Page 48 - ماهنامه شماره 23 برای فردا
P. 48
47
دیگـرینیزصدارام یشـنوند،تنهـا31درصداتـاقراترک مسـئولانسـاختمانراازماجـراباخبـر کننـد.درمقابـل، موقعیتـی تمایـل بـه مداخلـ ٔه ضـروری آ نهـا را کاهـش
کردنـدتـابـهمسـئولانبـرای کمکبهفـر ِدآنسـویخ ِط افرادی کهدر گرو ههایسـ هنفریمشـغولبودند،بعداز م یدهد.تاسال،1980آ نهاآزمای شهاییترتیبدادند
ورود دود بـه اتـاق هیچ حرکتی انجـام ندادند .از میان24 کـه طـی آن ،میـزان کمـک بـه دیگـری در میـان ناظرانـی
گف توگـوخبردهند. نفری کهدر آزمایش گروهیشرکت کردند،فقطیکنفر کـه گمـانم یکردنددرموقعیتتنهاهسـتندبـاآ نها که
آیـا کسـانی کـه وا کنشـی نشـان ندادنـد آد مهـای ودراوددو بدقویـدبههتـاتااپایـقاراندآرزمچایـهارثشانکیـۀهاتوقرلیببـ ًهامشـسئوشلادقنیگقـزارهاشی تصـور م یکردنـددیگرانینیزدر آنموقعیتحضـور دارند
ب یمسـئولیتوب یاحساسیبودند؟زمانی کهمحققان طول کشید،نشستندوچش مهایشانرامالیدندوسرفه مقایسهم یشد.برایروشنشدنبهترموضوع،برخی
پایـان گف توگـو را اعالم کردنـد ،بسـیاری از افـرادی کـه کردند.ایندرحالیبود کهبعدازششدقیقه،دودتمام
گـزارشنـدادهبودنـد،ب هشـدتاظهـار نگرانـیم یکردنـد، فضایاتاقراپرکردهبودوجلویدیدآ نهارا گرفتهبود. از ایـنآزمای شهـاراشـرحم یدهیـم.
دس تهایشانم یلرزیدو کفدس تهایشانازاضطراب زمانـی کـه از شـرک تکنندگانی کـه در میـان دود نشسـته
عـرق کـرده بـود .آ نهـا بـاور داشـتند اتفاقـی افتـاده ،امـا و کار خـود را انجـام م یدادنـد دربـارۀ منبـع دود سـؤال
نم یتوانستندتصمیمبگیرنداقدامیانجامدهندیاخیر؛ شـد،جوابآ نهااحتمالنشـتی کولر،مشـکلدودکش
بنابرایناینافرادب یاحسـاسیاب یمسـئولیتنبودندو ساختمان،بخارلول ههایانشتی گازبود،اماهی چکدامبه
فقطباورشـانبهحضور افراددیگرباعثشـدهبوددر آن
احتمـالآت شسـوزیاشـارهنکردنـد.
موقعیـتمسـئولیتیبـرعهـدهنگیرند. حـالخودتـانرادراتاقـیپـرازدودب ههمـراهسـهنفردیگر
تصـور کنیـد.ازیـکسـونگرانیـدونم یخواهیـدخودتـان
آزمای شهایبعدی رابـا گیـجشـدن،شـرمندۀدیگـران کنیـدوازسـویدیگر،
نگاهمختصریبهدیگرانم یکنیدوآ نهاراآراموب یاعتنا
در گف توگوهایمجازی،زمانی کهشرک تکنندگان گمان م یبینیـد.پـسفـرضم یکنیـدهم هچیـزعـادیاسـت،
مح یمکلـرٔهدنقلدبتـنیهیاـاکسصــارنعیهشـسدـهتندردیاکفـهپتیاممفیکرندنـیدر،ااکحهتدمـاچارل دود را نادیـده م یگیریـد و بـه کارتـان ادامـه م یدهیـد.
