Page 86 - รายวิชาภาษาไทย(พท31001)
P. 86

86 | ห น า



               เรื่องที่ 1  หลักการเขียน


                       ความหมายและความสําคัญของการเขียน


                            ี
                                                          ิ
                                  ื
                       การเขยน  คอ  การแสดงความรู  ความคด  อารมณความรูสึกและความตองการของผูสงสาร
                                            
                                  
                                                                            ิ
               ออกมาเปนลายลักษณอักษร เพื่อใหผูรับสารอานเขาใจไดรับความรู ความคด อารมณ ความรูสึก และความต
                                              
               องการตางๆ เหลานั้น
                      
                             
                       การเขยนเปนพฤตกรรมของการสงสารของมนุษย  ซึ่งมีความสําคัญไมยิ่งหยอนไปกวาการส
                            ี
                                       ิ
                                                   ี
                                                                             ั
                                                                                 ั
               งสารดวยการพูดและการอาน เพราะการเขยนเปนลายลักษณอกษรหรือตวหนงสือจะคงทนถาวรและกว
                                                                    ั
                                                               ู
               างขวางกวาการพูด และการอาน การที่เราไดทราบความรความคิดและวิทยาการตางๆ  ของบุคคลในยุคก
                                        
                        
                                 
               อนๆ  ก็เพราะมนุษยรูจักการเขียนสัญลักษณแทนคําพูดถายทอดใหเราทราบ
                                                    
                                                                       
                                                                                                ี
                       การเขียนเพื่อสงสารมีประสิทธิภาพมากนอยแคไหนนั้นยอมขึ้นอยูกับผูสงสารหรือผูเขยนซึ่งจะ
                                                          ิ
                                        
               ตองมีความสามารถในหลายดาน ทั้งกระบวนการคดกระบวนการเขียนความสามารถในดานการใชภาษา
                 
               และอื่นๆดังนี้
                       1.  เปนผูมีความรในเรื่องที่จะเขยนเปนอยางดี มีจดประสงคในการถายทอดเพื่อจะใหผูอานได
                                      ู
                                                                 ุ
                                                  ี
               รับสิ่งใดและทราบพื้นฐานของผูรับสารเปนอยางดีดวย
                       2.  สามารถเลือกรูปแบบและกลวธีในการเขยนไดเหมาะสมกับเนอหาและโอกาส เชน การเขยน
                                                                                                    ี
                                                                 
                                                   ิ
                                                                              ื้
                                                            ี
                                          
                                                                                           ี
                                                                          
               คําชี้แจงก็เหมาะที่จะเขียนแบบรอยแกว หากเขียนคําอวยพรในโอกาสตางๆ อาจจะใชการเขยนแบบรอยก
                                                        
                                                              
               รองเปนโคลง ฉันท กาพย กลอน จะเหมาะสมกวา เปนตน
                                                                                      
                                                                                                     ิ
                       3.  มีความสามรถในการใชภาษาโดยเฉพาะภาษาเขียนทั้งการเขียนคําและขอความตามอักขรวธี
                                             
               รวมทั้งการเลือกใชถอยคําสํานวนตางๆ
                                                                
                                                       
                       4.  มีความสามารถในการศึกษาคนควาและการฝกฝนทักษะการเขียน
                                                   
                                                
                                        
                                          
                       5.  มีศิลปะในการใชถอยคําไดไพเราะเหมาะสมกับเนื้อหาหรือสารที่ตองการถายทอด
                                                                                 
                                                                                       
                       หลักการเขียนที่ดี
                                               
                       1.  เขียนตัวหนังสือชัดเจน อานงาย เปนระเบียบ
                       2.  เขยนไดถูกตองตามอกขรวธี  สะกดการนต  วรรณยุกต  วางรูปเครื่องหมายตางๆ  เวนวรรค
                                                 ิ
                                                            ั
                                            ั
                            ี
                                                                      
                      
                                                                                   
                          
               ตอนไดถูกตอง เพื่อจะสื่อความหมายไดตรงและชัดเจน ชวยใหผูอานเขาใจสารไดด  ี
                                                
                                                                    
                                                                     
                                                                  ี
                       3.  เลือกใชถอยคาไดเหมาะสม สื่อความหมายไดด กะทัดรด ชัดเจนเหมาะสมกับเนื้อหา  เพศ
                                      ํ
                                                                         ั
                                 
               วัย  และระดับของผูอาน
                                
                                                                                           ู
                                                                            ิ
                                                                     ู
                                              
                                 
                       4.  เลือกใชสํานวนภาษาไดไพเราะ  เหมาะสมกับความร  ความคด  อารมณ  ความรสึก ที่ตองการ
               ถายทอด
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91