Page 237 - สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิตปทุมวัน เล่ม 3
P. 237
สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิต (ปทุมวัน) เล่ม 3 235
นอกจากนี้ ในกรณีที่เด็กควบคุมตนเองไม่ได้ และไม่
อยู่ในสภาพที่จะอธิบายเหตุผลได้ การให้เวลานอกก็จะช่วยเด็กได้
(Miller,1986) ได้กล่าวถึงเวลานอกว่า การใช้เวลานอกนั้น จะต้องให้
ประสบการณ์ทางบวกแก่เด็กคือเวลานอกไม่ใช่การลงโทษ เด็กไม่ควร
จะได้รับการขู่ให้เกิดความกลัวในเรื่องนี้ เวลานอกไม่ได้ทำให้ขายหน้า
และการให้เวลานอก ก็ให้ได้นานเท่าที่จะทำ ให้เด็กสงบและช่วงเวลานี้
ผู้ใหญ่และเด็กควรจะได้คุยกันเกี่ยวกับความรู้สึกเมื่อเด็กสงบ การให้เวลา
นอกเพื่อทำจิตให้สงบ โรงเรียนบางแห่งจะให้เด็กนั่งเก้าอี้ไปนั่งที่
มุมใดมุมหนึ่งไม่ต้องทำงาน แต่จะนั่งหันหน้ามาดูเพื่อน ๆ ที่กำลัง
ทำงานอยู่ในห้อง นั่งนานเท่าที่ต้องการ เมื่อเห็นว่าตนเองจะเข้าร่วม
กิจกรรมได้อย่างสงบแล้ว ก็กลับเข้ามาร่วมกิจกรรมต่อได้ การมองการ
ทำงานของเพื่อนจะช่วยให้เข้ามาร่วมกิจกรรมได้ต่อเนื่องไปเลย การ
ใช้เวลานอกแก่เด็กแบบนี้ ไม่ได้ถือว่าเป็นการลงโทษ แต่เป็นการพักสัก
ระยะหนึ่ง เพื่อให้มีเวลาเป็นตัวของตัวเองเตรียมตัว เตรียมใจให้เพื่อน
ให้สงบพอที่จะทำงานต่อไปได้
สรุป..โรงเรียนต้องการให้บุคลากรภายในโรงเรียน
ทุกคนมีวินัย ครูทุกคนต้องการให้เด็กมีวินัยให้เด็กรู้จักควบคุมตนเอง
ได้เอง โดยไม่ต้องให้ผู้ใหญ่คอยควบคุมดูแลอยู่ตลอดเวลา เทคนิค
ในการสร้างวินัยที่มีประสิทธิผลมากที่สุด คือ ใช้แล้วสามารถไปเสริม
ความยอมรับนับถือตนเองของเด็กด้วย (Miller,1986 ) การสร้างวินัย
ส่วนหนึ่ง คือ การดำเนินการทันทีที่มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเกิดขึ้น
ให้เด็กรู้ถึงผลที่เกิดขึ้นจากพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเขา การฝึกวินัย
ให้ได้ผลต้องมีการติดตามอย่างต่อเนื่อง มีความสม่ำเสมอในวิธีการ