پاسـخ بـه درخواسـت کمـک ب هطـور معنـاداری افزایـش سپس،یکیدیگرازافرادمتوجهدودم یشودواونیزشما
م ییافـت؛امـاا گـرتصـورم یکردندافـراددیگـریدراطراف راب یتوجهم یبیند؛پسوا کنشاونیزنادیده گرفتندود
قربانیحضوردارند،احتمال کمکبهقربانی کمم یشد. و ادامـه دادن بـه کار اسـت .بدیـن ترتیـب ب یاعتنایـی و
لاتنهوهمکارشدر آزمایشـیدیگردر طولسـال،1974 قمبووقعلینکتربدهتنفمسســیئروالیشـتتبامهحدیصگورلیتابسـدی ِتل.تفسـی ِراشـتباه
ب هطورتصادفیسکهیاخودکارخودراب هطورعمدی کف
آسانسـورم یانداختنـد.ا گـریـکنفـردرآسانسـوربـود،در صحن ٔهقتـلمواجه مـابـا آزمایش دوم
40درصـدمواقـعبـهآ نهابرایبرداشـتنسـکهیاخودکار
کمکم یکرد؛اماا گرششنفرسوار آسانسور بودند،این شـایدتعـدادانگش تشـماریاز
بود هایـم؛امـابیشـترمانب هدفعـاتبـهدرخواسـتفـردی
احتمـالبه کمتـراز20درصدم یرسـید. کهبه کمکنیازدارد،درحضوردیگران،باتأخیروا کنش آزمایش اول
نشـان داد هایـم .بـرای مثـال ،در یـک بزرگـراه شـلوغ ،در لاتنـه و دارلـی در سـال ۱۹۶۸عـد های از دانشـجویان
نتیج هگیری مقایسـهبـاجـاد هایروسـتایی ،کمتـراحتمـالداردبرای دانشـگاه کلمبیـا را دعـوت کردنـد تـا تنهـا یـا ب ههمـراه
کمک به ماشـینی درراه مانده بایسـتیم .برای فهم علت دو نفـر دیگـر در اتاقـی پرسـ شنام های را پـر کننـد .رفتـار
نتیجـ های کـهلاتنـهودارلـیازایـنآزمایش گرفتندشـاید منفعـل بـودن تماشـا گر درفوری تهـای واضـح ،دارلـی شـرک تکنندگاندر حیـنآزمایـشاز آنسـویشیشـ های
شبیهنتیج هایباشد کهبیشترماتاالآن گرفتهباشیم. و لاتنـه حادثـ های را کـه بـرای مدیـر رسـتوران ر خداده ی کطرفهمشاهدهم یشد.هنگامی کهشرک تکنندگان
تعـدادافـرا ِدنظار هگـر،بـرتفسـیرمـااز ضـرورتاقـدامدر آن بـود شبی هسـازی کردنـد .آ نهـا شـرک تکنندگان را بـه بـرپـر کـردنپرسـ شنامهتمرکز کـردهبودند،دودسـیاهی
موقعیـتتأثیـرم یگـذارد.فـرضلاتنـهودارلـیبرایـنبود اتا قهـای مجزایـی دعـوت کردنـد و از آ نهـا خواسـتند از دریچـۀ هوا کـش وارد اتـاق م یشـد کـه آزمایشـگران
کـه شـخصیت شـرک تکنندگان یـا گرای شهـای شـخصی دربارۀمشکلاتزندگیدانشجوییدر خوابگاهومحیط آن را ب هعنـوان بخشـی از آزمایـش از پیـش تـدارک دیـده
آ نهاربطیبهمسئولی تپذیرینداردوباافزایشتعداد دانشـگاه از طریـق سیسـتم مخابراتـی تعبی هشـده در بودنـدتـاشـرک تکنندگانب یخبـراز هم هجـاآنرانشـانۀ
