Page 53 - ماهنامه شماره 23 برای فردا
P. 53
شمار ٔهبیستوسوم52
آذر مـاه 1397
جحاومز هعههاگفراعیالییتافترمدگیرکانینیدقاراسرامس ًایگجیارنمعد.هگکراسهانسیتکنهد؛دیرعایننی عمـدًا «کوویـدن» یعنـی کاویـدن را بـه کار م یبـرم؛ یعنـی در دهۀاخیراتفاقیدر
منافعجمعیومنافعملیرابرمنافعشخصیخودشان سـازمان دولتـی م یخواهـد بدانـد ایـن سـمن چیسـت، سطحجهانو کشور
ترجیـح م یدهنـد .ایـن جامع هگرایـی شـک لهای بسـیار متعلـق بـه کیسـت و آن شـخص چـ هکاره اسـت و از کجـا ماافتادهوآ نسیطرۀ
متفاوتیدارد؛درعد هایدینی،درعد هایشناختیودر آمـده؟انـگار کـهازآنطـرفمـرزآمـدهومجـرماسـت،مگر فضای مجازی است
تعشدـ هکا لیهعاافطعفالییاتسمتی.کندرنهدارنگحایـزلههدامرنۀدک؛مساثنل ًاایفـکراهددراییکهن اینکـهخلافـشثابـتشـود.اینجـااصلبربرائتنیسـت، کهآد مهاراب هشدت
درخیری ههافعالیتم یکنند،انگیز ههایمتفاوتیدارند؛ بـر ایـن اسـت کـه همـه مظنـون و مشـکو کاند و هدفـی به سمت فردگرایی
عـد هایب هدنبـالثـوابآخـر توبهشـ تاند؛عـد هایهـم دارند،مگراینکهثابت کنندقصدوغرضیندارند.چگونه سوقم یدهد.نظام
م یخواهنـدبهشـتراهمی نجـافراهـم کننـد.در هـردو م یشـودعـد هایبـ یجیـرهومواجب،بـدوناینکهریگی سرمای هداریجهانی
به کفششانباشد،حاضرباشندبیشتراز بقیهسروصدا در واقع به دنبال این
گـروهنوعـیخیرخواهـیدرونـیوجـوددارد. کننـد ،کار کننـد؟پـسبـهجایـیوابسـت هاند.ایـنچنین است کهفردگرایی
دراینزمینهمنفقطم یتوانمدربارۀخودمحرفبزنم؛ اسـت کـه بـه مـردم اعتمـاد ندارنـد و ایـن ب یاعتمـادی را توسعه دهد .این
مـانا گزیریـم کـهامیـدوار باشـیم.مـنمملکتـمرادوسـت ناشـیازحضـوروفشـارنوعـینـگاهامنیتـیدرحوز ههـای فردگراییب هشدتواز
دارم و م یترسـم از روزی کـه آنچـه بـر سـر عـراق و سـوریه مختلـفاسـت.البتـهم یگوینـداعتمـادداریموهمیشـه را ههای گوناگون،مثل
و افغانسـتان و لیبـی آمـد ،سـر کشـور مـا بیایـد؛ ازایـ نرو دعـوت کرد هایـم؛ امـا چقـدر از سـازما نهای غیردولتـی فی سبوکوتلگرام،
هی چوقـت بـه خـودم اجـازه نم یدهـم امیـدم را از دسـت برایپیشبردبرنام ههااستفاده کرد هاند؟ای نهاهمهدر گسترشم ییابد.پنجیا
بدهموباوجودهمۀناملایماتفکرم یکنمبایدفعالیت حـرفممکـناسـت،ولـیدرعمـل کجـانشـانداد هانـد؟ دراهدرسانظلرپبیگی ِریشدج؛امچنعهد
بکنم.بهنظرمدروجودهمۀ کسانی کهدراینزمین هها در عمـل کجـا بخشـی از نظار تهـا را بـه ایـ ن سـم نها نفراز فضایمجازی
فعالیـتم یکننـدنوعـیانگیـزۀدرونـیوجـوددارد کـهبـه وا گذار کرد هاند؟سازماندولتیم یتواندازحضورنیروی استفادهم یکردندو
انوسطـبانیعیتـ ًاسـبازخماشـنیغایزربدوولدتجـیاه رساتدفراادخهتبیکانرشدـاوبنرنقاـمرارهبددهـهد.د الآن چند نفر استفاده
حرکـتوادارشـانم یکنـد. ب همـروربراثـرب یاعتمـادیدولـتبـهمـردم،مـردمهـمبـه م یکنند؟اینفضاتمام
نم یانشـگیوزدۀگمفشتتارنگکیازیه هناهکاامچلیًامسشتتر؟کیایکسـاناست. دولـتوفعالی تهایـشب یاعتمـادشـد هاندودیـوار ایـن قشر میانی جامعه را ،از
بـدون شـک متفـاوت اسـت؛ هما نطـور کـه تشـک لها ب یاعتمـادی روزبـ هروز بلندتـر شـده اسـت .امـا در ایـن زن و مرد و پیر و جوان،
متفاوتاست.آنچهمشترکاستداشتنانگیزۀدرونی وضعیـتبحرانـی کـهبایـدمیـاناقشـار مختلـفومیـان جذب کردهاست.این
بـرای فعالیـت اجتماعی اسـت .ممکن اسـت جایـی این دولتوملته مبستگیوجودداشتهباشد،نبایداجازه فردگراییب هشدتبه
ابنهگبـیـوزدهومیضـهعنادجوتسمـاتعییب.اقشـطدعـً،ابجایایـدمیطدیاـلعـنادارتجی ودجیاتیرـیی داداعتمادمردمفروبپاشد.متأسفانهوضعیتخطرنا کی روحیۀجامع هگرایی
لطمهم یزند.
