Page 14 - รายงาน1 กฎหมาย
P. 14
2. วิธีเฉพาะการฝากเงิน
1. หลักเกณฑ์การฝากเงิน
มาตรา 672 “ถ้าฝากเงิน ท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่า ผู้รับฝากไม่พึงต้องส่งคืนเป็นเงินทองตราอัน
เดียวกันกับที่ฝาก แต่จะต้องคืนเงินให้ครบจํานวน
อนึ่ง ผู้รับฝากจะเอาเงินซึ่งฝากนั้นออกใช้ก็ได้ แต่หากจําต้องคืนเงินให้ครบ
จํานวนเท่านั้น แม้ว่าเงินซึ่งฝากนั้นจะได้สูญหายไปด้วยเหตุสุดวิสัยก็ตาม ผู้รับฝากก็จําต้องคืนเงินเป็น
จํานวนดั่งว่านั้น”
มาตรา 673 “เมื่อใดผู้รับฝากจําต้องคืนเงินแต่เพียงเท่าจํานวนที่ฝาก ผู้ฝากจะเรียกถอนเงินคืนก่อนถึง
เวลาที่ได้ตกลงกันไว้ไม่ได้ หรือฝ่ายผู้รับฝากจะส่งคืนเงินก่อนถึงเวลานั้นก็ไม่ได้ดุจกัน”
หลักเกณฑ์การฝากเงิน
1. ผู้รับฝากไม่ต้องคืนเงินอันเดียวกับที่ฝาก (หากไม่มีข้อตกลงเช่นนั้น)
2. ผู้รับฝากใช้เงินที่ฝากได้
3. เมื่อเงินที่ฝากหาย แม้ว่าเพราะเหตุสุดวิสัย ผู้รับฝากก็จําต้องคืนเงินเท่ากับจํานวนที่ฝากให้ผู้ฝาก
ฎ. 333/2550 โจทก์ทั้งหนึ่งร้อยห้าสิบเป็นสมาชิกกองทุนเงินสวัสดิการออมทรัพย์ โดยมีเงินฝาก
ออมทรัพย์ฝากไว้กับกองทุนเงินสวัสดิการออมทรัพย์ดังกล่าวรวมเป็นเงิน 8,443,700 บาท จึงเป็นสัญญาฝาก
เงินซึ่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 672 ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าผู้รับฝากไม่พึงต้องส่งเงินคืน
เป็นเงินอันเดียวกับที่รับฝาก ผู้รับฝากมีสิทธิที่จะเอาเงินนั้นออกใช้ก็ได้ เงินที่ฝากจึงตกเป็นกรรมสิทธิ์ของ
ผู้รับฝาก ผู้รับฝากคงมีหน้าที่คืนเงินให้ครบจํานวนนั้นเท่านั้น เงินที่ฝากไว้และจําเลยยักยอกไปมิใช่เป็น
กรรมสิทธิ์ของโจทก์ทั้ง 150 คน จําเลยจึงมิได้กระทําละเมิดต่อโจทก์ทั้ง 150 คนตามมาตรา 420 จําเลยไม่มี
ความผูกพันเป็นหนี้โจทก์ทั้งหนึ่งร้อยห้าสิบตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 9 (2) โจทก์ทั้ง
หนึ่งร้อยห้าสิบจึงไม่อาจฟ้ องจําเลยให้ล้มละลาย
ฎ. 5939/2545 จําเลยเปิดบัญชีเงินฝากออมทรัพย์ไว้กับธนาคารโจทก์ สัญญาดังกล่าวระหว่างโจทก์
กับจําเลยเป็นสัญญาฝากทรัพย์ซึ่งโจทก์ในฐานะผู้รับฝากมีหน้าที่ต้องคืนเงินที่รับฝากให้จําเลยเพียงเท่า
จํานวนเงินที่โจทก์รับฝากไว้จากจําเลย ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 672 การที่พนักงาน