ناظران،ب هاحتمال کمتریافرادبهحادثهتوجهم یکنند آزمایشگاهبامسئولمربوطصحبت کنند.محققانبه آیـحشسـاارریوکداثعقًاهعاتاـزًکاانتیناشـمرداقنگکانخ ادتنآکربتنونجدمیدـشگاسیدونشزچـهدهیممتملیوـقیدکنویرکدکدایرنـرانرگدازد؟اک.رارحگدتنرـشمـشمدًا؟میمادایجگدزوومیا؛ییاـمناد
وب هاحتمال کمترینیزآنرامشکلیبرای کمکضروری دانشجویان گفتندبرایتضمین گمنامماندندانشجو،
ارزیابـیم یکننـد.بـهایـنترتیـبب هاحتمـال کمتـرینیـز هی چکـس او را نم یبینـد و آزمایشـگران نیـز حر فهایـش
بـرایانجـاماقـدامفـوریاحسـاسمسـئولیتم یکننـد. را نم یشـنوند تـا بدیـن ترتیـب دانشـجو بتوانـد بـدون
بااینحال،تفسـیراشـتبا ِهموقعیتتنهادلیلینبود که نگرانی دربارۀ مشـکلاتش با مسـئول مربوط حرف بزند و دانشـجویانی کهب هتنهاییدر حالپر کردنپرسشـنامه
ناظرانبدونانجامهیچ کاریفقطنظار هگررنجدیگران معضالتخـودراشـفافبیـان کنـد. بپنرـرجسـثاینیـمهیکمرتدونـجـدهودموودضـمو یعشـرادفنـودرًا، از در کمتـر بودنـد،
بهایـشـنچ ادق؛تداقمـسـیینزمنمنـسدـ.ئ گولایهـتینفیـوزربیـا ْعـت اثمـمر ییشوـادضـدحساـسـتبـته. درایـنآزمایـش،زمانـی کـهشـرک تکنندهمیکروفـنخود را هوا کـش دریچـۀ
همسـای ههافریادهای کم کخواهیمدیررسـتورانرادر راروشـنم یکـردتـااز معضالتدانشـجوییخـودبگوید، اطلاعم یدادند؛اماحدودبیسـتثانیهطولم یکشـید
آنشبم یشنیدندوم یدیدند کهاوبه کمکنیازدارد؛ صـدای فریـاد فـردی را م یشـنید کـه دچـار حملـۀ صـرع تـا کسـانی کـه در کنـار چنـد نفـر دیگـر مشـغول پـر کـردن
امـاچرا غهـاوسـای ههایپشـتپنجر ههایدیگربـهآ نها شـدهبـود.اوبـاتشـددصـدا،لکنتوسـختیدرخواسـت پرسـ شنامه بودنـد متوجـه دود شـوند.
نشانم یداد کهدیگراننیزآنموقعیترام یبینند.این کمـکم یکـرد؛امـاوا کنـششـرک تکنندگانچـهبـود؟ درشرحآزمایشچنینآمد:افرادی کهب هتنهاییدرحال
موضوعاحساسمسئولیتبرایهرگونه کمکیرا کاهش نتایـجب هدسـ تآمدهبـانتایـجآزمایـشدودیکسـانبود. کاربودند،دودراسریعاتشخیصدادندوبعدازلحظ های
مـ یدادوباعـثم یشـدهـر کـسمسـئولیترابـهعهـدۀ از کسـانی کـه گمـانم یکردنـدهیچفرددیگـریبهحرف تردیـد ،از جـای خـود بلنـد شـدند و بـه سـمت هوا کـش
آ نهـا گـوشنم یکند85،درصدبـرای کمکبهفرداتاق رفتند؛سپسشروعبه کندوکاووبو کردندریچه کردند
دیگـریودیگـرینیـزآنرا بـهعهـدۀفرددیگربگـذارد. راترک کردند؛امااز میان کسانی کهتصور م یکردندافراد وبعـداز اطمینـاناز وجـودخطـر،از اتـاقبیـرونرفتنـدتـا
آنزکمتاـیۀ ِجشالـصرباعی،نلاتجانهسـودتارکلـهیبازعـشدـارزکآزمتاکیـنن ِدشگااتـانپقرپـسرـیدودنددو
آیاحضور دیگرانبراقدامآ نهاتأثیرداشتهاستیاخیر.
نتایـج آزمای شهـا نشـان داده بـود حضـور دیگـران تأثیـر
