Page 380 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 380
កិច្ ចាការ 4:12 374
នា
នា
‘ ថ្ បដល អករាល់ោ ជា ជាង្តង់្្ទរះ គមើលង្យ
a
់
រាន ្្ឡបជា ថ្្គឹរះ វ ិ ញ ’ ។
12
ី
គា
ើ
ម
គ្ន អសចកសអ្គ្រះ រាមរយៈ េកណ្ អែ្សងអទៀត អឡយ ដ្បិត អៅ អ្កាមអម�
្
្
រូ
ម
ុ
គ្ន នាម អែ្សងអទៀត ថដល បាន ្បទាន មក មនស្ស អដើម្បឲ្យ អយើង ្តវថត ទទួល
ី
គា
ការ សអ្គ្រះ អនារះ អឡើយ ” ។
ហាមមិនឲ្យ្្ស្វា្សោយកង្្រះនាម្្រះអមា្ត ់
ចា
នា
ុ
13
់
អៅអពល ពួកអគ អ�ើញ ភាពកាហាន របស អព្តរុស និង យហាន ទាំង យល ់
ូ
លា
៉ា
ញា
់
៏
ូ
្
អ�ញ ថា េកទាំងពរ ជា មនស្ស សាមញ នង មនបានអរៀនស្ត ពកអគ ក ភាកអែើល
ុ
្អ
ិ
ញា
ី
ើ
ួ
ិ
14
ួ
ី
គា
់
លា
្
់
ូ
ើ
ើ
៊
អេយ អមលសាល ថា េកទាំងពរ ធាប អៅ ជាមយ ្ពរះអយសវ ្ពមទាំង អ�ញ
ើ
ុ
ុ
ី
ួ
ម
៏
ំ
បរស ថដល ្តរូវបាន អ្បាសឲ្យជា កពង ឈរ ជាមយ េកទាំងពរ ែង ពកអគ ក គ្ន
ួ
្
15 •
្ទ
ជា
ូ
ឹ
រុ
្
់
ី
ពាក្យ តបត អសារះ។ ដអច្រះ បនាបព បញ្ េកទាំងពីរ ឲ្យ អចញ ព ្កម្បកសា
ី
16
ើ
អៅ ខ្ងអ្រៅ ពកអគ ក ពអ្គ្រះ គ្ ថា ៖ “ អត អយើង ្តរូវ អធ េ នឹង េក ទាំងអនរះ?
្
វែ
្
វែ
ី
ួ
ើ
៏
ិ
្
ើ
ើ
ដ្បត ទសមល ដជាកោក បាន អកតអឡង អដាយ េកទាំងអនរះ ថមន ជា ការ ជាក ់
គា
់
់
ិ
៏
ី
់
ើ
ុ
់
ើ
ចបាស់ ដល មនស្ស ទាំងេស់ ថដល រសអៅ អយរូសាឡិម អេយ អយង មិនអាច
់
17
លា
ុ
់
បដិអសធ បាន អទ ។ បថន អដើម្បីកំឲ្យ អរឿងអនរះ ឮសសសាយ កានថតខ្ំងអទៀត
ុ
តែ
ុ
៉ា
b
្
ដល ្បជាជន អយើង គួរថត សមលាតគរម ពួកអគ កំឲ្យ នយយ្បាប េកណ្ កង នាម
ុ
់
់
ិ
្
ំ
ុ
ុ
18
៏
ូ
ជា
អនរះ អទៀត”។ ដអច្រះ ពួកអគ ក អៅ េកទាំងពីរ មក អេើយ បញ្ មិន ឲ្យ នយយ
្
ិ
ឬ បអ្ងៀន ក្ង ្ពរះនាម របស់ ្ពរះអយស៊វ ជាដាច់ខ្ត ។
ូ
ុ
19
បថន អព្តស និង យ៉ាហាន តប នឹង ពួកអគ ថា ៖ “ អត ការ ថដល សាបរាម េក
់
្
្
៉ា
រុ
ុ
តែ
ើ
ូ
ំ
ឹ
់
ូ
់
្
់
រលគ្ ជាជាង សាបរាម ្ពរះ ជា ការ ្តម្តរូវ អៅចអពារះ ្ពរះ ឬអទ ? សម េសអោក
្
20
ពិចារណ្ ចរះ ! ចថណកឯ អយើងខំ វ ិ ញ អយើងខំ មិនអាច មិន នយយ េវែថដល អយើង
ី
ញា
ញា
ិ
ំ
ុ
ុ
ុ
ខំ បាន អ�ើញ និង បាន ឮ អនារះ អទ ” ។
ញា
ុ
21
ំ
ី
៏
បនាបព សមលាតគរមថថមអទៀត អេើយ ពួកអគ ក អដារះថលង េកទាំងពីរ
្ទ
់
្
ុ
អដាយសារថត ្បជាជន ។ ពួកអគ រកមិនអ�ើញមអធយាបាយ ដាក់អទាស េ្កទាំងពីរ
a
ុ
4:11 《ទំនកតអមកើង》118:22។
b
ុ
4:17 អយើង គួរថត សម ុ លាតគំរមពួកអគ―ឯកសារបរណខលារះថា “ គួរថត សម ុ លាតគំរមពួកអគអដាយពាក្យគំរម”។
