Page 12 - รายงาน1 กฎหมาย

มอเตอร์ไซค์ ขอบคุณที่ใช้บริการ(กรุณาอย่าทําบัตรหาย)" โดยมีหมายเลขกํากับ อันแสดงว่าฝ่ายโจทก์จะรับ

รถคืนได้ต่อเมื่อคืนบัตรให้แก่ฝ่ายจําเลย ดังนี้มีผลเท่ากับฝ่ายโจทก์ได้ส่งมอบทรัพย์สินไว้ในอารักขาของฝ่าย
จําเลยแล้ว การที่ไม่ได้มอบลูกกุญแจให้ไว้ด้วย หาใช่สาระสําคัญไม่ การปฏิบัติระหว่างฝ่ายโจทก์และฝ่าย

จําเลยเป็นการฝากทรัพย์ตามนัยแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 657 แล้ว

ฎ.1063/2545 โจทก์นํารถจักรยานยนต์จอดไว้ที่สถานที่รับจอดรถของจําเลยโดยจําเลยคิดค่าบริการ

วันละ 5 บาท และออกบัตรอนุญาตจอดรถจักรยานยนต์ให้ โจทก์จอดรถในบริเวณสถานที่รับจอดรถของ
จําเลยล็อกกุญแจรถและเก็บกุญแจไว้ที่โจทก์ แสดงว่าโจทก์ส่งมอบรถจักรยานยนต์ให้จําเลยและจําเลย

ยอมรับรถจักรยานยนต์จากโจทก์มาอยู่ในความอารักขาของจําเลยแล้ว โดยมีพนักงานของจําเลยเป็นผู้ดูแล

รถ หากโจทก์จะนํารถออกจากสถานที่จอดรถ ต้องแสดงบัตรอนุญาตต่อพนักงานของจําเลย แม้บัตรดังกล่าว
จะระบุเพียงว่าเป็นบัตรอนุญาตให้จอดรถจักรยานยนต์ และไม่มีข้อความใดระบุว่าเป็นการรับฝากรถ แต่การ

ปฏิบัติระหว่างโจทก์และจําเลยเข้าลักษณะสัญญาฝากทรัพย์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา

657เมื่อรถจักรยานยนต์ของโจทก์หายไป จําเลยต้องรับผิดต่อโจทก์

ฎ.374/2551 จําเลยที่ 1 ทําสัญญากับจําเลยที่ 2 รับจ้างรักษาความปลอดภัยบริเวณภายในและ
ภายนอกอาคารที่กําหนดรวมทั้งลานจอดรถของจําเลยที่ 3 โดยกําหนดให้ต้องรักษาความปลอดภัยด้าน

โจรกรรม และดูแลรถของลูกค้าหรือบุคคลภายนอกที่เข้ามาใช้บริการภายในศูนย์ไม่ให้เกิดความเสียหาย ซึ่ง

ในทางปฏิบัติจําเลยที่ 1 จะจัดให้มีพนักงานประจําที่ทางเข้าลานจอดรถเพื่อคอยมอบบัตรผ่านลานจอดรถ
และเขียนหมายเลขทะเบียนกํากับไว้ก่อนมอบให้ผู้ที่จะนํารถเข้ามาจอด เมื่อจะนํารถออกผู้ขับรถจะต้องคืน

บัตรผ่านลานจอดรถและชําระค่าบริการจอดรถให้แก่พนักงานที่ประจําทางออกให้เสร็จเรียบร้อยก่อนจึงขับ

รถผ่านออกไปได้ ก. และ ว. ผู้เอาประกันภัยได้นํารถที่โจทก์รับประกันภัยเข้าไปจอดในลานจอดรถของ
อาคารดังกล่าว และได้รับบัตรผ่านลานจอดรถจากพนักงานของจําเลยที่ 1 แต่ไม่ได้เขียนหมายเลขทะเบียน

รถกํากับไว้จึงมีผู้นํารถยนต์พิพาทผ่านออกจากลานจอดรถได้ โดยที่บัตรผ่านลานจอดรถและหลักฐานการ

เป็นเจ้าของรถยังอยู่กับ ว. ผู้เอาประกันภัย

 เหตุที่รถยนต์ของ ว. ผู้เอาประกันภัยสูญหายไปเกิดจากความประมาทเลินเล่อของพนักงาน
ของจําเลยที่ 1 ที่ไม่เขียนหมายเลขทะเบียนรถกํากับไว้ในบัตรผ่านลานจอดรถและไม่
ตรวจสอบหลักฐานให้ละเอียดรอบคอบก่อนที่จะอนุญาตให้นํารถออกไป เป็นการละเว้นไม่

ปฏิบัติหน้าที่ตามเงื่อนไขที่ระบุไว้ด้านหลังบัตรผ่านลานจอดรถ ถือได้ว่าพนักงานของจําเลยที่
1 กระทําโดยประมาทปราศจากความระมัดระวังในการปฏิบัติหน้าที่เป็นเหตุให้รถยนต์ของ ว.
ผู้เอาประกันภัยสูญหาย ถือได้ว่าลูกจ้างของจําเลยที่ 1 กระทําละเมิดในทางการที่จ้างของ

จําเลยที่ 1 ดังนั้น จําเลยที่ 1 จึงต้องรับผิดในค่าเสียหายแก่โจทก์ผู้รับประกันภัย
 เงื่อนไขที่ระบุไว้ด้านหลังบัตรผ่านลานจอดรถที่ว่า การออกบัตรนี้ไม่ใช่เป็นการรับฝากรถ

บริษัทฯ จะไม่รับผิดชอบต่อการสูญหายหรือเสียหายต่อรถใด ๆ ทั้งสิ้นเป็นเงื่อนไขที่จําเลยที่
1 กําหนดขึ้นเพื่อให้จําเลยที่ 1 พ้นความรับผิดตามเงื่อนไขที่จําเลยที่ 1 กําหนดขึ้นแต่ฝ่ายเดียว