دربـارۀ ایـن موضـوع صـورت بگیرد. اسـت،ولـیتوجـهجـدیهـمبـهآننم یشـود. یکیازاقداماتجمعیت
بیشـتر مـردم فکـر م یکننـد کسـانی کـه در تشـک لها یـا شـاید گاهـیایـراداز خـودتشـک لهاهمباشـد که مااینبود کهبعدازقطع
سـم نها فعا لانـد بـه اقشـار مرفـه جامعه تعلـق دارند و تلاشنم یکننـداعتمـادحاکمیـتراجلـب کننـد شدندرختیبهنام
بـرای جسـ توجوی معنـای زندگ یشـان دسـت به این تـامطمئـنباشـدفعالیـتایـنتشـک لهابـهنفـع ش شبرادر،درحیاط
کداررهـخایریم هیهزنانکدم.وبیشهمی نطوراست.معمول ًا بخشی مدرسهفرانسو یهای
ازاینفعالی تهمبهاعتقاداتدینیونگاهسنتیبه«امر حاکمیـت و مـردم و کشـور اسـت. جلفاواردعرصهشدیمو
خیر»مربوطم یشود.فردتعهدم یکندماهانهمبلغیبه بلـه ،درسـت اسـت .هـر دو طـرف بایـد تالش بکننـد .مـا گفتیموقتیدرختاسم
خیریـه بپـردازد و چـون فرصـت حضور ندارد ،قبضـی به او هـمبایـدنشـاندهیـمهدفمانایناسـت کـهخدمتی دارد؛یعنیشناسنامه
م یدهندتاآنراپرداخت کند؛امادراینجاا گرفردچیزی داردونم یشودبههمین
بـرای کمـک کـردننـدارد،م یتوانـدچنـدسـاعتازوقت انجـام دهیم. سادگیآنرابرید.بعد
یعنیا گرهماپوزیسیونهستیم،ایناپوزیسیون حرکتیبراینجاتحیاط
خودرادر ماهصرفای نگونهفعالی تها کند. مدرسۀفرانسو یها
بسـیاری از کسـانی کـه در تشـک لها فعا لانـد بـه اقشـار داخل نظام است؟ کردیم کهقراربودبه
متوسـط جامعـه تعلـق دارنـد .بسـیاری از آ نهـا مرفـه بلـه ،بـدون شـک .البتـه ضرورتـی هـم نـدارد همیشـه در بسازوبفروشوا گذار
نیسـتندودر وضـعاقتصادی-اجتماعـیسـختیزندگی موضعاپوزیسیونباشیم.منتقدبودنغیرازاپوزیسیون شود؛اماچنیننشد
م یکننـد و ب هشـدت بـرای تأمیـن معیشـت خـود در بودناست.وقتیشخصیمنتقدباشد،ممکناستاز والآنتبدیلشدهبه
مضیق هانـد.بـههمیـندلیـلاسـت کـهنیـرویجـوانمـا نزدی کترینهمکارانشهمانتقاد کند؛چونم یخواهد دانشگاههنراصفهان.
کمتـردرایـنحوز ههـاحضـوردارد.نیـرویجـوانماحتی نقایصرابرطرف کند؛البتهبایدجنب ههایمثبتراهم
در دانشـگا ههاهـمب هانـدازۀ گذشـتهفعـالنیسـت.الآن تقویـت کـرد.سـازما نهایینظیـرمحیطزیسـتومنابع
دیگـرجنبـشدانشـجوییدر دانشـگا هها،آ نطـور کـهدر دطابشیـتعـنید.کـبه یمـااعبـتامآـاندهـایهممعـمکـاورل ًایازم یجـکاردییـ دمیبگـهرمـوااعهتمـمااند
دهۀسی،چهل،پنجاهوشصتفعالبود،وجودندارد.
امروززندگیبسیاریازجواناندرمسابقۀب یپایانقبولی دیدگاهامنیتـیم یآید.
در کنکور،شا گرداولشدندر دانشگاهوموقعیت کاری سـم نهایی کـه در حـال حاضـر فعا لانـد ،مثـل
بهترپیدا کردنو...خلاصهم یشود.واقعیتایناست گروهی کهباشما کار م یکنندیا گرو ههایدیگری
کـهمـابخـشعظیمـیاز نیـرویجـوانونوجوانمـانرااز اکـزنهظمرتییشنپاشسـنیادسـبـیهچشـهخامیصـیتدییمفععاملیوـل ًاتچمگ یوکنننهاند؟د
عدمسـدتـ ًتامدایاد هانیـسـما.لادرنوسبـااززنماش نسـهتاگاینغیحردضـولوتـردیارنوـدسـومچ نوهان و بـا ایـن وضعیـت دشـوار چگونـه هنـوز فعالیـت
م یکننـدتـادیگـرشـهروندانهـمالگـوبگیرنـدوبـا
وجـودایـنفضـایب یاعتمـادیووضعیتدشـوار
بازهـممشـارکت کننـد؟
انسـا نها از نظـر شـخصیتی در بخشـی از طیـ ِف
