Page 34 - ฮอว์กิง นักฟิสิกส์แห่งศตวรรษที่ 21 HAWKING THE MAN
P. 34

ี
                                   ิ
                           ั
                 ตัวเพนโรสน้นมีหลายส่งท่เหมือนกันกับฮอว์กิง            ต�าแหน่งอนันต์
                                                          เวลา          ไทมไลก์
                 กล่าวคือพ่อของเพนโรสเป็นศาสตราจารย์ทาง                 (ดังเวลา)
                                                                         ่
                 วิทยาศาสตร์ชีวภาพและเขาได้ขัดขืนต่อแรงกดดัน            อนาคต   ต�าแหน่งอนันต์
                                                                                  ไลตไลก์
                                                                       อันห่างไกล  (ดังแสง) ่
                  ี
                 ท่จะให้เขาเดินตามรอยเท้าในอาชีพของพ่อ ในยุค
                         ี
                                      ิ
                 ทศวรรษท่ 1950 เพนโรสเร่มพยายามวางแนวทาง
                                                                กาลอวกาศ  รังสีโฟตอน  กาลอวกาศ  ต�าแหน่งอนันต์
                                                                                       สเปซไลก์
                 ใหม่ในการศึกษาจักรวาลวิทยาไว้บ้างแล้ว โดยการ   อันห่างไกล     อันห่างไกล  (ดังอวกาศ)
                                                                                        ่
                 ใช้วิธีการทางคณิตศาสตร์อันทรงพลังหลายๆ วิธีใน
                                                                         อดีต
                        �
                              ี
                                                ี
                 การตอบคาถามเก่ยวกับสัมพัทธภาพ ตอนท่ได้พบกับ           อันห่างไกล
                 ฮอว์กิง เขาก�าลังประยุกต์ใช้คณิตศาสตร์สาขาหนึ่งที่
                 ชื่อว่าวิชาทอพอโลยี (Topology) ในการได้มาซึ่งบท                       อวกาศ
                 พิสูจน์ทางคณิตศาสตร์อันน่าทึ่งเกี่ยวกับหลุมด�า



                  การต่อกรกับฮอยล์

                  ฮอว์กิงได้สร้างมิตรภาพของเขากับชยันต์ นาร์ลิการ์  เมื่อฮอยล์พูดสัมมนาจบ ฮอว์กิงก็โงนเงนลุกยืนขึ้น

                                                                                       ั
                                                                    �
                                                            ู
                                                                                     ่
                                                                                     ึ
                                                                                 ั
                  ซึ่งเป็นศิษย์ของเฟรด ฮอยล์ หลักสูตรช่วงฤดูร้อน และพดว่าการคานวณของฮอยล์อนหนงน้นมีข้อ
                                                                    ึ
                  ได้สร้างความสนใจในจักรวาลวิทยาแก่เขา ห้อง  ผิดพลาด ฮอยล์ซ่งไม่ทราบมาก่อนเลยว่านักศึกษา
                                                                             ี
                                 ่
                                                                     �
                    �
                                                                                 ี
                                 ี
                            ั
                  ทางานของท้งสองทเคมบริดจ์อยู่ใกล้ๆ กันและ  ปริญญาเอกท่ไม่สาคัญคนน้ คนท่เขาจ�าแทบจะ
                                                                  ี
                                                                     ั
                  นาร์ลิการ์ก็ใจกว้างพอให้ฮอว์กิงได้เห็นร่างบทความ ไม่ได้ว่าเป็นใครน้นได้เคยอ่านและวิเคราะห์งาน
                                                                                          ั
                                                         ิ
                                                                                   ิ
                  วิจัยที่เขาและฮอยล์เขียนร่วมกัน       ช้นน้มาก่อนแล้ว เขาถึงกับตะลึง ย่งไปกว่าน้น
                                                            ี
                                                                         �
                                                                               ี
                                                      ี
                                                         �
                          ี
                                 ี
                  บทความน้พยายามท่จะปรับแต่งขยายความทฤษฎ คาตอบของฮอว์กิงต่อคาถามท่โต้กลับมาว่าเขารู้
                            ั
                                 ื
                                                                             ี
                                                                                 ึ
                                                                       �
                  สัมพัทธภาพท่วไปเพ่อทาให้สอดคล้องกันกับทฤษฎ ได้อย่างไรว่าผลการคานวณน้ผิด ซ่งฮอว์กิงได้ตอบ
                                                      ี
                                   �
                  ภาวะคงตัวของฮอยล์ (ดูหน้า 26-27) แม้ว่าจะม ว่า “ผมคานวณมันแล้ว” ส่งน้สาหรับฮอยล์และ
                                                      ี
                                                                                �
                                                                            ิ
                                                                               ี
                                                               �
                  หลักฐานโต้แย้งทฤษฎีของฮอยล์ออกมาอยู่เร่อยๆ  ผู้ฟังในห้องประชุมดูราวกับว่าฮอว์กิงกาลังบอกว่า
                                                   ื
                                                                                   �
                  ฮอว์กิงคิดวิเคราะห์ส่วนท่เป็นคณิตศาสตร์ใน เขาได้ทาการคานวณคณิตศาสตร์อันซับซ้อนสด
                                                              �
                                       ี
                                                                   �
                                                                                          ุ
                          ั
                  บทความน้นและได้ข้อสรุปว่าผลลัพธ์ไม่เป็นไปตาม หินด้วยการคิดในใจระหว่างที่มีการสัมมนาอยู่ สิ่ง
                                                         ี
                                                                                  ั
                  ที่ฮอยล์ต้องการ                       น้ถือเป็นความบังอาจและไร้ความย้งคิดอย่างแรง
                          ุ
                                            ี
                                             ิ
                         ิ
                                                                          ี
                  ในเดอนมถนายน 1964 ก่อนการตพมพ์บทความ ในยุคทศวรรษ 1960 ท่สังคมวิชาการบริเตนยังม ี
                      ื
                                      ื
                      ี
                   ิ
                                           ี
                  ช้นน้ ฮอยล์ได้พูดสัมมนาเร่องน้ท่ราชสมาคมแห่ง ความสุภาพและความเคารพต่อกัน ฮอว์กิงได้เริ่ม
                                          ี
                  ลอนดอน ซ่งฮอว์กิงเป็นผู้ร่วมเข้าฟังคนหน่ง และ สร้างชื่อเสียงแล้วในวงวิชาการรุ่นใหญ่
                                                 ึ
                           ึ
                                                                                            33
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39