Page 272 - Aardrijkskunde Vakstudie 2_20142015

om sociale contacten te leggen. Ze krijgen moeilijk toegang tot het gemeenschapsleven
en worden niet op buurtfeesten gevraagd. “De mensen hebben echt angst, dat ge niet
deugt zeker, ik weet het niet, maar ze zoeken ook geen contact met u”, aldus een
Marokkaanse vrouw. Deze xenofobie uit zich ook in de angst van vele niet-stedelingen
voor de stad. Interviews met leerlingen uit Haacht maakten duidelijk dat sommigen van
hen steden als Mechelen vermijden omdat ze zich onveilig voelen door de aanwezigheid
van groepjes Marokkanen in het straatbeeld. Een leerling verwoordde het als volgt: “Ge
gaat u toch altijd iets onveilig voelen. Allez, als het nu donker is buiten en er staat zo een
groepje Marokkanen of weet ik veel wat, en ge loopt daar voorbij. Dan gaat ge u toch
altijd onveilig voelen”.

 Van Joegoslavië tot Borgerhout: botsende culturen

De plaatsen waar allochtonen en autochtonen samenwonen, staan in de handboeken
bekend omwille van hun conflicten. Deze worden voornamelijk toegeschreven aan het
samenleven van mensen met een verschillende cultuur. Geo vergelijkt de situatie bij ons
met landen zoals Joegoslavië, waar ‘volkeren met verschillende taal, cultuur en
godsdienst in eenzelfde land leven’. ‘Als in eenzelfde land groepen wonen met
verschillende taal of cultuur’, zo stelt het handboek vast, ‘dan kan dat aanleiding geven
tot conflicten.

Ook in Brussel wonen mensen met verschillende culturen. Ook daar kunnen dus volgens
het handboek conflicten verwacht worden. Geo vindt het wel belangrijk om een
onderscheid te maken tussen twee groepen: ‘Enerzijds de inwijkelingen uit onze
buurlanden, door hun taal, welvaart, levenswijze verschillen ze weinig van de meeste
autochtonen en ze vallen weinig op. Anderzijds Marokkanen en Turken, waarbij sommige
Oost- en Zuid-Europese migranten aansluiten. Door hun andere levenswijze, taal en
cultuur komen ze soms in conflictsituaties tegenover de Belgen’. De boodschap is
duidelijk: Turken en Marokkanen zijn anders, zij hebben een andere cultuur. Met hen
samenleven levert dus conflicten op. Andere handboeken bevestigen die these. ‘In welke
omstandigheden bestaan er kansen op conflicten tussen jongeren en andere bewoners
van een wijk?’ Het antwoord: ‘Vooral op plaatsen waar een verschil in cultuur gebonden
is aan een lagere welvaart kunnen spanningen tussen allochtonen en autochtonen
ontstaan’.

Sommige handboeken gaan zelfs zo ver om de oorzaken van conflictsituaties bij de
aanwezigheid van vreemdelingen zelf te zoeken: ‘In Brussel zijn er ernstige problemen
vanwege het grote absolute aantal vreemdelingen. De concentratie van Marokkanen in
Borgerhout veroorzaakt ook spanningen met de autochtone bevolking in Antwerpen’.
Wereldvisie 2 gaat dezelfde tour op door een artikel uit Knack te citeren: “Bij een
schietpartij en daarop volgend protest van jonge migranten kwamen de onderliggende
problemen van de buurt weer in beeld. Meer dan 60% van de bewoners zijn migranten.
Bij de vreemde bevolking domineren de Marokkanen het straatbeeld. Men telt er liefst
38 nationaliteiten, waaronder ook tal van Afrikaanse vluchtelingen’.

Dat het ook anders kan, wordt nog op dezelfde pagina van dat handboek bewezen. In het
citaat zelf gaat het iets verder al over werkloosheid, verloedering en een falend

1 AA VS 2 272 © 2014 Arteveldehogeschool