Page 18 - ประวัติศาสตร์การสงคราม บทที่ 6-9

18

ั
ยิ่งกว่านั้นกำลังทางเรือยังได้ช่วยสนับสนุนในการส่งกำลังบำรุงให้แก่กำลงทางพื้นดินและอากาศ
อีกด้วย

การรบที่สำคัญ
การรบรอบเมืองปูซาน การรบระหว่าง 5 สิงหาคม ค.ศ.1950 ถึง 15 กันยายน ค.ศ.1950 ถือว่าเป็น

การรบหน่วงเวลา เพื่อเปิดโอกาสให้นายพลแมคอาร์เธอร์ รวบรวมกำลังเพียงพอเพื่อเปิดการรุกในขั้นต่อไปใน

ระยะเวลาดังกล่าว การปฏิบัติของข้าศึกมีความมุ่งหมายที่จะทำลายกำลังของสหประชาชาติ โดยแบ่ง
การปฏิบัติออกเป็น 2 ระยะ

ิ
การเข้าตีระยะแรก 6–26 ส.ค.1950 ของข้าศึกถูกยับยั้งโดยกำลังของสหประชาชาต เพื่อทำลาย
ู
การเข้าตีของข้าศึก ที่คาดคิดว่าจะส่งกำลังมาจากเมืองชินจ (Chinju) แล้วพุ่งตามมายังเมืองปูซาน
ี่
นายพล วอล์เกอร์ ได้จัดกำลังรบเฉพาะกิจขึ้น ประกอบด้วย กองพลทหารราบท 25 (หย่อนกรมผสมท 27)
ี่
ี่
กองพลน้อยนาวิกโยธินท 1 และกรมผสมท 5 กำลังส่วนนี้ออกตีในเช้าตรู่ของ 7 สิงหาคม 1950 มุ่งตรงไปยัง
ี่
่
เมือง Chinju ในเช้าวันเดียวกันนั้นเอง ข้าศึกส่งกำลังเข้าตีพุ่งตรงมายังเมืองมาซัน (Masan) กำลังทั้งสองฝาย
ปะทะกันในเช้าวันนั้นเอง ในคืนวันท 11 สิงหาคม1950 กำลังรบเฉพาะกิจสหรัฐส่วนนี้ต้องถอนตัวกลบ เพราะ
ั
ี่
มีความจำเป็นจะต้องส่งของข้าศึกในทิศทาง Chinju ก็สลายตัวไปด้วย จึงนับว่าการปฏิบัติของกำลังรบ
เฉพาะกิจส่วนนี้ได้ผลสมความมุ่งหมาย

ทางด้านแม่น้ำแนคตองเหนือทางแยกแม่น้ำแนม เกาหลีเหนือส่งกำลังเข้าตีอย่างรุนแรงหลายระลอก
เพื่อคุกคามเส้นทางคมนาคมหลักซึ่งทอดจากปูซานไปยังเตกู ระหว่างวันท 6-15 สิงหาคม 1950 ข้าศึกสามารถ
ี่
สร้างสะพานได้หลายแห่งที่เป็นอันตรายต่อฝ่ายเราที่สุดได้แก่ หัวสะพานเหนือแม่น้ำแนม ส่วนครึ่งหลังของ

เดือนสิงหาคมเป็นการต่อสู้อย่างสุดกำลังตามแนวแม่น้ำที่กล่าวแล้ว อย่างไรก็ดีหัวสะพาน 6 แห่ง ใต้เมือง
ี่
Waegwan ได้ถูกลบไปในที่สุด ใน 24 สิงหาคม 1950 กองพลท 2 เข้าสับเปลี่ยนกองพลท 24
ี่
ทางปีกตะวันออก ความพยายามของเกาหลีเหนือที่จะเจาะแนวเข้ามาจวนจะสำเร็จ เริ่มด้วยการใช ้

กำลังประมาณ 1 กองพล แทรกซึมเข้ามาในบริเวณพื้นที่ที่เป็นภูเขา แล้วปฏิบัติการรบแบบกองโจร มุ่งตรง
มายังโปแฮง (Pohang) กองพลทหารเกาหลีใต้ท 3 จึงถูกตัดใต้เมืองยางด๊อก (Yongdok) ถึงกับต้องอพยพหนี
ี่
ออกทางทะเล และไปขึ้นฝั่งใต้เมืองโปแฮง และตั้งมั่น ณ บริเวณนี้ เป็นการรักษาปีกขวาให้แก่แนวป้องกัน

ี่
ทั้งหมดกำลังหนุนส่วนหนึ่งของกองทัพท 8 เคลื่อนไปยังสนามบินโยนีล (Yonil) ซึ่งอยู่ทางใต้เมืองโพแฮงไป
เล็กน้อยและสามารถยึดสนามบินแห่งนี้ไว้เป็นผลสำเร็จ กำลังหนุนของกองทัพท 8 ที่เหลือนอกจากนั้น
ี่
ู
เคลื่อนขึ้นเหนือไปยังเมืองกวงจ (Kyongju) เพื่อไปพร้อมที่จะออกปฏิบัติการ ในกรณีที่ข้าศึกเจาะเข้ามาใน
บริเวณนี้ เป็นคราวเคราะห์ดที่ข้าศึกมิได้เตรียมการขยายผลของความสำเร็จครั้งนี้ ฝ่ายเราจึงสามารถยึดเมือง
ี
โปแฮงกลับคืนมาได้เมื่อ 18 สิงหาคม กำลังเกาหลีใต้คงรุกคืบหน้าไปทางเหนือเมืองนี้ใน 26 สิงหาคม 1950

ความพยายามครั้งสุดท้ายของข้าศึก ได้กระทำประมาณกลางเดือนสิงหาคม โดยเกาหลีเหนือตีอย่าง
่
รุนแรงแต่กระทำเป็นระยะ ๆ มุ่งลงมาตามถนนสายแวกวัน-เตกู (Waegwan Taegu) เป็นการเข้าตีตรงหน้าตอ
กองพลทหารม้าท 1 ปรากฏว่าการเข้าตีได้ผลเพียงเล็กน้อย แต่การเข้าตีของข้าศึกจากกุนวิ (Kunwi) ไปยังเมือง
ี่
่
ี่
เตกูนั้นยังผลให้กองพลเกาหลีใต้ท 1 จำต้องถอนตัว ทำให้ถนนในที่ราบลุ่มจากตาปูไปยังเตกูเปิดโลง