดกถึงแก่ความตาย มีกองมรดก ได้แก่ รถยนต์ 1 คัน ที่ดิน 100 ไร่ และมีช้าง
ั
ั้
2 เชือก ถ้ามีลูก 2 คน ย่อมทำให้ลูกทงสองคนมีสิทธิในกองมรดกของผู้ตายคนละครึ่ง ดังนี้ รถยนต์จึง
เป็นทรัพย์แบ่งไม่ได้ เพราะหากตัดแบ่งคนละครึ่งแล้วย่อมไม่เป็นรถยนต์แต่กลายเป็นซากเหล็กเท่านั้น

วิธีการแบ่งปันทรัพย์มรดกอาจทำโดยการขายทรัพย์มรดกแล้วเอาเงินที่ขายได้มาแบ่งปันกันระหว่าง

ทายาท ส่วนข้าวสารเป็นทรัพย์แบ่งได้ เพราะสามารถทจะแบ่งออกเป็นส่วนๆ ได้ แต่ยังมีลักษณะเป็น
ี่
ข้าวสารอยู่ เพยงแต่ทำให้มีปริมาณลดน้อยลงเท่านั้น เช่นนี้นายเอกสามารถซื้อข้าวสารจำนวน 2
ี
ื่
กิโลกรัมได้ ส่วนการแบ่งประเภทของทรัพย์เป็นทรัพย์นอกพาณิชย์ก็เพอจะได้รู้ว่าทรัพย์นั้นสามารถซื้อ
ขายกันได้โดยชอบด้วยกฎหมาย เช่น ยาเสพติด ทางหลวง ทางเท้า หรือเพอจะรู้ว่าสิ่งนั้นไม่อาจ
ื่
ถือเอาได้โดยสภาพ เช่น ดวงอาทิตย์ อากาศ สายลม แสงแดด เสียง กลิ่น เงา เป็นต้น ทรัพย์นอก

พาณิชย์มี 2 อย่าง คือ ถือเอาไม่ได้โดยชอบด้วยกฎหมายและไม่สามารถโอนกันได้โดยชอบด้วย

กฎหมาย

อสังหาริมทรัพย์

ตามมาตรา 139 คำว่า “อสังหาริมทรัพย์ หมายความว่า ที่ดินและทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดิน

มีลักษณะเป็นการถาวรหรือประกอบเป็นอนเดียวกับที่ดินนั้น และหมายความรวมถึงทรัพยสิทธิอน
ั
ั
ั
เกี่ยวกับที่ดินหรือทรัพย์อนติดอยู่กับที่ดินหรือประกอบเป็นอนเดียวกับที่ดินนั้นด้วย” ดังนั้น
ั
อสังหาริมทรัพย์จึงได้แก
่